Ulfilas’ Alphabet อัลบั้มเต็มชุดที่สองสุดวาไรตี้ของ Sundara Karma
- Writer: Montipa Virojpan
ปี 2015 วงอัลเทอร์เนทิฟร็อกจากเมืองเรดดิ้ง ประเทศอังกฤษที่ชื่อ Sundara Karma เป็นที่รู้จักจากเพลง Flame ที่รวมอยู่ในอัลบั้มแรก Youth is Only Ever Fun in Retrospect ซึ่งถูกปล่อยออกมาในปี 2017 และในปี 2019 นี้ พวกเขากลับมาพร้อมอัลบั้มเต็มชุดที่สอง Ulfias’ Alphabet กับสีสันดนตรีที่สดใหม่และสร้างความประหลาดใจของเราได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ถ้าพูดถึง Sundara Karma ขึ้นมา ในยุคแรก ๆ เราจะคุ้นเคยกับดนตรีร็อก ให้บรรยากาศลึกลับ และอัดแน่นไปด้วยส่วนผสมของซาวด์สมัยใหม่ที่อาจจะผสมเอาซินธิไซเซอร์เข้ามาใน Indigo Puff หรือ Loose the Feeling จนต่อมาตัวตนของพวกเขาก็เริ่มชัดเจนขึ้นและพัฒนาทิศทางเพลงให้มีความหนักแน่นและเป็น anthem rock ให้ตะโกนโหวกเหวกตามได้มากขึ้นใน Loveblood หรือเพลงแบบ typical Brit rock ยุค 2000s อย่าง She Said แต่ก็ยังมีเพลงที่ถ่ายทอดเมโลดี้สดใสอย่าง Vivienne ให้ฟังพักหูด้วยในขณะเดียวกัน อีกประการที่มองข้ามไปไม่ได้เลยคือลุคของ Lulu หรือ Oscar Pollock ฟรอนต์แมนของวงที่มีความ queer จี๊ดใจ และทำให้เราลุ้นเรื่อย ๆ ว่าซิงเกิ้ลต่อ ๆ ไปลุคของเขาจะเป็นแบบไหน
การกลับมาในอัลบั้มชุดล่าสุดนี้ จากหนุ่มผมยาวหน้าหวานก็กลายมาเป็นหนุ่มผมสั้นที่แต่งตัวจัดจ้านยิ่งขึ้น ดูมีความซับซ้อนและซ่อนรายละเอียดทางดนตรีที่คาดไม่ถึงไว้มากมาย อินโทรที่จัดจ้านด้วยเสียงซินธิไซเซอร์ใน A Song For My Future Self ที่ส่งเข้าเวิร์สกีตาร์เท่ ๆ ชวนโยก ซาวด์กีตาร์สดใสและเสียงหวัดหวิวสังเคราะห์กับเบสทุ้มต่ำหนักแน่น คีย์บอร์ดและแทมบูรินเสียงใส กลองบองโก้ที่แทรกเข้ามาเป็นระยะ ๆ ชวนนึกไปถึงยุค baggy และมิติอื้ออึงในช่วงกลางเพลงทำเอาเรา mind blown อยู่ไม่น้อย ถือเป็นการเปิดอัลบั้มอย่างงดงามตั้งแต่เพลงแรก หรือแทร็คที่แฝงสไตล์ร้องเท่ ๆ เข้าไปในเมโลดี้น่ารักกับท่อนแอบกวนในตอนท้ายอย่าง One Last Night on This Earth หรือใน Greenhands ก็ทำให้เรานึกถึงวงอัลเทอร์เนทิฟร็อกอังกฤษต้นยุค 2000s มีจุดเด่นที่บีตยุกยิกสดใสช่วงโซโล่
Symbols of Joy & Eternity คือเพลงที่ทำให้เราพูดได้ว่าอัลบั้มนี้เป็นงานที่วาไรตี้ทีเดียว เมื่อพวกเขาเพิ่มสีสันให้กับเพลงด้วยซินธิไซเซอร์จัดจ้านกับไลน์กีตาร์โยก ๆ พร้อมด้วยท่อนบริดจ์สุดเท่แต่แอบปั่นประสาทและยังให้เราร้องตามวน ๆ ได้ และแทร็คอย่าง Higher States ก็เป็นอิเล็กทรอนิกร็อกเต็มขั้นแบบที่เราคุ้นเคยกันในงานก่อน ๆ ของพวกเขา ก่อนจะต้องตาเหลือกกับเพลง The Changeover ที่ตอนขึ้นมาก็เป็นเสียง chime ก้องกังวานสว่าง ๆ และท่วงทำนองจังหวะกลาง ๆ นี้กลับได้ใจเราไปเต็ม ๆ กับสไตล์ที่ย้อนไปถึงเพลงโฟล์กร็อกสมัยก่อนแต่ใช้ซาวด์ใหม่ ซึ่งก็ทำให้เราได้ฟังเสียงร้องทรงเสน่ห์ของลูลู่แบบชัด ๆ มีเสียงเปียโนคลอสุดผ่อนคลาย
และในเพลง Illusions ที่ตั้งคำถามกับคนฟังตั้งแต่ต้นเพลงว่า ‘Yes, but what should I do?’ และเริ่มสงสัยว่าเพลงนี้จะเกี่ยวกับอะไร ซึ่งคราวนี้ก็เป็นเพลงช้าเท่ ๆ ที่เล่าความสับสนจากสิ่งลวงตาที่ทีแรกสร้างขึ้นมาเพื่อปลอบโยนตัวเอง ผ่านซาวด์กีตาร์และซินธ์เท่ ๆ แล้วจึงกลับมาที่เพลงอัพบีต Little Smart Houses ที่มีซาวด์สว่าง ๆ ทำให้เราหลงลอยในโลกสีรุ้งของพวกเขา ส่วน Duller Days ก็เป็นเพลงที่เมโลดี้กีตาร์เพราะชะมัด และเราหลงรักการเค้นเสียงของลูลู่และเสียงเครื่องเป่า woodwind ในเพลงนี้เหลือเกิน แล้วพวกเขาก็ยังแฝงเพลงที่ให้ความรู้สึกเหมือนเพลงร็อกในมิวสิคัลยุคปลาย 70s ต้น 80s กับ Sweet Intentions และ Rainbow Body ก็เป็นอินดี้ร็อกเท่ ๆ ฟังแล้วอยากลุกมาเต้น ซึ่งก็ฉาบหูของเราด้วยซินธ์ล่องลอย ส่วนไลน์กีตาร์และกลองในเพลงนี้ก็เร้าอารมณ์เหลือเกิน
Ulfilas’ Alphabet เพลงชื่อเดียวกับอัลบั้มที่สะกดเราไว้ด้วยเสียงเปียโนนุ่มนวล ก่อนจะมีเสียงกีตาร์ค่อย ๆ ดังขึ้นมา และเสียงร้องก้องกังวานจากที่ไกล ๆ เป็นความไพเราะที่ให้ความรู้สึกลึกลับ อ่อนแรง แต่กลับมาพุ่งพล่านเมื่อถึงท่อนฮุคแบบที่เราหยุดโยกหัวตามไม่ได้ และในเพลงสุดท้ายอย่าง Home (There Was Never Any Reason To Feel So Alone) ก็เหมือนเป็นเพลงที่คลี่คลายอารมณ์ที่หลากหลายทั้งหมดที่เราได้รับมาตลอด 12 เพลงในอัลบั้ม แสงอาทิตย์อบอุ่นล้อมโอบเราผ่านซินธิไซเซอร์ที่วิ่งวนไปตลอดเพลง และปลุกพลังความฮึกเหิมให้เราตอนเวิร์สสอง และทำให้ต้องเผลอยิ้มไปกับความครบรสที่เราตามหาซึ่งโผล่มาให้ได้ฟังตลอดทั้งเพลงนี้
ต้องบอกเลยว่าอัลบั้มเต็มชุดที่สอง Ulfilas’ Alphabet คือความดีงามตามแบบวงร็อกอังกฤษร่วมสมัยที่เรารัก ใครที่ชอบความวัยรุ่นแบบ The Vaccines ความสุขุมนุ่มเท่แบบ The National ความเก๋าคาดเดาไม่ได้แบบ David Bowie แต่ยังมีตัวตนที่ชัดเจนจากชุดก่อน ๆ ในซาวด์อิเล็กทรอนิกแบบกลมกล่อมไม่กระโตกกระตาก น่าจะหลงรักอัลบั้มนี้ของ Sundara Karma อย่างแน่นอน
