เสียเวลาว่ะ! electric.neon.lamp กลับมาแล้ว พร้อมเพลงใหม่โดนใจคนไม่อยากรอ
- Writer: Montipa Virojpan
- Photographer: Chavit Mayot
ต้องการอะไรที่เธอกลับมา ฉันไม่เข้าใจ — ภายในเวลาไม่กี่วันที่ปล่อยออกมา ท่อนนี้ของเพลง เสียเวลาว่ะ ก็ติดหูเราจนร้องได้ติดปาก และตอนนี้มาฟังที่มาที่ไปของเพลงนี้กันเป็นที่แรกได้แล้ว
https://itun.es/th/eAbmkb?i=1244665662
สมาชิก
เจน—เจนศักดิ์ดา จาระณะ (ร้องนำ)
แทน—แทนพันธุ์ คณะเจริญ (กีตาร์)
เต้—วทัญญู สุริยวงศ์ (เบส)
แป๊ก—รัชชา วัฒนจิตรานนท์ (กลอง)
อุน—คีตา วังขจรวุฒิศักดิ์ (กีตาร์)
หลังจากที่ปล่อยเพลง เสียเวลาว่ะ ไปแล้ว กระแสเป็นยังไงบ้าง
เต้: ถือว่าแรงใช้ได้
เจน: เราตั้งใจจะปล่อย official วันที่ 14 แหละแต่มันก็เป็นระบบที่เขาเตรียมให้มันออกมาก่อนประมาณสามทุ่มของคืนวันที่ 13 เราก็เลยแชร์ไปเลย ตื่นเช้ามาอีกวัน Apple Music Chart ก็มาอยู่ที่อันดับ 200 แล้วพอปล่อยไปเรื่อย ๆ ตอนนี้ก็เหมือนอยู่ที่ 37 แล้ว แต่ก็มีคนมาคอมเมนต์ในเพจวงตอนปล่อยเพลงนี้ว่า คิดถึงเสียงกีตาร์แบบเก่า ทำไมไม่มีเลย ก็ต้องบอกว่าเราไม่อยากจะอยู่ที่เดิมตลอดไปทั้งชีวิต อยากทำอะไรใหม่ ๆ บ้างที่ให้ซาวด์เครื่องดนตรีทุกชิ้นได้เด่นเท่า ๆ กัน
แทน: ปกติกีตาร์นำอยู่แล้วนะเพลงนี้ แต่เขาฟังไม่ออก ไปฟังเป็นเสียงอย่างอื่น อาจจะเหมือนทรัมเป็ต ซึ่งจริง ๆ เราแค่เพิ่มคีย์บอร์ดเข้ามาเฉย ๆ
มีคัฟเวอร์ออกมาแล้วด้วย
เต้: ใช่ ๆ ดีใจมาก เดี๋ยวว่าจะแชร์ เป็นกีตาร์โปร่งร้องซะละมุนเลย
แล้วก็มีคนปล่อยให้โหลดแล้ว
ENL: เฮ้ย!!!
เต้: เราไม่สนับสนุนของเถื่อนนะครับ Apple Music ฟังฟรี 3 เดือนยังไงก็ไปสมัครใช้
เจน: เพลงละ 19 บาท ปั๊ดโธ่!!! (เต้: ถูกกว่าชาเขียวอีก)
หลังจากอั้นเพลงนี้มาปีกว่า พอได้ปล่อยไปแล้วรู้สึกยังไงบ้าง
เต้: ก็เหมือนฟูมฟักลูกรักมาเป็นแรมปีแล้วปลุกปั้นให้เขาเดินได้ พอเห็นเขาเดินแล้วเราก็มีความสุข ภูมิใจ เพลงนี้บ่มกันมานานพอสมควร จนตอนนี้พนักงานเก่าออกไปได้งานที่ใหม่แล้ว เราเพิ่งได้ปล่อยเนี่ย (หัวเราะ)
เจน: ตั้งแต่เดโม่แรก จนมาเป็นเวอร์ชันนี้ก็ปีกว่า หวังว่าถ้าปล่อยใน YouTube จะแตะยอดพันล้านวิวเหมือนเพลงของ Justin Bieber รอฟังกันวันที่ 28 มิถุนายน จะมาเป็น mv เลยครับ ก็… มาช่วยกันกดดูครับ จะได้วิวเยอะ ๆ แล้วได้ทำเพลงใหม่กันเร็ว ๆ (หัวเราะ)
ทำไมถึงอั้นไว้นานขนาดนั้น
เจน: มันช้าที่วงเนี่ยแหละ พอทำเพลงไปแล้วมันมีเพลงอื่นที่ดูเข้าเค้ามาพร้อม ๆ กันอีก 2-3 เพลง เราก็เลยไม่รีบปล่อยละกัน รอให้เพลงเราครบก่อน พอพร้อมก็จะปล่อยทีเดียวยาว ๆ ต่อเนื่องเลย เราจะไม่หายไปอีกแล้ว คือตอนนี้เดโม่เพลงเราเสร็จหมดแล้ว ก็เหลือขั้นตอนของการอัดทำมาสเตอร์แล้วล่ะ อัลบั้มใหม่นี้จะมีเพลงใหม่ 8 เพลง แล้วก็มี bonus track เป็นซิงเกิ้ลที่เคยปล่อย ๆ ไป รวมถึงเพลง รถไฟแห่งความฝัน เป็นเพลงที่เล่าถึงวงเราได้ดีที่สุด เราเคยเล่นในทุกโชว์มาตลอดอยู่แล้ว แต่ไม่เคยทำออกมาเป็น audio เลย จะมารวมในอัลบั้มนี้ด้วย
แล้วทำไมถึงเลือกทำเป็นแนวนี้
เจน: เริ่มจากพวกเราไปเจอเรื่องมาจากเพื่อน คือมันมาเล่าว่า เฮ้ย นี่เจอแบบนี้มาว่ะ แล้วมันต้องมีประโยคว่า ‘ต้องการอะไรที่เธอกลับมา’ เราก็เลยเอามาเขียนต่อเป็นเพลงนี้ แล้วเต้มันก็คิดว่า พอคำมันประมาณนี้แล้ว เมโลดี้มันก็น่าจะต้องดูเป็นวงป๊อป ยุค 90s แบบ UHT อะไรอย่างนั้นเลย แล้วเราก็รู้สึกว่ามันเป็นเพลงที่เราฟังมาตั้งแต่เด็กว่ะ ประกอบกับหลังจากต้นออกจากวงไป เราก็หา direction ต่อไปของวงว่าเราจะทำยังไงกันดีเพราะก็ส่งเดโม่ไปไม่ค่อยผ่าน จนมันมีจังหวะนี้เข้ามาพอดี เลยคิดว่าอัลบั้มนี้ต่อ ๆ ไปมันอาจจะเป็นเมโลดี้ 90s – 2000 เราคงไม่ไปสุดทางว่าซาวด์ต้อง 90s ทั้งหมด เราอาจจะเลือกเอาบางชิ้นมา พวกซินธ์คีย์บอร์ด ซาวด์กลองที่เป็นยุคนั้น แล้วให้ที่เหลือก็เป็นดนตรีที่ร่วมสมัย พักหลัง ๆ มาวงเราก็อินกับพวกฮิปฮอปมาก ๆ มันจะออกมาเป็นอย่างนั้นเลย เอาจริงยังไม่ได้ตั้งชื่อเลยว่าจะชื่ออะไรดี อาจจะเป็น เสร็จละไอสัด (หัวเราะ)
เต้: แรงบันดาลใจมาจากสิ่งที่เราโตมากับมันตั้งแต่เด็ก ๆ ความทรงจำเก่า ๆ ยุคนั้น เราคงไม่ได้เอามาหมดจดแบบที่ Polycat เขาทำถึงแบบ clean ๆ ไปสุดกับยุค 80s มาก ๆ ของเราจะให้มันมีความ dirty กว่า เป็นทางถนัดของเรา
ถ้าเป็นผู้ชายที่อยู่ในเพลง เสียเวลาว่ะ จะทำยังไงกับเหตุการณ์นั้น
เต้: ก็คงไม่กลับไปครับ (เจน: ก็บอกไป เสียเวลาว่ะ) ตามเนื้อเพลงอะ ก็เขาเป็นคนทิ้งเราไป เราฮีลตัวเราจนโอเคแล้วทำไมเราต้องกลับไปอีก ไม่ก็มั่นใจว่าถ้าเขากลับมา สักวันเขาก็ต้องทิ้งเราไปอีก เพราะเขาเป็นคนแบบนั้น
อุน: ผมก็ไม่กลับไปครับ (แทน: ปกติเป็นคนกลับไป) ไม่กลับอ้ะะะ ก็เขาเป็นคนทำเราเสียใจ (ENL: เน้้้้้้) ไม่มีจากเรื่องจริงอะไรทั้งนั้น
แทน: ดูก่อน คุยกันดี ๆ เป็นคนให้โอกาสคน แต่ให้ครั้งเดียวนะ ถ้าทำอีกก็พอ
เจน: พูดยากอะ มันต้องรอให้ถึงเวลาจริง ๆ มันถึงจะรู้ พอมาคิดเอาเองแล้วมันลำบาก จริง ๆ เป็นคนใจอ่อนมาก ๆ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าตอนนั้นโดนมันจะแรงขนาดไหน เจ็บขนาดไหน
นอกจากฮิปฮอป r&b แล้ว ได้ยินว่าสมาชิกวงนี้ก็ชอบเร็กเก้ด้วย เพลงอื่น ๆ จะมีกลิ่นพวกนี้ไหม
เต้: ก็คิดอยู่เหมือนกัน มือกลอง มือเบสชอบเร็กเก้นะ แต่ว่าก็โตมากับ nu-metal ด้วย ก็คงจัดทางนั้น เพราะคิดถึงนูมาก เมื่อก่อนผมเป็นเด็กนูนะ (หัวเราะ)
เจน: ก็น่าจะวาไรตี้แหละ แต่คงไม่ไปทางใดทางนึงจนสุดทาง แล้วอัลบั้มนี้แป๊กก็เป็น co-produce ด้วย วงก็ช่วยกันทำแต่แป๊กดูโปรดักชัน การอัด การ arrange เยอะสุดกว่าใครเพื่อน เพราะก็อัดที่สตูดิโอของแป๊กด้วย
MV ที่กำลังจะออกมา จะย้อนกลับไปร้องไห้กลางสายฝนแบบเพลงยุคนั้นด้วยไหม
เจน: ทีแรกกะจะไปทางนั้น แต่คุยกับผู้กำกับแล้วไม่ค่อยอยากจะไปทางตลกแล้วเท่าไหร่ เพราะตอน mv ที่ผ่านมาล่าสุด นางรอง วงจะทำแบบตลก แต่เป็นตลกจริงจัง แล้วคนดันคิดว่าวงเราอยากเป็นบอยแบนด์เกาหลี มีคนเกลียดเพลงนี้เพราะดู mv เราแล้วคิดว่าพวกมึงทำเหี้ยไรเนี่ย
แทน: ทุกวันนี้ยังมีคนคิดว่าเราเต้นกันจริงจังอยู่เลย
เจน: เราก็เลยคุยกับพี่โป สุเมธ โปษยะนุกูล นานเหมือนกันว่าเพลงต่อไปจะเป็นยังไง ทีแรกเรามีผู้กำกับคู่บุญของเราคือพี่ต้น ยศศิริ ใบศรี (หัวกลม) แต่ก็ไม่ได้ทำเพราะเลี้ยงลูกอ่อนอยู่ เลยเป็นพี่เสือแทน ก็คุยกันเยอะว่าจะทำเป็นยังไงดี คุยไปคุยมาก็ได้แบบที่จะเห็นเนี่ยแหละ แต่ไม่รู้ว่ามันจะตลกไหม ไม่ได้ตั้งใจให้มันตลกนะ
เต้: แต่ผมมั่นใจว่าจะมีเม็ดนึงที่ตลก ทุกคนต้องแคปแน่ ๆ
การปรากฎตัวของอุนครั้งแรกใน mv ของ electric.neon.lamp เป็นยังไงบ้าง
เต้: ต้องดึงความสว่างลง ผู้กำกับคัตว่า มีรีเฟล็กอะไรวะ มึงปิดไฟดิ ๆ ปรากฎหัวไอ้อุน สปอตไลต์ยิงหัวสะท้อนแสง
เจน: คือถ่ายในที่ร่ม ไม่ได้ถ่ายเอาต์ดอร์ แต่เหมือนเฮลิคอปเตอร์จะลงจอด
แทน: คราวหน้าต้องซื้อไฟแดงกระพริบ ๆ มาติดบนยอดตึก ไม่งั้นเครื่องบินงงมาลงจอดบนหัวอุน
อุน: ก็เป็นครั้งแรกที่มาโผล่ใน mv หลังจากเล่นด้วยกันมาสามปี ก็ได้เป็นตัวเป็นตนแล้วครับ ดีใจที่ได้เข้ามาร่วมงานในซิงเกิ้ลใหม่นี้ เพราะก่อนหน้าก็เล่นแต่ไลน์เดิม ๆ (เจน: ล่าสุดโดนด่า ได้ข่าว) ไปอัดเพลงมา แต่เล่นไม่ได้สักที (หัวเราะ)
รู้สึกว่าการกลับไป revisit ยุคเก่าจะหลุดกระแสไปไหม
เจน: เราก็ช้าไปด้วยแหละเพราะตอนนี้มีคนทำไปบ้างแล้ว จริง ๆ ก็คิดไว้เหมือนกันว่า ถ้าเพลงนี้ได้ปล่อยออกมาเร็วกว่านี้ประมาณปีกว่า ๆ เกือบสองปี ช่วงตอนที่เราทำเดโม่กันแรก ๆ ก็คงจะพอดี คือเทรนด์นี้มันยังไม่เกิด แต่ส่วนตัวคิดว่ามันคงยังไม่เอาต์ในเร็ว ๆ นี้ มันอาจจะไม่ถึงขั้น trendy แบบที่ Polycat ทำ ตอนนั้นใคร ๆ ก็อยากทำ 80s แต่ถ้าเพลงนี้มันช่วยทำให้คนกลับไปฟัง หรือถ้าคนมันนึกถึงว่าเหมือนเพลง 90s พวก คาใจ หรือเพลงของ UHT นั่นนี่ ก็ถือว่ามันประสบความสำเร็จนะ แสดงว่า เออ เราก็ทำตอบโจทย์เหมือนกัน ถือว่าทำถึงเหมือนกัน
คิดว่าทำไมคนถึงชอบเพลงยุคนั้นกัน
แทน: สิ่งที่ชอบในเพลงป๊อปยุคนั้นคือเมโลดี้ร้องหรือเนื้อร้อง แต่ดนตรียุคนั้นเราไม่ชอบเลย เพราะมันเหมือนมาจากแค่ค่ายสองค่าย ถ้าเรายกเนื้อเพลงออก เอาหลาย ๆ เพลงมาวาง แล้วเอาเนื้อเพลงอื่นมายัดลงไปมันได้เลยนะ แล้วที่เราชอบเนื้อร้องเพราะมันคือเนื้อของยุคนั้นจริง ๆ วิธีการร้องก็คือของยุคนั้น ถ้าเอามาร้องยุคนี้มันก็จะดูเชยไปแล้ว ลองมาดูวงใหม่ ๆ ยุคนี้เขียนเนื้อก็จะไม่เหมือนยุคก่อน ส่วนดนตรีเราชอบยุคหลัง ๆ มากกว่า
เจน: คงเป็นเพราะมันอยู่ในหัวโดยอัตโนมัติ ตั้งแต่เด็ก ๆ ก็โตมากับอะไรแบบนั้น เป็นช่วงที่เราเริ่มฟังเพลง
เต้: มันเป็นยุคที่เราเริ่มดูดซับอะไรได้เยอะมาก มัธยมฮอร์โมนพุ่งพล่าน ชอบอะไรก็จะฟังอยู่อย่างนั้น มีเวลาอยู่กับมัน เสพมัน ก็เป็นธรรมดาที่จะซึมเข้าไปในตัวเรา บางทีเพลงในยุคนั้นเราไม่ต้องมีหนังสือเพลงก็เล่นได้ อาจจะเล่นคล่องกว่าเพลงตัวเองบางเพลงด้วยซ้ำ มันอยู่ในความรู้สึกไปแล้ว เราก็อยากจะถ่ายทอดความรู้สึกตรงนั้นออกมามากกว่า
รู้สึกยังไงที่มีนักดนตรีรุ่นใหม่ ๆ เก่ง ๆ ออกมาเยอะมาก
เจน: กลัวว่าเราจะแก่เกินไปหรือเปล่า รู้สึกว่าทำไมคนที่ทำเพลงออกมาใหม่ ๆ มันดีอย่างนี้วะ จนกลายเป็นไม่มั่นใจไปเลยว่าเพลงเราจะดีพอไหม เราก็เสียวเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็คุยกันแล้วว่า เออ ช่างมันเถอะ เราก็ทำให้รู้สึกว่ามันดีสำหรับเรากันเอง แล้วเราหาตรงกลางเจอแล้วว่าเราอยากทำเพลงประมาณไหน
เต้: เห็นเด็กที่เก่งกว่าแล้วรู้สึกหวั่น ๆ ก็จริง เพราะที่ปล่อยมามีวงที่เป็นเด็กม.ปลายเก่ง ๆ ทั้งนั้น เยอะมาก แต่เราเชื่อว่าเขาก็จะถ่ายทอดในสิ่งที่เขาซึมซับมาในยุคของเขา เราเองก็มีสิ่งที่เราเชื่อว่าเขาก็ไม่ได้ซึมซับ แล้วเราก็มีจุดแข็งตรงนั้นที่จะควักมาใช้มากกว่า
เจน: ถ้าเปรียบเทียบกับเราในอายุที่เท่ากันตอนนั้น เราก็คงทำเพลงแบบน้อง ๆ ไม่ได้
เร็ว ๆ นี้มีไปเล่นที่ไหน
เจน: มี school tour 5-6 ที่ครับ ทั้งเดือนนี้และเดือนหน้า งานจ้างยังไม่มี จ้างได้ (หัวเราะ)
ในบางโชว์ก็เห็นมีมือคีย์บอร์ดมาช่วยเล่น เขาคือใคร
แทน: ป้อม ออโต้บาห์น
เจน: โต๋ ศักดิ์สิทธิ์ ครับ จ้างมาเล่นให้เราทุกโชว์ตลอดเลย ไม่ใช่! จะมีบางโชว์ที่เรามีมือคีย์บอร์ดมาเล่นด้วย คือ น้องมาร์ช ไอ้แว่นคีย์บอร์ดกะหรี่ แล้วเสียงคีย์บอร์ดที่ได้ยินในอัลบั้มนี้ก็คือเขาแหละ เขามาช่วยเราอัดในอัลบั้มนี้ด้วย ส่วนเสียงผู้หญิงร้องก็คือ ออม TELEx TELEXs
ฝากอะไรถึงแฟน ๆ ที่รอการกลับมาของ electric.neon.lamp
เจน: ขอโทษครับ ที่ให้รอนาน
เต้: ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาถามไถ่ว่าเมื่อไหร่จะปล่อยเพลงตลอดหลายปีที่ผ่านมา
เจน: จริง ๆ แล้วมันเป็นกำลังใจที่สำคัญมาก ๆ เลย คนมาคอมเมนต์ถามตลอด หลัง ๆ เริ่มด่าละว่ามึงปล่อย ๆ มาซักทีเถอะ อีกนิดเดียว ๆ มาตั้งนานมาก ๆ แล้ว
แทน: ล่าสุดเห็นใครแคปมาให้ดูไม่รู้ คือเขาแชร์ไปหน้าวอลตัวเองบอกว่า ‘นึกว่าวงแม่งตายห่าไปแล้ว’
เจน: ยังอยู่ ๆ ก็ขอโทษ แล้วก็ขอบคุณมากครับ จากนี้เราจะไม่หายไปไหนอีกแล้ว เราจะขยัน ตั้งใจ ก็… จ้างงานเยอะ ๆ แล้วเราจะได้ทำอะไรอย่างเดียวแล้วก็จะได้ทำเต็มที่
เต้: ฝากบอกฟังใจให้จ้างเราด้วยครับ
รับฟังเพลง เสียเวลาว่ะ ก่อนใครได้บน Apple Music และฟังเพลงอื่น ๆ ของ electric.neon.lamp บนฟังใจได้ ที่นี่ ติดตามความเคลื่อนไหวของพวกเขาได้ ที่นี่
อ่านบทสัมภาษณ์รอบที่แล้วของพวกเขาได้ข้างล่างนี้
https://www.fungjai.com/zine/feature/head_talk/enl
