‘Dog of God’ EP แรกจาก Dogwhine วงร็อกรุ่นใหม่ที่มองการเมืองเป็นเรื่องใกล้ตัว
- Writer: Montipa Virojpan
Dogwhine วงดนตรีรุ่นใหม่ที่หยิบเอาสเน่ห์ในเพลงการาจ โพสต์พังก์ อัลเทอร์เนทิฟร็อก และแจ๊ส มาประกอบรวมเป็นงานดนตรีแสบ ๆ คัน ๆ แฝงเนื้อหาจิกกัดสังคมและความไม่ชอบธรรมต่าง ๆ หลังจากงานเปิดตัว EP เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาได้กระแสตอบรับที่ดีอย่างล้นหลาม พวกเขาก็ได้ฤกษ์ปล่อย Dog of God มาให้ได้ฟังเต็ม ๆ ในสตรีมมิงฟังใจแล้ว วันนี้ มาดูกันว่ามีเพลงเผ็ด ๆ อะไรบ้างในงานชุดนี้
กดฟังได้ที่นี่เลย ที่นี่
Destroy the State
บทเกริ่นนำก่อนเข้าเรื่องหนัก ๆ ที่พวกเขาอยากเล่น เปิดมาด้วยเสียงเคาะ ตามมาด้วยเสียงกีตาร์หม่น ๆ และแซ็กโซโฟนผลุบ ๆ โผล่ ๆ มาแต่น้อย ทางคอร์ดชวนนึกถึงดนตรีแจ๊สร่วมสมัยที่ผสานเอานอยซ์ร็อกดุดันเข้ามาใส่ ความโกลาหลปะทุขึ้นในช่วงท้าย ก่อนจะคลี่คลายให้เราไปรับฟังบทเพลงแห่งการลุกฮือเพลงต่อ ๆ ไป
Leader
ซิงเกิ้ลแรกที่ทำให้เราได้รู้จักกับ Dogwhine และติดตามพวกเขาเรื่อยมา ดนตรีดุดันและเสียงร้องก้องกังวาน ฟังไปฟังมาเหมือนกันประสานเสียง หลายเสียงนี้คอยย้ำและปลุกพลังให้เรารับรู้ซึ่งความไม่ชอบธรรมที่เกิดขึ้น จากการเลือกผู้นำที่ไม่ได้มาจากการเสียงของประชาชน ริฟฟ์กีตาร์ช่วงโซโล่สาดใส่แฝงอารมณ์หงุดหงิด เราจะต้องทนกับสิ่งนี้ไปอีกนานแค่ไหน
Democrazy
ซาวด์กีตาร์หน้า ๆ ของอีกซิงเกิ้ลที่ถูกปล่อยออกมาก่อนหน้านี้ เหมือนเป็นตัวยั่วล้อความจริงแสนอุบาทว์ของประเทศที่มีระบอบการปกครองประชาธิปไตยเป็น แต่อำนาจอธิปไตยไม่ได้เป็นของประชาชน แฮ่ จังหวะชวนโยก และเมโลดี้สุดกวน เอามาบอกเล่าความลักลั่นในบ้านเราได้เป็นอย่างดี แม้แต่เนื้อเพลงก็ยังพูดถึงความรุนแรงที่ต้องเกิดขึ้น เพื่อแลกมาซึ่งประชาธิปไตยที่ไม่เคยมีจริงในประเทศไทย ความสิ้นหวังอะไรต่าง ๆ ถูกตะโกนออกมา ประชาธิปไตยบ้าไรวะเนี่ย! ขณะเดียวกันเพลงก็ปลอบเราเบา ๆ ในท่อนบริดจ์กับเสียงแซ็กโซโฟนล่องลอย ถึงมันจะดูสิ้นหวังแต่ก็ยังพอมีหวังแหละ (มั้ง)
Apologise for the Monument
เสียงแตกกระแทกใส่หน้า ซาวด์กีตาร์หน้า ๆ กับเบสสุดดำดิ่ง เอามาปั่นหัวเราเล่นก่อนจะดึงเข้าเวิร์สที่เมโลดี้อย่างน่ารัก มาซะเป็นวงพังก์ การาจ ฝั่งอังกฤษเท่ ๆ แล้วความสนุกในเพลงนี้คือการปล่อยให้เสียงแตกพร่าเขย่าขวัญเราเล่น ลองฟังดู ๆ ทำนองเพลงนี้ก็มีความเป็นเพลงมาร์ชกองทัพอยู่เบา ๆ เหมือนกันนะ
Symphony Song
เพลงรักเพลงเดียวใน EP ที่พอจะหวานทั้งทีก็กดสุดเลย ดนตรีแบบบริตป๊อปกับเมโลดี้สุดไพเราะ เล่าถึงโมเมนต์ที่เราอินกับใครสักคน แล้วมองมันเป็นเพลงซิมโฟนี ซึ่งในเพลงนึงมันก็ไม่ได้เป็นโครงสร้างแบบเวิร์ส พรีฮุก ฮุก เวิร์ส ฮุก บริดจ์ ฮุก แบบเพลงทั่ว ๆ ไป แต่มันเป็นการบรรเลงเป็นพาร์ต ๆ ไล่เรียงกันไปไม่เหมือนกัน 1 2 3 4 เพื่อเล่าเรื่อง ซึ่งเขาก็เอามาเทียบเคียงกับเรื่องราวระหว่างเขากับเธอซึ่งมันจะยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆ โดยที่เธอก็เป็นเพลงเพราะ ๆ เพลงนั้น ส่วนเขาก็คือวาทยากรที่พยายามจะบรรเลงเพลงนั้นออกมาให้ดีที่สุด แต่ความหลงเธอหัวปักหัวปำก็ทำให้เขานำวงผิด ๆ ถูก ๆ ทุกที
Unemployment
ความซึมเซาของคนว่างงาน ถูกถ่ายทอดออกมาผ่านเพลงนี้ได้อย่างเห็นภาพ ไม่ว่าจะเป็นคอร์ดกีตาร์เหงา ๆ ที่บรรยายสภาวะเบาหวิวของชีวิตที่ไม่มีหลักมั่นคงแน่นอน หรือเสียงแซ็กโซโฟนสุดรวดร้าวที่เหมือนเป็นความคิดลึก ๆ ในจิตใจ ที่เกิดขึ้นมาจากแรงกดดันของสิ่งรอบตัว (ทำไมไม่หางาน, ขอชิวก่อนอีกปีละกัน, แล้วจะเอาอะไรกิน, พ่อจ๋าแม่จ๋าหนูขอโทษ) และพร้อมจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ
God
Interlude อีกสักเพลงที่กดซาวด์อิเล็กทรอนิกแตก ๆ มาเป็นบีต ตามด้วยเสียงแซ็กโซโฟนที่ยูนิซันกันไป ต่อด้วยเสียงกีตาร์ตัวแรก และกีตาร์อีกตัวที่เขยิบโน้ตออกมาให้เหลื่อมกัน ถ้าฟังเพลงนี้ในโชว์สด มันจะเป็นเพลงที่ใช้เล่นระหว่าง Dog of God แล้วให้คนดูช่วยตะโกน chant ว่า ‘dog’ กับ ‘god’ ในท่อนที่เล่นเป็นเมทัลนั่นเอง แต่พาร์ตอื่น ๆ ก็มาเป็นแจ๊สกุ๊กกิ๊กตามเรื่อง สนุกชะมัด
Dog of God
ปิดท้ายด้วยเพลงชื่อเดียวกับ EP ที่ก่อนหน้านี้ถูกปล่อยออกมาเป็นซิงเกิ้ลกับ mv สุดป่วน แล้วความมันของเพลงนี้คือเป็นการาจผสมกับโพสต์พังก์ที่ทำเอาเราโยกจนหัวปวด จังหวะกลองในเพลงนี้ก็เท่เอาเรื่อง ให้ฟีลแบบเพลงในหนังสืบสวนอยู่ไม่น้อย
หลังจาก EP Dog of God ถูกปล่อยออกไป พวกเขาก็เตรียมเดินหน้าทำอัลบั้มใหม่กับบ้านหลังใหม่ Tomato Love Records ซึ่งตอนนี้ก็มีเพลงอยู่ในสต็อกรอขัดสีฉวีวรรณแล้วเป็นที่เรียบร้อยรอติดตามกันให้ดีๆ
