Dek-D งานใหม่จาก Two Million Thanks ที่วิพากษ์สังคมเซอร์เรียลได้อย่างเผ็ดร้อน
- Writer: Montipa Virojpan
ศาสนาก็ไม่ได้เลือก มีหน้าที่สิบอย่างซะแล้ว
‘เพราะทีวีหรือเปล่าาาา’ อินโทรมาก็พางงแล้วว่าการกลับมาในครั้งนี้ของ Two Million Thanks เขาจะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้เราฟังอีก แต่ที่แน่ ๆ คือตอนนี้เพลง เด็กดี Dek-D ของพวกเขาได้ติดตรึงในสมองเราไปเรียบร้อย
Two Million Thanks คือวงดนตรีอัลเทอร์เนทิฟร็อกจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง และวิทยาลัยช่างศิลป ประกอบไปด้วย ดุ่ย (กีตาร์, ร้องนำ) ต้า (เบส) ขุน (กลอง) และ ภูมิ (กีตาร์) พวกเขาแจ้งเกิดอย่างเป็นทางการด้วยเพลงสัดส่วนประหลาดที่มีเนื้อหาพิลึกพิลั่นอย่าง ยา จาก compilation album Ghosted Note ของค่าย SO::ON Dry Flower ด้วยความแปลกใหม่กว่าวงไหน ๆ ณ ขณะนั้น ทำให้เราต้องติดตามผลงานของวงนี้ตลอดมา นอกจากนี้ก็มีเพลงฮิตอย่าง ดู, TT, 1.9 มิติ, Me You ด้วยส่วนผสมของดนตรีหลากแนวและสัดส่วนเพลงที่คาดเดาไม่ได้ เนื้อเพลงที่เหมือนจะต้องอาศัยการตีความเพราะเป็นคำทื่อ ๆ โดด ๆ แต่เมื่อลองฟังซ้ำอีกรอบก็จะพบว่าเป็นข้อความที่สื่อสารอย่างตรงไปตรงมาในตัว หรือความยียวนที่ซ่อนอยู่มิวสิกวิดิโอของพวกเขาเป็นเสน่ห์ที่ทำให้ใครต่อใครต่างติดอกติดใจวงนี้
และเมื่อไม่กี่วันก่อน เราได้เห็นเพื่อนพ้องในโลกโซเชียลพากันแชร์ teaser มิวสิกวิดิโอตัวใหม่ กับทุกความเซอร์เรียลในฟุตเทจที่ตัดมาไว้ด้วยกันจนเราไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเรื่องราวในเพลงนี้จะเป็นอย่างไร แต่แล้วเมื่อคืน เพลง เด็กดี ก็ถูกปล่อยออกมาสู่สาธารณชน พร้อมด้วยแรงสั่นสะเทือนยิ่งกว่าตัวน้ำจิ้ม เพราะแค่เห็นจากเพื่อน ๆ ของเราที่แชร์ก็เกินครึ่งร้อยไปแล้ว!
เด็กดี คือเพลงที่ตั้งคำถามและวิพากษ์สังคมที่เราไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตของตัวเองอย่างเบ็ดเสร็จ โดยเขาหยิบประเด็นไทย ๆ ใกล้ตัวอย่างวาทกรรม ‘คนดี’ ที่ถูกหยิบยกมาพูดอยู่บ่อย ๆ และมันก็ทำให้เรานึกถึงบทเพลงในอดีตอย่าง หน้าที่ของเด็ก (ที่ร้องว่า เด็กเอ๋ยเด็กดี ต้องมีหน้าที่ 10 อย่างด้วยกัน) ซึ่งก็ถูกใช้วนมาจนถึงปัจจุบันด้วยการเผยแพร่ผ่านวิทยุโทรทัศน์โทรทัศน์ที่เคยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของทุกคน ก็ต้องยอมรับว่าสมัยก่อน media platform ไม่ได้มีหลากหลายเท่าตอนนี้ ผู้คนเองก็ไม่ได้มีความรู้เท่าทันสื่อและเฉลียวใจได้ว่านี่เป็นการ propaganda รูปแบบหนึ่ง เลยเหมือนกับว่าเราถูกล้างสมองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันโดยไม่รู้ตัว และแม้ความสามารถ/ช่องทางในการรับสื่อในสมัยนี้จะมีมากกว่าแต่ก่อน เราก็ยังถูกจำกัดสิทธิส่วนบุคคลหรือถูกปิดกั้นอิสระทางความคิดแบบที่แก้ไม่ขาดเพราะเป็นปัญหาฝังราก นอกจากนี้เพลงยังชี้ไปที่เรื่องศาสนาที่มีมาอย่างยาวนาน แต่ก็มีหลายสิ่งถูกบิดเบือนไปตามกาลเวลา
ตัวดนตรีที่เป็นไลน์เมโลดิกกีตาร์ที่ดีดเป็นซิงเกิ้ลโน้ตแบบที่คุ้นเคยในงานก่อน ๆ ของ Two Million Thanks แต่เพิ่มความเท่ด้วยซินธ์เบสหนัก ๆ ซาวด์สังเคราะห์อิเล็กทรอนิก บีตกลองไฟฟ้าเร้าอารมณ์ แถมมีความเป็นฮิปฮอปผสมกับ experimental ท่อนที่ร้องว่า ‘เพราะทีวีหรือเปล่า’ ก็ใช้เมโลดี้ที่เหมือนจิงเกิ้ลเข้ารายการโทรทัศน์ที่ช่วยเพิ่มความแข็งแรงของเรื่องเล่าในเพลง อีกทั้งบรรยากาศของดนตรีที่ดูลึกลับ จริงจัง และโตขึ้นจากแต่ก่อนมาก เพราะอาจเป็นการพูดประเด็นซีเรียสและดำมืดของสังคม โดยที่พวกเขาไม่ลืมการร้องประสานเสียงแสนชวนหัว สิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างคือ ชื่อเพลงภาษาอังกฤษที่สะกดให้เหมือนคอมมิวนิตี้ไซต์วัยรุ่นตอนต้นชื่อดังอย่าง Dek-D.com ที่ดูเผิน ๆ ก็อาจจะเป็นอีกกิมมิกกวน ๆ ของวงที่มักตั้งชื่อเพลงเป็นสัญลักษณ์หรือการใช้คำพยางค์เดียว แต่คำว่า ‘เด็กดี’ ในที่นี้น่าจะมาจากเพลง หน้าที่ของเด็ก ที่เราได้ยินกันบ่อย ๆ มาตีความใหม่ได้แบบแสบสันต์ สิ่งที่เรารู้ได้นอกจากเนื้อเพลงที่พูดถึง ‘หน้าที่ 10 ประการ’ ก็คงเป็นการเอาทำนองของเพลงต้นฉบับที่นำมารีอะเรนจ์แทรกซึมในเพลงได้เท่เหลือเกิน ขยี้แล้วขยี้อีก
มิวสิกวิดิโอก็ยังได้ทีมงานคู่บุญอย่าง นราธิป ไชยณรงค์ ที่เคยฝากผลงานไว้ในเพลง Me You นำเสนอเรื่องราวที่เซอร์เรียล (ไม่แพ้เหตุการณ์ในประเทศของเรา) ได้น่าติดตามมาก ตั้งแต่การปรากฏตัวของเด็กผู้หญิงสองคนที่กำลังจะถูกดูดกลืนโดยลัทธิหมูกระทะ (ฉาก ‘จานบิน’ กระทะคือเอปิกมาก) โดยมีสมาชิกวงที่เหมือนเป็นเจ้าลัทธิ มีศิษยานุศิษย์มาร่วมวงจ้วงหมูกันอย่างเอร็ดอร่อย หรือแม้แต่พระสงฆ์! ถือเป็นงานที่เต็มไปด้วยสัญญะที่จี้ประเด็นดังกล่าวได้อย่างแสบ ๆ คัน ๆ และสร้างสรรค์ที่สุดงานนึงทีเดียว
เพราะทีวีหรือเปล่า เพราะทีวีหรือเปล่า
ในวันวานฉันมีอายุสี่ขวบ
เพิ่งเดินเป็นปีเดียว มีหน้าที่สิบอย่างซะแล้ว
ดูทีวีฉันมีหน้าที่สิบอย่าง
ศาสนาก็ไม่ได้เลือก มีหน้าที่สิบอย่างซะแล้ว
หากคุณไม่เคยมีใคร มีแต่หน้าจอมีไฟ
เวลานั้นมันจะดูดกลืนเราไป
สมองที่ใช้ไว้คู่ร่างกาย
สิ่งที่คุณทานเข้าไป
ทางดวงตามองจอไฟ
คือคำถามเวลาที่มองความงาม
ที่ฉันได้รับเริ่มไม่มั่นใจ
สิ่งที่คิดว่าดี และมั่นใจภายในสองพันปี
มันอาจถูกบิดเบือนและถูกลบล้างให้เราในสองนาที
คำว่าจริง คิดว่าจริง นั้นก็ยังไม่จริง
สิ่งที่เป็นตัววัดนั้นคือเวลาที่เอาไว้เป็นกฏเกณฑ์
จากนี้อะไรคือจริง หรืออุปโลกน์
เพราะทีวีหรือเปล่า เพราะทีวีหรือเปล่า
ในวันวานฉันมีอายุสี่ขวบ
เพิ่งเดินเป็นปีเดียว มีหน้าที่สิบอย่างซะแล้ว
ดูทีวีฉันมีหน้าที่สิบอย่าง
ศาสนาก็ไม่ได้เลือก มีหน้าที่สิบอย่างซะแล้ว
