Boy Imagine หรือ รงค์ ดรุณ ศิลปินผู้ส่งเสียงเพลงที่ผ่านการตกตะกอนชีวิต เก็บแง่มุมความคิดที่ผ่านร้อนหนาวมาเขียนเป็นบทเพลงและส่งเสียงจากดินแดนล้านนาเชียงใหม่ ไปถึงใจแฟน ๆ ของเขาที่ปัจจุบันมีอยู่ไม่น้อยเลย แม้ว่า Boy Imagine จะไม่ได้มีอาชีพหลักเป็นนักดนตรี แต่จังหวะชีวิตของเขามีดนตรีอยู่ด้วยเสมอตั้งแต่วัยมหาวิทยาลัยใจกลางเมืองหลวง จนถึงหลังเรียนจบกลับไปอยู่ถิ่นบ้านเกิด มาจนถึงปัจจุบันที่มีร้านนั่งชิลเป็นของตัวเองอย่าง Imagine’s House (เราขอเรียกเป็น ‘พื้นที่สำหรับการพักผ่อนที่แท้จริง’ ก็แล้วกัน) มักจะได้เห็นผู้ชายคนนี้ในเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์ ขึ้นมาบรรเลงเพลงที่เขาชื่นชอบให้เหล่านักฟังจากทั่วสารทิศได้ฟังและยิ้มตาม แต่ถ้าอยากฟังเพลงที่เขาเป็นคนลงลายน้ำหมึกไว้ ต้องบอกว่ายากหน่อย รอโอกาสดี ๆ วาระพิเศษตามอีเวนต์ต่าง ๆ (หวังว่าทุกคนที่ชื่นชอบจะได้ฟังนะ) ในวาระที่ Imagine’s House เพิ่งจัดงานต้อนรับปีที่ 11 ไปหมาด ๆ Fungjaizine ขอรวมเพลงที่ผ่านแง่คิด ผ่านจังหวะชีวิตของเขามาแชร์ให้ทุกคนได้ทบทวนใจความที่ผู้ชายคนนี้ส่งมาถึงคนฟัง (อย่างน้อยก็ในความคิดของเรา ที่จุดมืดบอดในชีวิตผ่านไปได้ก็เพราะเพลงของเขา) จั๊กจั่นรินเบียร์ เพลงชื่อแปลกที่แฝงหลักปรัชญาจากคัมภีร์ ‘เต้าเต๋อจิง’ ของมหาปราชญ์แห่งเต๋าอย่างจวงจื่อ เพลงที่ตั้งคำถามให้กับชีวิตว่า ความสุขที่แท้นั้นเป็นอย่างไรกัน? ต้องยิ่งใหญ่สักเพียงไหนถึงเรียกว่าพอ? ต้องเอาตนไปเปรียบเทียบกับสรรพชีวิตอีกแค่ไหนกัน? ตัวเราถึงจะดูมีคุณค่าขึ้นมา เพราะในท้ายที่สุดแล้วชีวิตเราต่างสุขไม่เหมือนกัน แม้นว่าเราเป็นเพียงนกน้อยที่บินได้ไกลเพียงต้นหญ้าถึงกิ่งไผ่ … Continued