ในวันที่เพลง ประเทศกูมี กลายเป็นคลื่นใต้น้ำที่คนรักประชาธิปไตยฟังกัน หรือใช้เป็นสัญลักษณ์ในการด่ารัฐบาลเผด็จการที่ง่อยเปลี้ยในการบริหารบ้านเมือง แถมยังตีมึนออกสื่อต่อการอภิปรายไม่ไหววางใจต่าง ๆ จนประชนชนเหนื่อยใจ ฝ่ายที่สนับสนุนเผด็จการก็มักจะพูดว่า ‘ถ้าประเทศไม่มีเสรีภาพ จะปล่อยให้คนร้องเพลงด่ารัฐบาลแบบนี้หรอ’  โดยที่ผู้พูดไม่รู้ว่า มีอีกหลายคนที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวเพื่อทวงคืนอำนาจกลับมาสู่ประชาชน ล้วนถูกฝ่ายตรงข้ามคุกคามด้วยวิธีต่าง ๆ หรือบางคนก็หายสาบสูญไปเลยก็มี บางประเทศที่กฎหมายรุนแรงมาก ๆ โดยเฉพาะรัฐศาสนาที่มีข้อบังคับไม่สอดคล้องกับความเป็นอยู่ของประชาชน บทลงโทษที่ไม่คำนึงถึงหลักสิทธิมนุษยชน ประเทศอิยิปต์คืออีกหนึ่งตัวอย่างของการใช้อำนาจคุกคามประชาชนได้อย่างน่ากลัว “ขอร้อง อย่าลงโทษลูกของฉันเลย” น้ำเสียงของคนเป็นแม่จะขาดใจตายออกสื่อไปทั่วประเทศ หญิงคนหนึ่งไม่เปิดเผยชื่อออกมาร้องขอความเป็นธรรมให้กับลูกชายของเธอระหว่างถูกทางการจับตัวไป เขาคือ Hamo Bika ศิลปินชื่อดังในประเทศอิยิปต์  ด้วยข้อหาร้องเพลงแนว mahraganat ที่ขัดกับหลักการข้อห้ามของศาสนาอิสลาม Mahraganat เป็นภาษาอารบิกแปลว่า ‘festival’ หรือเทศกาลเฉลิมฉลอง มันผสมเพลงพื้นเมืองเข้ากับดนตรีอิเล็กทรอนิกได้อย่างสนุกกสนาน การคำร้องด้วยภาษาปากที่ถ่ายทอดความอัดอันของชีวิตรากหญ้าหรือสรรเสริญกับชีวิตที่เรียบง่าย ส่วนใหญ่มักจะพูดถึงการเมือง เซ็กซ์ หรือชีวิตประจำวันอันยากลำบากของวัยรุ่น ทำให้เป็นเพลงฮิตในกลุ่มชนชั้นแรงงานของกรุงไคโรมาตั้งแต่ช่วงยุค 2000s เรียกว่าเปิดกันทั้งบ้านทั้งเมือง แต่ล่าสุด รัฐประกาศห้ามเล่นเพลงแนวนี้อีกต่อไป ด้วยเหตุผลที่ว่ามัน ‘ผิดศีลธรรมและจารีตอันดีงาม’ (unethical and immoral) โดยหยิบยกเพลงฮิตติดชาร์ตของประเทศอย่าง Bent el-Geran (The Neighbor’s … Continued