ไววิทย์ กลับมาอีกครั้งกับ ไร้ฝั่ง เพลงใหม่ที่ชวนให้ย้อนไปถึงกลิ่นเพลงเพื่อชีวิตในอดีต ยังคงไว้ซึ่งภาษาที่เป็นเอกลักษณ์การเขียนเพลงของตัวเองด้วยการเปรียบเปรยความรู้สึกให้ออกมาอยู่ในรูปธรรม ‘ฝีพายคือตัวเรา เรือคือความฝัน สายลมคือความหวัง ฟากฝั่งคือเป้าหมาย’ ร้อยเรียงเป็นเรื่องราวออกมาด้วยบรรยากาศที่รู้สึกได้ว่ากำลังเผชิญหน้าอยู่กับทะเลชีวิตที่มากไปด้วยอุปสรรค แม้วันนี้เราจะล้มลงไปกับท้องเรือแห่งความฝัน แต่สักวันเราอาจยืนหยัดขึ้นมาใหม่เพื่อมองหาฟากฝั่งอีกครั้ง ฟังเพลงนี้แรก ๆ อาจเต็มไปด้วยมวลความท้อถอย การสู้อย่างโดดเดี่ยวอยู่บนผืนสมุทรที่ไม่มีทางออก เกลียวคลื่นสาดซัดให้เรือลำน้อยต้องหักเหไปตามแรงปะทะ พาให้กายต้องพริ้วไหวกลางทะเลคราม แต่หากมองอีกมุมเพลงนี้คงกำลังเล่าเรื่องชีวิตของใครสักคนที่พบเจอปัญหาและบอกกับเราว่าโลกใบนี้ไม่ได้มีเพียงเราคนเดียวที่กำลังหลงทาง หาเส้นทางแห่งความฝันนั้นให้เจอ ลงมือทำ และอย่าให้สายลมแห่งความหวัง ต้องพัดพาความฝันไปถึงฟากฝั่ง แต่จงลุกขึ้นมาจัยไม้พายนั้นอีกครั้งและนำความฝันไปถึงฟากฝั่งด้วยตัวคุณเอง แด่ความสิ้นหวังยากไร้ทั้งหลายทั้งปวง แด่การต่อสู้ที่ไม่มีวันชำนะ แด่การถูกทำลายอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แด่การยืนหยัดต่อสู้อย่างอดทนเรียบนิ่ง ‘คนจึงไม่อาจพ่ายแพ้’ —   ไววิทย์ เปิดเพลงมาด้วยเสียงคลื่นที่ซัดสาดเข้าหากชายฝั่งดึงความรู้สึกเข้าไปสู่บรรยากาศท้องทะเล เติมเสียงด้วยกีตาร์กลิ่นเพื่อชีวิต อีกส่วนที่รู้สึกว่าเพลงนี้เรียบเรียงมาเพื่อสื่อความหมายให้สัมผัสกับชีวิตคือเสียงประสานที่เน้นในคำที่สื่อถึงอุปสรรค ความยากแค้นของชีวิตไปจนถึงเสียงที่สร้างบรรยากาศบนความเหงาในท่อน ‘หวิวไหวกลางทะเลคราม คล้อยตามลมเจ้าพัดตึง’ สอดรับกับท่อนโซโล่ที่คงไว้ซึ่งเสียงเกลียวคลื่น.. หวังว่าสักวันจะได้ฟังเพลงนี้สด ๆ สักครั้ง เนื้อเพลง ฝากสายลมช่วยกระซิบฝั่ง บอกว่ายังคงไปไม่ถึง สงัดสายลมเสียงคลื่น หวิวไหวในห้วงคำนึง ทรุดเข่าล้มตัวลงตึง ทิ้งไปกับเรือ   ฝั่งแสนไกลไม่เคยใกล้ฝั่ง ราวแววแห่งหวังอยู่แสนไกล แสงเดือนเยือนแล้วลา นิทราหลับฝันไป ตกอยู่ในฝันร้าย ทุกคราวคืน … Continued