ความคิดถึงมันเจ็บปวด แต่งดงามใน ‘ภาพของเธอ’ โฟล์กหวาน ๆ จาก The Creation of Us

ความคิดถึงอาจจะเจ็บปวด แต่ ภาพของเธอ ยังงดงามอยู่ในความทรงจำเสมอ โฟล์กหวาน ๆ ฟังสบายจาก The Creation of Us เคลือบด้วยเครื่องเป่าบาดใจ เสียงคีย์บอร์ดค่อย ๆ พรมตัวโน้ตสบาย ๆ โปรยปรายลงมาบนหูเรา ก่อนเสียงร้องจะเข้ามาพร้อมเสียงกีตาร์โปร่งหวาน ๆ ชวนผ่อนคลาย แต่เนื้อเพลงกลับสะกิดใจแปลก ๆ ให้คิดถึงใครบางคนที่ไม่อยู่ตรงนี้แล้ว ท่อนฮุกที่สะเทือนใจ กับวิธีการเรียบเรียงที่ติดหูร้องตามง่าย ยิ่งเจอเครื่องเป่าเข้าไปคือแทบทรุดตามเพลง อยากจะคร่ำครวญตามไปด้วย ก่อนจะซ้ำฮุกอีกรอบให้น้ำตาซึมเล่น ถ้าฟังผ่าน ๆ อาจเป็นโฟล์กที่ไม่หวือหวาอะไร แต่นี่ตกหลุมรักเพลงนี้เพราะเครื่องเป่าเลย ค่อยมาพบว่าภาษาเข้าถึงง่าย น่ารักดี รอดูว่าเพลงต่อไปจะเป็นยังไงต่อ ส่วนเพลงนี้ก็มีให้ฟังบน ฟังใจ ด้วยจ้า   เนื้อเพลง ภาพของเธอ คิดคำนึง ถึงตอนที่เธอ เคียงข้าง เสียงเบาเบา ที่คอย กระซิบบอก ล้มตัวนอน บนเตียง ที่ว่างเปล่า ความเงียบงัน ที่มีแต่เรา ภาพของเธอ ในตอนนั้น กลับมาหาฉัน … Continued

Hairwair โพรเกรสซิฟเท่ ๆ จากเชียงใหม่ที่น่าติดตาม สาปส่งทุกคนอย่าทำตัวเป็น ‘สับปะรด’

Hairwair วงหน้าใหม่จากเชียงใหม่ที่ระบายอารมณ์ผ่านโพรเกรสซิฟร็อก ผสมกับเวิร์ลมิวสิกได้อย่างลงตัวในเพลง สับปะรด ครึ่งแรกเป็น world music ลึกลับ ๆ ด้วยเพอร์คัชชันเพลิน ๆ มีกลิ่นอายของความเป็นเอเชียใต้หน่อย ๆ แต่พอถึงกลางเพลงแล้วฟาดด้วยกีตาร์กับกลองให้กลายเป็นโพรเกรสซิฟเท่ ๆ เสียงกีตาร์ที่แผลงฤทธิ์วุ่นวาย สาปส่งคนปากสว่างที่ชอบเม้าท์มอยเรื่องไม่จริงของคนอื่น ท่อนโซโล่ที่ขยี้กีตาร์อย่างดุเดือดน่าจะแสดงถึงอารมณ์ร้ายที่มีต่อคนแบบนี้ได้อย่างชัดเจน ไม่แปลกใจเลยนะที่บอกว่าวงนี้มาจากเชียงใหม่ ชอบส่งออกศิลปินเฮี้ยน ๆ ออกมามากมาย ฟังครั้งแรกคือรักเลย แอบเชียร์สุดใจแน่นอน เพลงเท่มาก

GAZEKATE ส่งดรีมป๊อปนุ่ม ๆ น่าฟังมากับสายลมในเพลง ‘As The Wind’

  • Writer: Peerapong Kaewthae

GAZEKATE (เก็สเก็ท) ดรีมป๊อปนุ่ม ๆ จากเชียงใหม่ ที่ส่งความอบอุ่นมาตามสายลมผ่านกับเสียงกีตาร์หวาน ๆ ชวนเคลิ้มในเพลง As The Wind แค่เสียงกีตาร์หวาน ๆ ในอินโทรก็หยุดให้เราตั้งใจฟังได้ทันที พอกลองเข้ามาคือยิ้มออกเลย ระบายด้วยลวดลายของกีตาร์อีกตัวที่หอมหวานชวนเคลิ้มมาก ๆ ขับกล่อมเราด้วยเสียงร้องบาง ๆ น่าฟัง ต้องร้องตามว่า ‘อูวลั่นล้าาา’ ท่อนเชื่อมก็ยังเรียบเรียงดนตรีได้อย่างน่ารัก พาเรามาถึงท่อนฮุกที่ควบจังหวะให้สนุกขึ้นอีกนิด กีตาร์นี่ไม่ปล่อยให้ใครแย่งซีนหวาน ๆ นี้ได้เลย หยอกล้อเราไปทั้งเพลง โซโล่หลังฮุกสองคือเพลินหูมาก เผลอโยกตัวตามไปจนจบเพลง เห็นใน YouTube บอกว่าได้สมาชิกวง VELS มาช่วยทำเพลงด้วย ส่วนตัวก็รักวงนี้เหมือนกัน เลยอาจมีจริตบางอย่างอยู่ในเพลงที่ทำให้รักมาก ๆ ก็เป็นได้ แต่โดยรวมแล้วเป็นวงที่น่าตื่นเต้นมาก วงยังมีอีกเพลงหนึ่งคือ Vacation ไปลองฟังได้บนฟังใจ ที่นี่ เลย แล้วอย่าลืมกดหัวใจเพลงนี้ไว้ฟังไปนาน ๆ นะ

เพลงใหม่ The Vuniyerse เล่าบรรยากาศเล่นไพ่ในงานศพผ่าน ‘Card Game’ ได้คมคาย

  • Writer: Peerapong Kaewthae

The Vuniyerse กลับมาให้หายคิดถึง พร้อมซาวด์หวาน ๆ ชวนล่องลอยในเพลงใหม่ Card Game ที่พูดถึงการจากไปแล้วไม่ไปลับ คนตายจะยังกลายเป็นความทรงจำที่ปรากฏกายในวงสนทนาของคนที่เขารักทุกครั้ง เนื้อหาของเพลงเป็นเรื่องราวของวงไพ่ในงานศพ ที่พูดถึงการสูญเสียเกิดขึ้นอยู่ทุกช่วงเวลา แต่ละคนก็มีการรับมือกับการสูญเสียต่างกันออกไป แต่อย่าลืมว่าคนที่จากเราไปแล้วไม่อาจกลับมามีชีวิตย้อนคืนได้ ช่วงเวลาและพื้นที่หรือเปล่า ? ที่ทำให้เราได้ระลึกถึงและสามารถเติมเต็มความรู้สึกที่มีต่อคนที่จากเราไป ได้หวนคืนกลับมาและทำให้เราเดินหน้าใช้ชีวิตต่อไปอย่างเข้มแข็ง “Why you so happy? What did you do something sweet before you live forever? Have I seen your past?” วงยังคงทำซาวด์ซินธ์ได้หวานหยาดเยิ้มเหมือนเดิม มีกีตาร์สองตัวช่วยกันสร้างบรรยากาศเศร้า ๆ อยู่ข้างหลังไปด้วย กลองกับเบสก็ร้อยเรียงทุกอย่างให้ไพเราะสวยงาม เนื้อเพลงก็เล่าเรื่องของงานศพต่างจังหวัดได้เห็นภาพมาก ฮุกก็ฟาดด้วยซินธ์ชวนอ่อนระทวย แล้วแผดเสียงแหลมบาดใจในท่อนโซโล่หลังฮุกได้เคลิ้มเลย แต่เพลงนี้ยังใส่ลูกเล่นเดือด ๆ ไว้โดยสาดนอยซ์และเสียงสังเคราะห์วุ่นวายในกลางเพลงที่ขยี้กันสุดตัวด้วยเครื่องดนตรีทุกชิ้น ก่อนจะดึงท่อนฮุกให้ยานชวนหลอนลงในตอนท้ายแล้ว fade out ออกไป แม้จะดูเป็นเพลงเศร้าแต่กลับไม่ได้เศร้าสร้อยขนาดนั้น เหมือนที่ทางวงบอกว่าทุกคนย่อมต้องรับมือกับการสูญเสีย เลยทำให้ชอบท่อนที่หยิบมาโควตข้างบนมาก … Continued

บันทึกของปิติ บทที่ 1 ‘ผู้หญิงมองท้องฟ้า’ เมื่อเขาก็รอเธอเหมือนที่เธอรอใคร

  • Writer: Peerapong Kaewthae

คนชอบดนตรีโฟล์กต้องลองฟัง บันทึกของปิติ โฟล์กนุ่ม ๆ ที่มีกลิ่นอายของสายลมจากเชียงใหม่เจืออยู่ กับเพลงแรก ผู้หญิงมองท้องฟ้า ที่เปรียบเปรยการรอของคนสองคนได้น่าฟัง บันทึกของปิติ ไม่ใช่ของคนที่ชื่อปิติแต่อย่างใด ในที่นี้หมายถึงบันทึกของความสุข ความปิติ เรื่องราวเรื่องแรกในบันทึกนี้ได้กล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่เหม่อมองท้องฟ้าเพื่อกำลังรอคอยใครสักคน และในวันหนึ่งบักทึกเล่มนี้คงจะเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย เสียงความมืดครางหึ่ง ก่อนจะตบเข้ามาด้วยกีตาร์โปร่งหวานบาดหู และกีตาร์อีกตัวคอยหล่อเลี้ยงจังหวะนุ่มนวลนี่ไปพร้อมกัน เสียงเข้ม ๆ กับการใช้ภาษาที่สละสลวยก็ชวนเราเคลิ้มไปกับเรื่องเล่าของเขาทันที เมื่อหญิงสาวคนหนึ่งมัวแต่เงยหน้ามองหาสิ่งที่สูงเกินเอื้อม โดยมีชายหนุ่มคนหนึ่งรอคอยเธออยู่ข้าง ๆ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ได้แต่วอนให้เธอสมหวังและปลอดภัยไม่ต้องคอยเก้อเหมือนเขา ท่อนโซโล่ก็เอาเรื่องอยู่ด้วยการไล่คีย์หวาน ๆ ไปมาเพื่ออธิบายความรู้สึกดี ๆ ที่ชายหนุ่มมีให้แต่คงไปไม่ถึงเธอ สายโฟล์กต้องรักเพลงนี้แน่นอน เก็บเขาไว้ฟังบนฟังใจได้ ที่นี่ จะได้ติดตามบันทึกหน้าต่อ ๆ ไปขอเขา

ไม่ว่าใครก็ต้องเคยอยู่ในอารมณ์ ‘ดิ่ง’ ภาวะเศร้า ๆ ซึม ๆ ในเพลงใหม่ของ สภาพสุภาพ

  • Writer: Peerapong Kaewthae

เงียบหายไปนานเหมือนกันสำหรับ สภาพสุภาพ ในที่สุดก็ปล่อยซิงเกิ้ลใหม่ที่มีเอกลักษณ์ของโพสต์ร็อกน่าฟังเหมือนเดิมให้ทุกคนหายคิดถึงกับ ดิ่ง สภาวะ ‘ดิ่ง’ มักเกิดขึ้นหลังจากเราอยู่กับความเศร้ามาในระยะหนึ่งแล้ว ซึ่งเพลงนี้ได้เล่าถึงความรู้สึกนั้น การตกอยู่ในสภาวะที่เราเริ่มรู้สึกเฉยชา เริ่มยอมรับกับทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็น แต่ในบางช่วงเวลาเราเองก็อยากที่หายตัวไป… สภาวะดิ่งอาจดูโหดร้ายและน่ากลัว แต่เชื่อเถอะว่าหากคุณผ่านสภาวะนี้ไปได้ การเริ่มต้นใหม่คือสภาวะต่อไปที่รอคุณอยู่ — สภาพสุภาพ เสียงกีตาร์เข้ม ๆ เหงา ๆ นำร่องขึ้นมาก่อน กลองรัวตามและซัดด้วยเสียงซินธ์แหลม ๆ ชวนฟัง แล้วค่อยหลีกทางให้ขับขานด้วยเสียงร้องนุ่ม ๆ หลังท่อนฮุกก็สาดดนตรีหนัก ๆ ใส่เราด้วยกีตาร์รีเวิร์บ กับกลิ่นอายดิบ ๆ ของดนตรีโพสต์ร็อกถาโถมเข้ามาจนเราต้องจอมจมลงไปในท่อนโซโล่ ยิ่งโซโล่สุดท้ายก่อนใกล้จบเพลงก็สะใจเราซะเหลือเกิน mv ก็เล่าถึงวิญญาณสองดวงที่ใช้เวลาด้วยกันในช่วงสุดท้ายก่อนจะต้องแยกจากกันไป ถ้าชอบก็ไปติดตามผลงานก่อน ๆ และตารางเล่นของพวกเขาได้ที่เพจ สภาพสุภาพ

MV ใหม่จาก VELS. ยืนยัน ไม่มีใคร ‘หนี’ จากความมืดในจิตใจของตัวเองได้

  • Writer: Peerapong Kaewthae

หนี คืออีกหนึ่งเพลงที่เราโปรดมากจาก EP อัลบั้ม Humane ที่เล่าถึงความดำมืดในจิตใจของมนุษย์ ผ่านเอกลักษณ์ทางดนตรีอันชัดเจนด้วยเสียงเพลงอันแพรวพราว ลึกลับ น่าค้นหาในสไตล์ของ VELS. และ mv ของพวกเขาก็พิศวงไม่แพ้กัน เสียงกีตาร์เท่ ๆ คลอเคลียหูเราไปมาก่อนจะเติมเข้ามาด้วยกลองแน่น ๆ และกีตาร์หวาน ๆ อีกไลน์ มีเบสคอยโอบรับทุกเสียงเข้าด้วยกัน กีตาร์สองตัวก็วาดลวดลายของตัวเองกันได้พริ้วสุด ๆ ก่อนจะคำรามออกมาด้วยเสียงรีเวิร์บสุดหลอนในท่อนฮุก ก่อนจะปล่อยของกันแบบสุด ๆ ก่อนเข้าฮุกสอง และจัดเต็มกันในฮุกสามที่บีบเค้นความเดือดดาลในจิตใจออกมาด้วยเสียงกีตาร์ชวนขนลุก mv ก็เล่าเรื่องผู้ชายผู้ไม่มีทางหนีความลึกลับในจิตใจของตัวเองพ้น และต้องยอมศิโรราบกับมันอย่างไม่มีทางขัดขืน VELS. เป็นอีกหนึ่งวงที่ทีมงานกรี๊ดกร๊าดและเชียร์สุดใจ อยากดูเขาเล่นสดในกรุงเทพอีกครั้งเร็ว ๆ เหมือนกัน ฝากติดตามผลงานใหม่ ๆ ของพวกเขาที่เพจ VELS. ด้วยนาจา

ลงพื้นที่ : การเดินทางตามหาเจ้าของ ‘รองเท้าคู่นั้น’ เพื่อนชาวม้งของแคนแคน

  • Writer: Puvakorn Srinian & Fungjai

ไม่นานมานี้ Fungjaizine ได้สัมภาษณ์ แคนแคน–นายิกา ศรีเนียน แห่งวง BNK48 ในคอลัมน์ เห็ดหูหนู แคนแคนได้เล่าถึงความทรงจำการไปเที่ยวคนเดียวเป็นครั้งแรกตอน 2 ปีที่แล้ว เธอไปเที่ยวดอยปุย จ. เชียงใหม่ทำให้เธอได้พบกับเพื่อนใหม่เป็นชาวม้งเกิดเป็นความทรงจำที่ประทับใจดังที่แคนแคนเล่าให้ฟัง โอ้รองเท้าคู่น้อยที่เธอแบ่งปันให้ฉันได้สวมใส่ แม้เธอยอมลำบาก เพียงเธออยากเห็นฉันสบายใจ หลังจากได้พบและรู้จักกันที่ดอยปุย สองวันถัดมา เพื่อนคนนี้ก็ชวนแคนแคนไปดอยอินทนนท์ครอบครัวชาวม้งของเธอ และที่กิ่วแม่ปาน รองเท้าแตะของแคนแคนขาด แคนแคนซึ่งเป็นเด็กกรุง จึงยอมทนเดินคีบหนีบรองเท้าตลอดทาง ไม่คุ้นเคย จึงไม่กล้าเดินเท้าเปล่า ทว่าเพื่อนคนนี้จึงถอดรองเท้าตัวเองให้เธอสวมใส่ ยอมเดินเท้าเปล่าเองเป็นกิโลแทนแคนแคน แถมบอกว่า ‘เดินเท้าเปล่าจนชินแล้ว’ แคนแคนประทับใจในนํ้าใจของเพื่อนม้งคนนี้มาก ทำให้เป็นความทรงจำดีๆ ของการเที่ยวคนเดียวครั้งแรก หลังบทสัมภาษณ์ออกไปไม่นาน แฟนคลับของแคนแคน นามว่า Cantina Band ผู้ติดตามแคนแคนได้อ่านเรื่องราวความประทับใจนี้จนกลั่นเรื่องราวเขียนเป็นเพลงให้เธอ ชื่อว่าเพลง รองเท้าคู่นั้น ลองฟังกัน ที่นี่ เป็นเพลงที่เล่าถึงเหตุการณ์มิตรภาพของแคนแคนและเพื่อนม้งที่เธอประทับใจได้สวยงามอย่างตั้งใจ ภาพการเดินทางคนเดียวครั้งแรกของแคนแคนเมื่อ 2 ปีที่แล้ว คุณพ่อของแคนแคน–ภูวกร ศรีเนียน ประทับใจเพลงและเรื่องเล่านี้มาก ๆ คุณพ่อผู้ชอบเดินทางอยู่แล้ว ได้เดินทางไปเชียงใหม่ในช่วงเดือนเมษายนที่ผ่านมา จึงขอช่องทางติดต่อเพื่อนม้งปริศนาในเพลง มิตรผู้ใจดีที่ให้รองเท้าแคนแคนสวมใส่ในเรื่องเล่าของแคนแคน จนได้พบปะพูดคุย  ผูกมิตร และเล่นดนตรีกับสาวม้งคนนี้ … Continued