The Ginkz แม้ในยามอ่อนล้า คุณจะพบว่า คุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Chavit Mayot
  • Art Director: Benyatip Sittivej

The Ginkz คืออีกหนึ่งวงดนตรีมากความสามารถ ที่เราไม่ค่อยจะได้มีโอกาสเห็นพวกเขาแสดงความสามารถแบบสด ๆ กันเท่าไหร่ อาจจะด้วยแนวเพลงที่มีลักษณะเฉพาะตัวจนบางคนรู้สึกว่าจับต้องได้ยาก และหลายครั้งที่มันทำให้พวกเขารู้สึกไม่เข้าพวกจากวงอื่น ๆ ในวงการดนตรีบ้านเรา แต่อันที่จริงแล้วหากลองเปิดหู และตั้งใจฟัง คุณจะพบกับความสนุกที่ถูกซ่อนไว้ในหลากหลายเพลงของพวกเขา ในโอกาสที่ Fungjaizine ได้ฤกษ์ปล่อยเล่มใหม่ในเดือนกันยายนนี้ เราจึงขอชวนทุกคนมาอ่านบทสัมภาษณ์ของฟรอนต์แมนอย่าง วิน—วรุตม์ อ่อนอุ่นจิตร ที่จะเป็นตัวแทนพูดความในใจของ The Ginkz สู่คนฟังที่ยังไม่รู้จักพวกเขา ไม่คิดอยากลองทำเพลงปกติแบบวงอื่นเขาบ้างหรอ แต่ก่อนตอนเริ่มแต่งเพลงก็เคยทำเพลงปกติ เคยอยากเป็นสไตล์นู้นสไตล์นี้ แต่ละแนวเพลงมันก็มีแบบแผนของมัน เราก็เดินตาม แต่พอวันนึงเราได้เรียนวิชานึงที่มหาลัย เป็นวิชาที่ให้เอาดนตรีคันทรีมาผสมกับแนวอื่น เราก็เอามาผสมกับเพลงร็อก พอทำแล้วก็เกิดไอเดียว่า เออ เราสามารถประยุกต์มันได้ แล้วเราชอบเพลงหลายแนวอยู่แล้ว ชอบฟังสะเปะสะปะ ฟังวงละเพลงสองเพลงพอจับคาแร็กเตอร์ ก็เลยเกิดไอเดียว่าแนวดนตรีมันไม่จำเป็นต้องมีกรอบ แค่ยึดเอาเนื้อร้องเป็นแกนหลัก คือเราพูดเรื่องอะไรก็ให้เอาดนตรีไปซัพพอร์ตกับสิ่งที่เราพูด แต่อย่างเพลง จ็อบเดโม่ นี่ก็ไม่รู้ว่าพี่พูดเรื่องอะไรอยู่ เรามีความเชื่อว่าคนไทยส่วนมากฟังเนื้อเพลงเป็นหลักและฟังดนตรีเป็นรอง เราเลยลองทำเพลงที่มีทำนองรื่นหู ส่วนเนื้อเพลงพูดไม่รู้เรื่อง แต่ในประโยคจะประกอบไปด้วยประธาน กริยา กรรม ครบครัน เช่น โต๊ะยืนอยู่บนเก้าอี้ เหมือนแกล้งคนฟังว่าจะตั้งใจฟังหรือเปล่า แล้วอะไรเป็นตัวกำหนดทิศทางให้สิ่งที่ไม่เชื่อมโยงกันออกมาเป็นเรื่องราวแบบในเพลง ช่วงนั้นแนวดนตรีสกาในประเทศไทยกำลังมา เราก็เลยคิดไปเรื่อยว่า คนบูชา Bob Marley กันจัง น้อยใจอยากให้มีคนเอารูป จ๊อบ บรรจบ มาติดฝาผนังบ้าง เราก็เลยคิดต่อว่า ถัดจากจ๊อบ บรรจบ มีใครอีก เอาเป็น จ๊อบ นิธิ สมุทรโคจร ดีไหม แต่ถ้าไม่ โคจร แล้วเป็นโคอะไรดี ก็โคบาล คือเพลงมันจะเกี่ยวกับเทพสกาองค์ใหม่ (หัวเราะ) เพ้อเจ้ออะครับ อะไรทำให้หันมาทำเพลงที่พูดรู้เรื่องมากขึ้น ช่วงที่ปล่อยเพลง The Ginkz จนสะใจไป 3-4 เพลงแล้ว ก็มีค่ายสหภาพดนตรีชวนไปอยู่ พอไปอยู่ค่ายก็คงพูดอะไรอย่างนั้นไม่ได้แล้วครับ เพราะเราต้องทำให้คนอื่นเข้าใจด้วย ก็เลยกลับมาแต่งเพลงภาษาปกติ เป็นเพลง ไชโย กับ วันนั้นของเดือน หลังจากนั้นก็ทำเพลงเก็บมาเรื่อย ๆ  พอออกจากสหภาพดนตรีก็เคว้งไปพักนึง แต่ตอนนี่ มีค่ายใหม่แล้ว ชื่อBatteryMusic จะมีโอกาสกลับไปทำเพลงยุคเรื้อน ๆ อีกไหม ยังไม่รู้เลยครับ เพลงที่กำลังปล่อยอยู่ทุกวันนี้เป็นเพลงเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แต่เพิ่งจะได้อัดกัน ก็เลยยังไม่ได้แต่งเพลงใหม่เลย อย่างนี้ที่เคยให้สัมภาษณ์ว่าอัลบั้มเต็มจะมาสิ้นปีนี้ก็อดฟังแล้วสิ (หัวเราะ) ไม่ทันครับ ตอนอยู่สหภาพดนตรีเราเป๋ ๆ เพราะเราทำตามใจตัวเองมาตลอด พอมาอยู่ค่ายมันก็กดดันเราจะทำเพลงยังไงให้คนโอเคขึ้น จะเล่นยังไงให้คนเก็ต ก็งงทิศทางอยู่พักนึง หลังจากนั้นก็มีเพลง โน้ตที่ใช่ในวันที่ช้ำ กับ เอกรักจอย ปีนึงปล่อยแค่2เพลง (หัวเราะ) ตอนนี้ก็เลยเพิ่งกลับมาเคลียดินพอกหางหมูที่ทำ ๆ ไว้ครับ เราตั้งใจจะปล่อย mv ซัก 6-7 เพลง  มี โอฮาโย ยามอ่อนล้า มิสเตอร์พิณแมน  ปีกที่พัง คนหน้าเด๋อ แล้วก็เพลงช้า พรากผู้เยาว์ ส่วนชื่ออัลบั้มก็ยังอยากให้ชื่อ ข้าวสาร เหมือนเดิม อ่านบทสัมภาษณ์ของ The Ginkz เมื่อปีที่แล้วได้ ที่นี่ … Continued

วิน The Ginkz

  • Writer: Patikal Phakguy
  • Photographer: Neungburuj Butchaingam

เรามีเหตุผลที่บวชสองอย่าง หนึ่ง—บวชให้พ่อแม่ สอง—อกหัก” อกหักมีผลทำให้อยากบวชเลยเหรอ มี ๆ มันเฟลอะ คบมาเกือบสิบปี พอเลิกกันจิตใจก็ห่อเหี่ยวขั้นหนัก เราอยากบำรุงจิตใจก็เลยไปบวชดีกว่า เผื่อจะมีอะไรดีขึ้น แล้วดีขึ้นมั้ย ดีนะ เราไปบวชที่วัดป่าด้วย บรรยากาศก็เลยสงบ เงียบดี นอกจากกวาดลานวัดแล้วก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำ ทำไมคุณถึงไปบวชวัดป่า ตอนแรกเราก็กะจะบวชวัดในเมือง แต่มันวุ่นวาย เสียงรถดังสนั่น ไม่ต่างจากอยู่ในเมืองเลย เราคิดว่าไหน ๆ จะปลีกวิเวกแล้วก็ไปวัดป่าเลยดีกว่า ซึ่งดีนะ เงียบดี ทั้งวัดมีพระแค่ 9 รูปเอง ตัววัดไม่ใหญ่มาก แต่มีต้นไม้ใบหญ้าให้เราได้มอง ได้เห็นธรรมชาติที่เราไม่ค่อยได้สังเกต ไม่มีอะไรล่อตาล่อใจ เราเลยได้อยู่กับตัวเอง อยู่กับธรรมชาติอย่างเต็มที่ มีชาวบ้านใกล้เคียงบ้างมั้ย น้อยครับ เพราะวัดอยู่บนภูเขา ต้องออกจากตัวเมืองประมาณหนึ่ง ชาวบ้านก็จะมาที่วัดแค่ตอนถวายเพล มีประมาณสามสี่บ้าน ไม่ได้ครึกครื้นเท่าไหร่ คุณบวชกี่วัน สามสัปดาห์ แต่ถ้ารวมตอนเป็นนาคด้วยก็หนึ่งเดือนพอดี ปรับตัวเยอะมั้ย ไม่มากเท่าไหร่ เพราะเราตั้งใจว่าจะไปบวชอยู่แล้ว อะไรที่ทำไม่ได้ก็พยายามไม่ทำ อย่างเรื่องห้ามฉันหลังเที่ยง ตอนแรกก็กลัวว่าจะเป็นอะไรมั้ย แต่เอาเข้าจริงก็ไม่เป็นไร ท้องร้องไปก็เท่านั้น เพราะรู้ว่ากินไม่ได้ … Continued