กลับไปที่โลกของ เจ Penguin Villa

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai
  • Photographer: Chavit Mayot

ตื่นแต่เช้า ปลุกตัวเองด้วยเพลงเพราะๆ สักเพลงหนึ่งจากแผ่นที่เธอเขียนให้เราเมื่อวันก่อน… หากเป็นเช่นนั้นคงจะเป็นวันที่สดชื่นและพร้อมสำหรับการใช้ชีวิตในวันใหม่ที่ดี อย่างเช่นวันนี้ที่ Fungjaizine เดินทางมาย่านปิ่นเกล้า เพื่อมาเยี่ยมเยียนบ้านของศิลปินเจ้าของเพลงฮิต Good Morning เจ—เจตมนต์ มละโยธา หรือ Penguin Villa เมื่อก้าวเท้าเข้าบ้านมาก็พบกับความร่มรื่นจากต้นหูกระจงที่แผ่กิ่งก้านปกคลุมเกือบครึ่งหนึ่งของพื้นที่บ้าน ทำให้บริเวณรอบนอกของบ้านนั้นไม่ร้อนจนเกินไป ในขณะที่ปล่อยให้แสงอาทิตย์ลอดลงมาให้ความสว่างได้บ้าง มองไปทางขวาของตัวบ้านมีอาคารสีขาวสองชั้นขนาดไม่ใหญ่นักซึ่งมีเจ้าของบ้านยืนรอต้อนรับพวกเราอยู่ที่หน้าประตู “บ้านนี้คุณพ่อของภรรยาซื้อไว้แล้วเราย้ายเข้ามาอยู่ตอนแต่งงานเมื่อปี 2550 ปีนี้ก็ครบ 10 ปีพอดี แต่เดิมเป็นบ้านจัดสรรอายุประมาณ 20 ปี เราก็เข้ามาปรับปรุงใหม่ เหตุผลที่ชอบบ้านนี้คือ ไม่ติดถนนใหญ่แต่ก็ไม่ลึกจนเกินไป เสียงไม่ดัง ไม่วุ่นวาย ที่สำคัญคือมีต้นไม้เยอะ แรกเริ่มคนที่เข้ามาอยู่ก็จะมีคุณแม่ของผม ผม ภรรยา และแม่บ้าน ถัดจากนั้นก็มีลูกชายเพิ่มมาสองคน จึงต้องเพิ่มแม่บ้านอีกหนึ่งคน ประกอบกับหลานชายสอบติดมหาวิทยาลัยใกล้บ้านก็เลยมาอาศัยอีกหนึ่งคน รวมแล้วตอนนี้ก็มีทั้งหมด 8 คน” “ส่วนที่เรานั่งคุยกันอยู่ตรงนี้คือส่วนห้องอัดเพลง ตอนแรกเป็นเพียงอาคารชั้นเดียว เราก็เลยปรับปรุงทำเพิ่มเป็นสองชั้น โดยที่ชั้นสองจะเชื่อมกับตัวบ้านสามารถเดินไปมาได้ด้วย ชั้นบนแต่เดิมจะสร้างไว้เป็นแค่ห้องพักผ่อนสำหรับเพื่อน ๆ มาเฮฮาได้ ส่วนชั้นล่างที่เป็นห้องอัด เราก็ออกแบบไว้ว่าอยากสามารถบันทึกเสียงของกลองได้ ก็เป็นความฝันของนักดนตรีทั่วไปครับที่อยากมีห้องสำหรับบันทึกเสียงเป็นของตัวเอง”   แม้ว่าอาจจะไม่ได้เป็นห้องบันทึกเสียงระดับใหญ่ แต่ก็ทดแทนด้วยบรรยากาศสบาย ๆ … Continued

ฟังเพลงใหม่จาก The Charapaabs ที่จะทำให้เราไม่เขินรูป สวัสดีวันจันทร์ ในกรุ๊ปไลน์ครอบครัวอีกต่อไป

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photo: The Charapaabs

The Charapaabs วงดนตรีคอนเซปชวลร่วมสมัยที่นำเอาเรื่องราวเบื้องลึกของวัยชรามาตีแผ่ผ่านดนตรีอัลเทอร์เนทีฟที่เข้าถึงได้ง่ายทุกเพศทุกวัย และเป็นอีกวงที่มักจะมีกิมมิกน่ารัก ๆ ปล่อยออกมาพร้อมกับทุกเพลง ไม่ว่าจะเป็นงานแสดงศิลปะในเพลง ศาลาคนเศร้า คุณลุงเท้าไฟใน ตรวจสุขภาพประจำปี หรือมิวสิกวิดิโอปลาทองสุดสะเทือนใจใน อัลไซเมอร์ ล่าสุด พวกเขาส่งเพลงสุดท้ายใน mini album ออกมาโดยไม่ลืมที่จะมีกิจกรรมสนุก ๆ ร่วมด้วยอย่างเช่นเคยกับ สวัสดีวันจันทร์ เพลงที่นำเสนอความน่ารักของผู้ใหญ่ในกรุ๊ปไลน์ที่มักจะส่งรูปดอกไม้ประกอบกับข้อความทักทายประจำวัน เชื่อว่าหลายคนอาจจะเบื่อหรือไม่เข้าใจกับพฤติกรรมของพวกเขา ซึ่งจริง ๆ นี่อาจเป็นแค่การแสดงความปราถนาดีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของญาติผู้ใหญ่ของเราก็ได้ (ข้อสังเกต รูปสวัสดีตอนเช้าในไลน์ครอบครัวมักจะเปลี่ยนสี เปลี่ยนรูป เปลี่ยนฟอนต์ไปในทุกวัน และหลาย ๆ รูปเป็นการหารูปและเพิ่มตัวอักษรด้วยตัวเองของเหล่าแม่ ๆ ป้า ๆ เองอย่างตั้งใจ เวลาส่งให้ลูก ๆ หลาน ๆ จะได้ไม่เหมือนใครยังไงล่ะ) ทีนี้ คณะชราภาพเขาก็เกิดไอเดียสุดบรรเจิดว่า ในเมื่อพวกวัยรุ่นมันเขินที่พ่อแม่มันใช้รูปไม่คูล ไม่สไตลิช ทำไมไม่ลองทำรูปสวัสดีประจำวันต่าง ๆ ให้มันดูเท่ ๆ ชิค ๆ … Continued

My Buddha is Punk ระเบิดความมันและพลังแห่งการต่อต้านไปกับ The Rebel Riot Band

Published

  • Writer: Malin Jairakthongtheaw
  • Photo: The Rebel Riot Band, Metavee Varintaravejh, and Mananya Ruenrakrao

‘MY BUDDHA IS PUNK’ แค่ได้ยินชื่อก็ต้องร้องออกมาเบา ๆ ว่า เหยด พังก์ว่ะ! นี่คือหนังสารคดีสั้นที่บอกเล่าเรื่องราวของ Kyaw Kyaw หนุ่มพังก์พม่าวัย 25 และเพื่อน ๆ ในวง The Rebel Riot ที่เคลื่อนไหวอยู่ในวงการพังก์พม่าที่กำลังเติบโต ท่ามกลางสังคมของอดีตประเทศเผด็จการทหารที่กำลังปฏิรูปตัวเองให้กลายเป็นประเทศประชาธิปไตย การลอบมองความเปลี่ยนแปลงการปกครองนี้ทำให้พวกเขาคลางแคลงใจในระบบและรู้สึกว่าความจริงแล้วประเทศไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงถ่ายทอดความอัดอั้นทางการเมืองที่พวกเขารู้สึก ทั้งเรื่องสงครามกลางเมืองที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง การถูกข่มเหงของชนกลุ่มน้อย ความขัดแย้งทางศาสนา ไปจนถึงการพยายามทำให้ประชาชนทั่วไปรับรู้ถึงการถูกละเมิดสิทธิมนุษยชนผ่านบทเพลงที่พังก์ของพวกเขา ซึ่งพอเรามารู้ว่าหนังเรื่องนี้จะถูกนำมาฉายที่ Gallery VER ในงาน Bangkok Underground Film Festival 2017 ก็ต้องเอาปากกาแดงมาวงปฏิทินไว้ใหญ่ ๆ ว่าจะต้องไม่พลาด พอวันอาทิตย์ปุ๊บเราก็รีบตรงไปที่งาน ไปถึงหนังก็เริ่มฉายได้สักพักแล้ว คนค่อนข้างเยอะเหมือนกันเพราะล้นทะลักออกมานอกรั้ว Gallery ส่วนคนมาช้าอย่างเราก็ต้องดูแลตัวเอง ด้วยความสูงที่สู้คนอื่นไม่ค่อยจะได้ ให้ชะเง้อคอต่อก็ไม่ไหวจึงถอดใจที่จะเบียดเข้าไปข้างใน ถอยออกมาตั้งหลักด้านนอกรอดูช่วง Q&A และ live แทนละกัน แต่เท่าที่จับใจความได้จากการอ่านซับไกล ๆ บวกถามเอาจากเพื่อนคือ เขากำลังจะทำ punk fanzine … Continued

อีสาวเห้อ ซิงเกิลลูกผสมฟังก์แหลงใต้ หรอยอย่างแรงเลยนิ

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai
  • Photo: Boyjozz

อย่าตัดสินหนังสือที่หน้าปกฉันใด เราก็ไม่ควรตัดสินเพลงจากหน้าปกซิงเกิ้ลฉันนั้น แต่ในกรณีของเพลง อีสาวเห้อ จากศิลปินชื่อ บอยจ๊อส ที่มีภาพปกเป็นหนุ่มคนหนึ่งกำลังยิ้มกว้างพร้อมกับตัวตะลุง ฟอนท์ตัวเขียนไทยที่มีสีสันฉูดฉาด เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วเราก็อดคิดไม่ได้จริง ๆ ว่าต้องเป็นเพลงกวน ๆ โจ๊ะ ๆ แน่นอน แต่ บอยจ๊อส ก็ทำให้เราเซอร์ไพรส์ประหนึ่งกำลังดูรายการ The Mask Singer เพราะเพลง อีสาวเห้อ (แปลเป็นภาษาภาคกลางได้ว่า น้องสาวเอ้ย) เป็นเพลงที่มีเนื้อร้องเป็นภาษาถิ่นภาคใต้ แต่ดนตรีเป็นฟังก์ที่มีกรู๊ฟดีซาวน์หนึบจนลืมภาพปกที่ได้เห็นเมื่อสักครู่ไปเลย เมื่อเราทักไปหาพี่บ่าวก็เลยได้รู้ว่า บอยจ๊อส คือ นักร้องของวง Swinging วงอินดี้ป๊อปร็อก (แอบไปสืบมาได้ว่ามีชาว Fedfe’ เป็นสมาชิกวงอยู่ด้วย) ซึ่งอยู่ในช่วงพักวง จึงหันมาทำไซด์โปรเจคหลังจากมีเวลาว่างจากงานหลักซึ่งรับตำแหน่งเป็นอาร์ตไดเรกเตอร์ในสายงานภาพยนตร์และโฆษณา โดยใช้ชื่ออัลบั้มว่า ทำแต่สวน (ไม่ได้แปลว่าทำไร่ทำสวน แต่แปลว่า ทำคนเดียว ในภาษาถิ่นภาคใต้) ผสมผสานกับดนตรีฟังก์ที่ตัวเองชื่นชอบ  “เราชอบไลน์เบสของแนวฟังก์ เรารู้สึกว่ากรู๊ฟมันสนุกดี แล้วพอร้องด้วยภาษาใต้มันก็ดูแปลกใหม่ เพราะปกติเพลงทางภาคใต้จะเป็นแนวเพื่อชีวิตและลูกทุ่งเป็นส่วนใหญ่ เราก็เลยอยากทำให้เพลงทางภาคใต้มีแนวดนตรีใหม่ๆ เกิดขึ้นบ้าง ตอนทำเพลงก็ยากพอสมควรเพราะสำเนียงใต้จะมีโน้ตที่แตกต่างออกไป กว่าจะทำให้เข้ากับดนตรีได้ก็ใช้เวลาเป็นเดือน” แม้ว่าเราอาจจะไม่ค่อยคุ้นหูกับภาษาใต้แต่ก็เข้าใจเนื้อหาได้ไม่ยาก ซึ่งเขาได้แรงบันดาลใจจากการกลับไปเยี่ยมบ้านที่จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยเนื้อหาคือจีบสาวซึ่งบอยจ๊อสบอกว่าเป็นสไตล์ที่หนุ่มใต้ชอบฟังกัน “กระแสตอบรับก็ดีครับ … Continued

รอบนี้ไม่ได้มาเล่น ๆ Serious Music อัลบั้มชุดที่สองของ Summer Dress

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photo: Summer Dress

การเดินทางผ่านประสบการณ์ทางดนตรีกว่า 5 ปีจากอัลบั้มแรก Activity กับแนวดนตรีอินดี้ป๊อปร็อกสนุกสนาน สู่บทเพลงลุ่มลึก พิถีพิถัน ซับซ้อน ในงานชุดที่สอง Serious Music ที่ทำให้รู้สึกได้ถึงการเติบโตของ Summer Dress ทั้งโทนเสียง กลิ่นอายดนตรี วิธีคิด หรือการเรียบเรียงแต่ละเพลงที่แสดงให้เห็นว่าการกลับมาคราวนี้ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แต่เป็นอะไรที่จริงจังมาก ๆ Why (so) Serious? เพราะพวกเขาเชื่อว่าการใส่ความจริงจังใจลงไปในงานที่รักจะยิ่งสร้างผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจขึ้นมาได้ นอกเหนือจากเพลงที่พิธีพิถันแล้ว งานนี้ยังได้ดีไซเนอร์ไฟแรงอย่าง ณัฐภัทร เหลืองรุ่งทิพย์ มาช่วยออกแบบอาร์ตเวิร์กในอัลบั้มนี้ด้วย และจากที่บรรดาพี่ ๆ น้อง ๆ ศิลปินที่เป็นเพื่อนกันกับเราบนเฟซบุ๊กต่างพร้อมใจกันลงรูปแผ่นอัลบั้ม Serious Music ที่เขาเพิ่งได้รับของกันจากที่ไป pre-order มาในงาน Cat Expo ก็เห็นทีว่าเราต้องมาลองฟังเองบ้างแล้วว่าจะดีงามอย่างที่เขาว่ากันจริงหรือเปล่า 1917 เพลงแรกของอัลบั้มที่แนะนำเราให้รู้จักกับแง่มุมใหม่ในตัวตนและผลงานของพวกเขา 1917 คือปีที่กลุ่มศิลปะในประเทศเนเธอร์แลนด์ที่ชื่อ De Stijl (The Style) ถือกำเนิดขึ้น พวกเขาคือผู้ริเริ่มการใช้รูปเรขาคณิตและแม่สีในการสร้างงาน modernism ที่เป็นแนวคิดศิลปะใหม่ของยุคนั้น พวกเขาจึงนำเอาแนวคิดนี้มาเปรียบเทียบกับเพลงในชุด … Continued

Starfish จากป๊อปอบอุ่นหัวใจ สู่ร็อกสไตล์ไอ้หนุ่มรถไถไฟลุก

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photo: Starfish

เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขาเพิ่งส่งอัลบั้มชุดเต็มมาอยู่บนฟังใจ ไล่ฟังจนครบก็ถือว่าเซอร์ไพรส์เรามากที่วงป๊อปอบอุ่นละมุนหูจะผันตัวมาทำเพลงร็อกดุเดือดเลือดพล่านเข้มข้นขนาดนี้ ก็ได้เวลาที่เราจะชวนสมาชิก Superbaker มาพูดคุยกับเบื้องหลังโปรเจกต์เดือด Starfish ของพวกเขากัน แรกเริ่มเดิมที Starfish คือโปรเจกต์เฉพาะกิจของ กอล์ฟ ฝน ปิง และ กั้ง จาก Superbaker ที่เกิดขึ้นมาจากการชักชวนไปเล่นที่งาน Dood ของ เมื่อย Scrubb ที่ทำกับเพื่อน ๆ โดยงานนี้มีโจทย์ว่าห้ามเล่นเพลงของ Superbaker ถ้าจะเล่นก็ต้องเล่นเป็นหน้า B แทน ซึ่งกอล์ฟคิดว่า ถ้าอย่างนั้นก็แต่งเพลงใหม่ไปเลยสิ แล้วทำทั้งทีก็เอาให้ต่างจากแนวเดิมไปเลย เพราะการทำแต่เพลงป๊อปมาตลอดสิบกว่าปีอาจจะเป็นอะไรที่จำเจสำหรับพวกเขาอยู่เหมือนกัน ด้วยความที่สมาชิกแต่ละคนมีพื้นฐานการฟังเพลงมาจากร็อก ก็เลยตั้งใจทำเพลงร็อกเพื่อเล่นงานนี้โดยเฉพาะ รวมถึงตั้งชื่อวงใหม่ด้วยซะเลย กอล์ฟ: ชื่อก่อนที่จะมาเป็น Starfish เยอะมาก มี Star Egg (ไข่ดาว) แต่มันดูจะน่ารักไป ผมเลยนึกถึงเรื่องที่ประหลาดที่สุดที่จะเอามาเป็นชื่อวง วงร็อกมันจะชื่อแปลก ๆ แบบ Death Cab for Cutie เลยนึกถึงเรื่องที่คุณปิงตอนเด็กเขาเผาห้องครัวตัวเอง เพราะเพื่อนที่โรงเรียนบ้านไฟไหม้ แล้วก็เรี่ยไรเงินช่วยเหลือกันก็ได้บ้านหลังใหม่ เขาก็เอาบ้าง เลยจะตั้งชื่อว่า I Burn … Continued

โชว์ที่สองในกรุงเทพ ฯ ของ Unknown Mortal Orchestra ที่ไม่ทำให้เราผิดหวังแม้แต่น้อย

Published

  • Story and photo by Montipa Virojpan

เดี๋ยวนี้การไปคอนเสิร์ตของเรามักจะเป็นการ ‘ฟัง’ มากกว่าการ ‘ดู’ เหตุผลหลัก ๆ ที่จะอธิบายข้อความด้านบนได้มีอยู่ไม่กี่อย่าง หนึ่งคือคนดูจับจองพื้นที่ด้านหน้าเยอะ สองคือเราเป็นคนที่ส่วนสูงไม่ได้มาตรฐานหญิงไทยในปัจจุบัน สังเกตจากเด็กรุ่นน้อง ๆ สูงแซงหน้ากันไปหมดแล้ว เราเลยต้องใช้ประสาทหูในการรับรู้บรรยากาศโดยรวมของคอนเสิร์ตมากกว่าประสาทตาในเปอร์เซนต์ที่ห่างกันนิดหน่อย มีหลายคนเห็นว่าการยืนตกหล่มคนดูของเราเป็นอุปสรรคอย่างยิ่งในการรับชมคอนเสิร์ต เลยจะสละที่ด้านหน้าของพวกเขาให้ แต่บ่อยครั้งที่เราจะปฏิเสธความหวังดีเหล่านั้นเนื่องด้วยย่านเสียงในบริเวณที่สามารถมองเห็นศิลปินได้ชัดช่างไม่เอาไหนเสียเลย ก็เลยเลือกที่จะอยู่ตรงที่ได้รับเสียงได้ดีที่สุดก็พอ เพราะเหตุผลหลัก ๆ ในการมาคอนเสิร์ตน่าจะเป็นการได้ฟังการ arrange โชว์ที่ต่างไปจากสตูดิโออัลบั้มของศิลปินทั้งหลาย เพียงแต่ว่าการได้เห็นตัวเป็น ๆ และลีลาบนเวทีก็เป็นองค์ประกอบที่ทำให้โชว์มีความครบมากยิ่งขึ้นเท่านั้นเอง และสถานที่ที่ทำให้เราประสบกับปัญหานี้บ่อยที่สุดคงจะหนีไม่พ้นคลับย่านอาร์ซีเอที่เป็น venue ปราบเซียนของคนทำซาวด์หลายคน แถมผู้จัดโชว์ก็มักเอางานมาลงที่นี่อยู่บ่อย ๆ รวมถึงโชว์ของ Unknown Mortal Orchestra เมื่อคืนนี้เช่นกัน ทำให้แฟนคลับอย่างเรา ๆ ไม่มีทางเลือกเท่าใดนัก ย้อนกลับไปช่วงที่ทีม Medium Rare ประกาศการมาเยือนประเทศไทยครั้งที่สองของวงไซคีเดลิกป๊อป หลังจากเคยมาเล่นที่มงคลสตูดิโอเมื่อสามปีก่อนและสร้างความประทับใจให้เรามากในครั้งนั้น ด้วยลีลาโซโล่กีตาร์ของ Ruban Nielson ฟรอนต์แมนที่หยิบบทเพลงของวงจากอัลบั้ม self-titled และ II มาถ่ายทอดได้แบบจี๊ดจ๊าด ร้อนแรงแสบตูด แต่หนนี้พวกเขากลับมาพร้อมโชว์ที่คัดสรรเพลงจากอัลบั้มชุดล่าสุด Multi-Love ซึ่งมีการปรับเปลี่ยนสไตล์ดนตรีให้มีความละมุนละไมแกมเปรี้ยวแซ่บ … Continued

Lukpeach ปล่อยซิงเกิ้ลแรก High กับบทเพลงสไตล์โมเดิร์นป๊อบนุ่มละมุนชวนฝัน

Published

  • Writer: Malin Jairakthongtheaw
  • Photographer: Malama

กลับมาอีกครั้งกับ ลูกพีช—รพีพร ตันตระกูล สาวเสียงใสจากทีมโค้ช เจนนิเฟอร์ คิ้ม ใน The Voice Season 2 ที่มาพร้อมกับเพลงสไตล์โมเดิร์นป๊อปอย่าง High ซิงเกิ้ลแรกอย่างเป็นทางการจากกลุ่มศิลปินนักดนตรี Malama ที่พูดถึงความรู้สึกตกหลุมรักใครคนหนึ่งที่เจอกันตั้งแต่ครั้งแรกที่คุยหรือแค่มองตากัน เราจะสัมผัสได้ถึงความล่องลอย หลงใหล คล้ายกับเวลาลุ่มหลงกับบางสิ่งบางอย่างจนทำให้ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล งานนี้ลูกพีชเขียนเนื้อเพลงเอง พอมารวมกับดนตรีเมโลดี้ที่มีความไพเราะและล่องลอยของ พัด—บริพัตร แสงสิริ จาก Folk9 ก็ยิ่งทำให้บรรยากาศของเพลง High อบอวลไปด้วยความรักและความลุ่มหลงชัดเจนมากขึ้น ต้องบอกว่ากลมกล่อมและลงตัวสุด ๆ ส่วน mv ยังได้หนุ่มเซอร์มากฝีมืออย่าง ทู—สิราษฎร์ อินทรโชติ นายแบบ และนักแสดงจากภาพยนตร์โฆษณาหลายชิ้นมานั่งแท่นผู้กำกับอีกด้วย! เนื้อหาใน mv จะบอกเล่าถึงเรื่องราวของชายหนุ่มที่มองหญิงสาวที่เขาหลงใหลในห้องที่ผิดเพี้ยนจากโลกความจริง แต่ตัวเขาเองกลับถูกแรงโน้มถ่วงของโลกดึงไว้ให้อยู่ที่พื้น ทำให้ไม่สามารถเปิดประตูไปเจอผู้หญิงคนนั้นได้ เหมือนเวลาที่เราเกิดตกหลุมรักอย่างรุนแรงแล้วโหยหาต่อสิ่งที่รู้สึกอย่างลึกซึ้งนั่นเอง จับตาดูสาวเสียงใสคนนี้ให้ดี เพราะ Lukpeach จะพาเราล่องลอยไปพร้อมกับบทเพลงของเธอแน่นอน ร่วมไปตกหลุมรักกับเพลง High พร้อมกันได้แล้วในช่องทางต่างๆ และติดตามผลงานของ Lukpeach ได้ที่  https://www.facebook.com/Lukpeachiie รับฟังเพลงของ Lukpeach บนเว็บไซต์ฟังใจได้แล้ว ที่นี่

วิเศษนิยม กับอัลบั้มใหม่เซอร์ไพรส์หู พร้อม mv ยิงโฮโลแกรมแบบล้ำ ๆ ไปเลย

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai
  • Photo: วิเศษนิยม

เรากำลังถืออัลบั้มที่มีอาร์ตเวิร์คสีสันสดใสพร้อมกราฟิกเครื่องดนตรีล่องลอยอยู่ในอวกาศ ซึ่งก็พอจะเดาได้ไม่ยากว่าน่าจะมีซาวน์อิเล็กทรอนิกรออยู่ภายในแผ่นซีดีแน่ ๆ แต่ที่ทำให้เราประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเพราะเจ้าของอัลบั้ม WiSES คือ วงอัลเทอร์เนทีฟร็อกรุ่นเก๋าในยุค 90s อย่าง วิเศษนิยม หลังจากปล่อยเพลง เช้าวันใหม่ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว กลับมาครั้งนี้พร้อมกับสุ้มเสียงที่คุ้นหูบางช่วง แปลกใหม่บางท่อน ออกตัวทักทายแฟน ๆ ด้วยดนตรีร็อกซาวด์อลังการมีการผสมผสานระหว่างอิเล็กทรอนิกและเครื่องดนตรีจากวงออเครสตร้าในเพลง ไม่เข้าใจ ที่ได้นักเรียบเรียงดนตรีคลาสสิค จากประเทศเวเนซูเอลา มาช่วยเรียบเรียงเพิ่มเติมทั้งเครื่องสาย เครื่องเป่า เสียงคอรัส ต่าง ๆ ให้มีสีสันจัดจ้าน ร้อนแรง ลงตัวกับซาวด์ดนตรีอีเล็คทรอนิก โดยเนื้อหาของเพลงเล่าถึงการดั้นด้นค้นหาจุดหมายของชีวิตที่ไม่ว่าจะออกค้นหาไกลสุดหล้า หรือแม้แต่ค้นหาให้ลึกลงไปในใจของเราเอง สุดท้ายก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่ามันซ่อนอยู่ที่ไหน และต้องใช้เวลาค้นหากันอีกนานขนาดไหน และก็เป็นอย่างที่เดากันไว้ว่าในอัลบั้มนี้จะต้องมีความอิเล็กทรอนิกเป็นจุดเด่น อย่างเพลง ให้ฉันฝันไป ที่ทำออกมาเป็นจังหวะบอซซ่าฟังเพลิน มีทรัมเป็ตและแอคคอร์เดียนเย้าหยอกอยู่ระหว่างเพลงไม่ให้เราเคลิ้มจนหลับไปเสียก่อน หรืออย่างในเพลง อย่าเป็นคนใจร้าย อิเล็คทรอนิก – เฮ้าส์ ที่จังหวะเขยิบขึ้นมาเร็วอีกหน่อยพอโยกไหล่ตามไปได้ ซึ่งถ้าฟังดี ๆ จะมีเสียงของเชลโลคลอตามไปด้วย ส่วนเนื้อหาก็น่าสนใจที่หยิบการแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ บนโลกโซเชียลที่สามารถทำให้ผู้คนระเบิดอารมณ์เกรี้ยวกราดใส่กันแบบไม่ยั้งทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ซึ่งต้นเหตุอาจมาจากเพียงเรื่องเล็ก ๆ น้อย … Continued

Solitude is Bliss : Spiritual Journey

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Nattanich Chanaritichai
  • Stylish: Varachaya Chetchotiros
  • Art Director: Tunlaya Dunnvatanachit

ประมาณสามปีก่อน ระหว่างที่กำลังเลื่อน news feed อยู่เพลิน ๆ ก็เห็นว่าใครสักคนได้แชร์เพลงเพลงพร้อมแคปชวนให้เราลองฟัง นิ้วมือของเรากดปุ่มเพลย์ตามคำเชื้อเชิญนั้น ภาพที่ทำให้ฉันไม่รับไม่รู้ถึงวันเวลา ภาพที่ทำให้ฉันอ่อนวัยและลืมแม้กลิ่นสุรา เนื้อเพลงก้องกังวานในตอนต้นชวนให้คิดตามถึงความหมายของ Vintage Pic เพลงแรกสุดที่ทำให้เราได้รู้จักและติดตามวงดนตรีจากเชียงใหม่อย่าง Solitude is Bliss ชนิดที่ว่าเมื่อใดก็ตามหากพวกเขามาเล่นที่กรุงเทพ ฯ เราจะพยายามไปดูให้ได้ในทุกครั้ง และคาดหวังว่าวันนึงจะได้ชวนพวกเขามาขึ้นปก Fungjaizine ซึ่งพอเอาเข้าจริงแล้วกว่าจะจัดแจงคิวทีมงานให้ตรงกับช่วงที่พวกเขามาเล่นได้ก็แสนยาก แต่ในที่สุดวันที่เรารอคอยก็มาถึง ย่อหน้าต่อไปนี้เราจะได้สนทนากับพวกเขากันอย่างจุใจแล้ว การคุยตรง ๆ ถ้ามีอะไรติดค้างก็ให้พูดเลยตรงนั้น อย่าเก็บไว้ เพราะเก็บไว้มาก ๆ มันก็มีคนระเบิด สมาชิก เฟนเดอร์—ธนพล จูมคำมูล (ร้องนำ, กีตาร์) เบียร์—เศษรฐกิจ สิทธิ (กีตาร์) โด่ง—จอมยุทธ์ วงษ์โต (เบส) ปอนด์—ทรงพล แก้ววงศ์วาร (คีย์บอร์ด) แฟรงค์—ศรัณย์ ดลพิพัฒน์พงศ์ (กลอง)   Chapter I การออกเดินทางครั้งแรกในนาม Solitude is Bliss  เบียร์: ย้อนไปประมาณ 4 ปีที่แล้ว … Continued

โชว์สุดท้ายของ Yellowcard วงป๊อปพังก์ที่เราจะคิดถึงเสมอ

Published

  • Story and photos by Krit Promjairux

Farewells are always difficult ข้อความนี้ปรากฎขึ้นในซีนแรกของ music video เพลง Rest in Peace ซิงเกิ้ลแรกจากอัลบั้มชุดสุดท้ายของวง Yellowcard 24 มิถุนายน 2016 เวลา 23 นาฬิกา 58 นาที Yellowcard ได้โพสประกาศบนหน้าเฟซบุ๊กเพจของวงว่ามีเรื่องสำคัญมาก ๆ จะประกาศให้แฟน ๆ ทุกคนทราบผ่านทางเว็บไซต์หลักของวง เมื่อคลิกเข้าไปคุณจะพบกับจดหมายเปิดผนึกความยาวประมาณหนึ่งหน้ากระดาษจากสมาชิกวง Yellowcard ประกาศยุติบทบาทในฐานะวงดนตรีหลังจากยืนหยัดอยู่ในวงการมายาวนานกว่า 20ปี โดยจะทิ้งทวนด้วยอัลบั้มชุดสุดท้ายที่มีชื่อเดียวกับวง และจะมี world tour รอบสุดท้ายแทนคำกล่าวอำลา ผมจำได้ว่ารู้สึกค่อนข้างช็อกเมื่อได้อ่านจดหมายฉบับดังกล่าว จู่ ๆ วงดนตรีอีกวงที่เปรียบเสมือนเพื่อนที่คอยให้กำลังใจและพาเราผ่านช่วงเวลายากลำบากต่าง ๆ ในชีวิตมาได้ ได้ส่งจดหมายมาบอกลา ไม่น่าเชื่อว่าการประกาศแยกตัวของกลุ่มคนกลุ่มนึงที่มีชีวิตห่างไกลออกไปหลายพันไมล์ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรามีตัวตนอยู่บนโลก จะสามารถสร้างความสะเทือนใจให้กับคนอยู่อีกฟากได้ขนาดนี้ แม้ว่าสำหรับผม Yellowcard จะไม่ใช่วงดนตรีที่สร้างแรงบัดดาลใจจนผมต้องลุกขึ้นมาจับกีตาร์และหัดเล่นดนตรีอย่างจริงอย่างที่ Bodyslam หรือ Greenday ได้มอบพลังนั้นแก่ผม แม้ผมจะรู้จัก Yellowcard หลังจากกระบวนการนั้นได้เกิดไปขึ้นไปแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็คือวงดนตรีที่ยิ่งใหญ่สำหรับผมเสมอ ผมได้มีโอกาสได้ร่วมเติบโตและผ่านวันและเวลาไปด้วยกันกับ Yellowcard … Continued

He Men Crown ร็อกมัน ๆ คาว ๆ ตามใจฉัน

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photo: He Men Crown

วันก่อนครับ ไปดูคอนเสิร์ตงานนึงมา หนึ่งในวงที่ไปเล่นเขาชื่อ He Men Crown แค่ชื่อก็ได้กลิ่นโชยมาเลยทีเดียว และเร็ว ๆ นี้เราก็ได้ดูมิวสิกวิดิโอพร้อมฟังเพลงที่ถ่ายทอดอารมณ์ชั่วขณะหนึ่งออกมาได้ชัดเจนและจริงใจที่สุดเท่าที่เคยได้ยิน เมื่อคุณเกิด ‘อยากกินขนมหวาน’ แบบสัส ๆ ขึ้นมา จึงได้กลายมาเป็นเพลงนี้ ขนมหวาน เพลงร็อกเดือด ผสมผสานจังหวะเร็กเก้ ความเกรียน และความหิวขนมอย่างแรงกล้า ที่แต่งเป็นเพลงสุดท้ายในอัลบั้มชุดแรกของคณะ He Men Crown วงดนตรีจากรั้วมหิดลที่เป็นการรวมตัวกันสนุก ๆ ของสมาชิกจากวง Pap Yeah, เสือเดช, TERRORBUN, Korragorn, Lazer Monsters และ หน่อยน้อยนอย ที่อยากทำเพลงร็อกสะใจไปถึงทุกอณูรูขุมขน โดยที่มาของชื่อโปรเจกต์ก็มาจากการ์ตูนเรื่อง He Man แต่พออยากให้มีความแปลกใหม่ ไม่เหมือนใคร ระคนกลิ่นอายร็อกสตาร์ เลยเพิ่มคำว่า crown เข้าไปกลายเป็น kings of rock ด้วยประการฉะนี้ สุดท้ายนี้ ขอฝากให้วัยรุ่นวัยคะนองรักษาความสะอาดกันดี ๆ บ้านเรามันเป็นเมืองร้อน ระวังจะ He … Continued

TEXASMAR อัลเทอร์เนทีฟน้องใหม่ที่ทำเพลงออกมาได้เท่(สัสหมา)

Published

  • Writer: Malin Jairakthongtheaw
  • Photo: TEXASMAR

TEXASMAR แค่ได้ยินชื่อก็สนใจใคร่รู้ วงนี้มีอะไรเกี่ยวข้องกับรัฐเท็กซัสหรือเปล่า แต่หลังจากได้ฟังเพลง Mr. frogman เราก็ต้องเก็บคำถามนั้นไว้ก่อนเพราะมีเรื่องใหม่ให้สงสัย… พวกเขาคือใครทำไมทำเพลงออกมาได้ดีขนาดนี้! แนวเพลงอัลเทอร์เนทีฟดิบ ๆ เจือกลิ่น rock and roll  จาง ๆ มีอารมณ์วินเทจผสมอยู่นิด ๆ ทำให้รู้สึกเหมือนฟังดนตรีร็อกช่วง 60s เลย บวกกับเสียงนุ่มทุ้มแต่ทรงพลังอันเป็นเอกลักษณ์ของนักร้องที่ถ่ายทอดออกมาอย่างเป็นตัวของตัวเองก็ยิ่งทำให้เพลงของพวกเขากลมกล่อมและมีเสน่ห์ นอกจากนี้เพลงอื่นอย่าง ไกลไกล และ Drama ก็ทำออกมาได้ดีไม่แพ้กัน แอบไล่ไปดูใน YouTube channel ก็ไปเจอลีลา cover เพลงฮิตเก่าหลายเพลงไม่ว่าจะเป็น Life In The Fast Lane ของ The Eagles,  My Sharona The Knack หรือ Oh! Darling ของ The Beatles ก็ยิ่งประทับใจ เราเลยอยากชวนไปรู้จักวงดนตรีน้องใหม่น่าจับตามองที่ทำเพลงออกมาได้เท่และโคตรอร่อย สมาชิก เบน—เบ็น พงศ์สร้อยเพ็ชร (ร้องนำ, กีตาร์) เน—เนติรัฐ จันทร์โต (เบส) ตาว—อุกฤษฏ์ นรากุลรัศมี … Continued

สอบปากคำวงน่าสงสัย The Curious Case

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai
  • Photo: The Curious Case

เมื่อไม่กี่วันก่อนมี 4 หนุ่มที่ดูลึกลับน่าสงสัยบุกเข้ามาถึงออฟฟิศ Fungjaizine แต่มองดูดี ๆ อีกทีที่แท้ก็วง The Curious Case จากค่าย Noah Records ซึ่งมาพร้อมกับ Box อัลบั้มแรกที่รวมเรื่องราวจากชีวิตของคนช่างสงสัยมาฝากพวกเราด้วย ไหน ๆ ก็มาถึงนี่แล้วก็ขอสอบปากคำผู้ต้องสงสัยสักหน่อย สมาชิก Mc—Thitipong Suwanwirul (Vocal,Guitar) Ham—Teerapat Naksawangporn (Guitar) Nut—Panat Charoenmontree (Bass) Benz—Varunyu Wichetchart (Drum) มารวมตัวกันได้อย่างไร นัท: เรียนคณะเดียวกัน แล้วภายในมหาวิทยาลัยก็มักจะมีงานดนตรีให้เล่น งานประกวดบ้าง เราก็รวมตัวซ้อม ตั้งวงขึ้นมาแต่ก่อนใช้ชื่อวงว่า ร้านป้าหกโมง สมัยนั้นก็ยังคัฟเวอร์เพลงอยู่ เล่นพวก post punk แนว ๆ Arctic Monkeys หรืออย่าง Slur ก็เล่น จุดเปลี่ยนที่ทำให้จากวงดนตรีในมหาวิทยาลัยกลายมาเป็นศิลปินที่มีผลงานเป็นของตัวเอง  แมค: แรกเริ่มเรารวมตัวเล่นดนตรีด้วยกันก็เพราะความสนุก พอเริ่มทำคัฟเวอร์สักสองสามเพลงก็เริ่มเห็นว่าสไตล์ในการทำเพลงของพวกเราคล้าย ๆ กัน ทำให้เราเห็นว่าถ้าเราจะทำเพลงขึ้นมาสักเพลงก็ต้องเป็นแนวประมาณที่เราเล่นกันอยู่ … Continued

ได้เวลาจูนสัญญาณกันอีกครั้ง การติดต่อยานแม่ระลอกที่ 5 จาก No Signal Input

Published

  • Story and photos: Montipa Virojpan

25 กุมภาพันธ์ 2560 หลังจากที่รอมานานตั้งแต่ที่พวกเขาปล่อยมิวสิกวิดิโอมาให้ได้ตื่นตาตื่นใจและตื่นหูไปกับเพลงเฟี้ยว ๆ ทั้ง 5 เพลง ในที่สุดเราก็ได้ดูโชว์จากกลุ่มคนดนตรีเมืองเชียงใหม่ที่น่าจับตามอง No Signal Input รุ่นล่าสุด ประกอบไปด้วย สหายเขียว, Sirimongkol, Outlooks, Ask Me About และ Vega พร้อมทั้งแขกรับเชิญพิเศษ Bomb At Track วงร็อกที่เดือดและเกรี้ยวกราดที่สุดของยุค ในฐานะเจ้าบ้านต้อนรับการมาของพวกเขางานนี้ แต่การได้รู้ข่าวที่ No Signal Input 5 จะมาเล่นที่กรุงเทพ ฯ เป็นอะไรที่ค่อนข้างฉุกละหุกและวงแคบเหมือนกัน ถ้าน้องกันย์ มือกีตาร์วง Vega ไม่ได้บอกเราไว้ตอนงาน Cat Expo เราก็จะไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะมีงานเล่น ที่ Play Yard เมื่อคืนที่ผ่านมา แถมมีแผ่นมาขายด้วย เรารีบพุ่งตัวมาถึงงานเวลาทุ่มครึ่งตามที่ตารางบอกเวลาขึ้นเล่นของวงแรก ตอนนั้นผู้ชมยังบางตาและส่วนใหญ่ที่เห็นกันคือเพื่อน ๆ จากวงดนตรีด้วยกันเองที่มายืนรออยู่หน้าเวที หลังจากพิธีกรพูดเปิดงานเสร็จ ประมาณ 19.45 … Continued