ครั้งที่สามในไทยที่เราจะได้ดู The fin. แต่นี่จะเป็นครั้งแรกที่เราได้พูดคุยกับพวกเขาแบบฟิน ๆ

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Montipa Virojpan and The fin. official fanpage

The fin. วงอินดี้ร็อก/ ซินธ์ป๊อปจากญี่ปุ่น ที่ทำซาวด์ดนตรีได้อินเตอร์จนติดอกติดใจคนทั่วทุกมุมโลก จะมาเล่นที่กรุงเทพ ฯ เป็นครั้งที่สามแล้ว แต่ที่พิเศษคือเขาได้ไปเล่นที่ขอนแก่นเป็นครั้งแรกด้วย และเราจะมาพูดคุยถึง There อัลบั้มเต็มชุดล่าสุดของพวกเขากัน สมาชิก Uchino Yuto (ร้องนำ, ซินธ์) Odagaki Ryosuke (กีตาร์) Nakazawa Kaoru (เบส) อัลบั้มเต็มชุดที่สอง ‘There’ เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร ยูโตะ: อัลบั้มนี้ไม่มีคอนเซปต์นะครับ ผมเริ่มเขียนเพลงในชุดนี้เมื่อประมาณสามปีก่อน เป็นช่วงที่เราเริ่มทัวร์รอบโลก เราไปที่อเมริกาที่แรกเพื่อเล่นเทศกาล SXSW แล้วเราก็ไปทัวร์ที่เมืองอื่น ๆ จากนั้นก็ไปฝั่งเอเชีย ฮ่องกง ไต้หวัน ไทย แล้วก็ได้ไปเล่นในอังกฤษด้วย จริง ๆ แล้วอัลบั้มชุดแรก กับ EP ผมเขียนจากประสบการณ์ในญี่ปุ่นของผม แต่ชุดนี้ผมเขียนเพลงขึ้นจากประสบการณ์ที่ได้รับจากแต่ละที่ในโลกที่ได้ไป มันก็จะมีความลุ่มลึก หลากหลายมากกว่าครับ เพลงก็มีความโตขึ้นด้วย อะไรที่เป็นแรงบันดาลใจให้ออกมามีความ groovy ขึ้น นิ่งขึ้นขนาดนี้ ยูโตะ: ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้มันดูต่างจากอัลบั้มก่อน … Continued

ผู้ชายคนนี้อาจไม่ใช่คนเมื่อวาน เหตุผลที่เราไม่อยากให้พลาด Harry Styles ใน world tour เดี่ยวครั้งแรกของเขา

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photos: Harley Weir

เราอาจจะรู้จักกับ Harry Styles ในฐานะของสมาชิกวง One Direction และอดีตแฟนหนุ่มที่มีชื่อปรากฏอยู่ในเพลงของนักร้องสาวชื่อดัง Taylor Swift แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผลงานเดี่ยว—อัลบั้มเต็มชุดแรกในชีวิตของเขาที่ใช้ชื่อเดียวกันและได้ออกจำหน่ายเมื่อปีที่แล้วมีความน่าสนใจลดน้อยลงไปเลย วางอคติของคุณไว้ และมาเรียนรู้ด้านใหม่ ๆ ที่เราไม่เคยเห็นในตัวของผู้ชายคนนี้ หลังจากที่เขามี White Eskimo เป็นวงดนตรีวงแรกที่ร่วมทำกับเพื่อน ๆ Harry Styles ก้าวเข้าสู่เส้นทางการเป็นนักร้องอาชีพครั้งแรกตอนที่เขาเข้าประกวดรายการ The X Factor ของประเทศอังกฤษ และต่อมาก็ได้รวมตัวกับผู้เข้าแข่งขันในรายการอีก 4 ชีวิตจนกลายมาเป็นหนึ่งในบอยแบนด์อังกฤษที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลกนาม One Direction (1D) ตลอดหลายปีที่พวกเขาถูกภาพของสมาชิกวงบอยแบนด์ที่ร้องเพลงป๊อปสดใส มีแฟนคลับเด็กสาวพากันกรี๊ดและติดตาม 1D ก็ได้เดินทางมาถึงทางแยกที่ต่างคนต่างหันไปมีผลงานเดี่ยวของตัวเอง เช่นกันกับสไตล์ส ที่ได้เซ็นสัญญาเป็นศิลปินเดี่ยวกับ Columbia Records และปล่อยผลงานแรกออกมาในชื่อ Sign of the Time ในปี 2016 วินาทีที่บทเพลงของสไตล์สได้กระทบกับหู สายตาของเราได้มองนักร้องชายคนนี้เปลี่ยนไปในทันใด แม้ว่ามิวสิกวิดิโอเปิดตัวของเขาจะดูมีความแฟนตาซีจน anti-fans ที่เคยหมั่นไส้ผลงานของเขาในฐานะ 1D จะเอามาล้อเลียนให้ดูน่าขำขันอยู่บ้าง แต่เมื่อเราตัดสิ่งเร้าภายนอกที่จะมารบกวนการรับรู้เนื้อแท้ในบทเพลงของเขาออกไปให้หมด … Continued

ก็อปมั้ย? Jonny Greenwood มือกีตาร์แห่ง Radiohead กับอีกความสามารถที่คุณคาดไม่ถึง

  • Writer: Chawanwit Imchai

จาก Radiohead ถึงเวที Oscar ก็ยังจับไม่ได้ว่าก็อป นอกจากเป็นมือกีตาร์ของวงดนตรีแห่งมวลมนุษยชาตินาม Radiohead แล้ว เขายังเป็น film score composer หรือนักแต่งเพลงประกอบหนังรุ่นใหม่ที่เข้าใจการใช้เครื่องดนตรีออเคสตราอย่างลึกซึ้ง และมีวิธีการสร้างงานที่หลุดออกมาจากขนบการทำเพลงประกอบหนังแบบเดิม ๆ โดยมี Paul Thomas Anderson ผู้กำกับมือรางวัลชาวอเมริกันเป็นคนลองของคนแรกในเรื่อง There Will Be Blood (2007) อันโด่งดัง จากนั้นก็กลายเป็นคู่บุญกันตั้งแต่นั้นมา โดยทำมาเรื่อยตั้งแต่ The Master (2012), Inherit Vice (2014) จนล่าสุด Phantom Thread (2007) ก็ทำให้มือกีตาร์วงร็อกกลายเป็นผู้เข้าชิงหน้าใหม่ของเวทีออสการ์ในสาขาเพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (best original score) และกระแสชื่นชมในหมู่นักดูและนักทำหนังก็ไล่ตามหลังรุ่นใหญ่อย่าง Hans Zimmer มาติดๆ จนตัวน้าก็ถึงกับเอ่ยปากชมเมื่อปี 2016 ว่า “Recklessly, crazily beautiful” (โนสนโนแคร์ดี, สวยงามอย่างไร้สติ) อะไรที่ทำให้กระดูกสันหลังของวง Radiohead กลายเป็นนักประพันธ์เพลงคลาสสิกที่ฮอลลีวูดยอมรับ ? คำถามนี้ต้องเริ่มหาคำตอบด้วยการทำความรู้จัก Radiohead อย่างจริง ๆ จังๆ เสียก่อนมั้ง Radiohead Appreciation 101 เพลงของ Radiohead ที่ป๊อบ ๆ ฮิต ๆ อย่าง Creep, Fake Plasstic Trees, No Surprises หรือแม้กระทั่ง High and Dry ก็มีการดำเนินคอร์ดตามสูตรเพลงป๊อปปกติทั่วไป แต่ท่ามกลางชุดคอร์ดธรรมดาเหล่านั้นมีการแหกด้วยโน้ตแฟลต (b) และชาร์ป (#) แทรกอยู่ระหว่างเพลงเสมอ ทำให้การเปลี่ยนคอร์ดในบางช่วงเอื้อให้เกิดเมโลดี้ที่คล้ายเพลงจากหนังสยองขวัญ ให้ความรู้สึกคาดเดาไม่ได้และเซอร์ไพรส์กับไดนามิคที่เปลี่ยนไป ทำให้เพลงป๊อปฮิต ๆ ในยุคนั้น กลายเป็นเพลงป๊อปที่เหนือกาลเวลาและรู้สึกสดใหม่ทุกครั้งที่ได้ฟังไปโดยทันที โดยมีมือกีตาร์ที่ซัดโซโลเกรี้ยวกราด ก้มหน้าก้มตาดันสายอยู่ข้าง ๆ น้า Thom Yorke ผู้เป็นเจ้าของท่อนโซโลแระริฟฟ์ในตำนานที่ยากจะหาคนแกะตามได้แบบเป๊ะ ๆ มีซาวด์และวิธีการเล่นที่ mind blowing มาก ๆ … Continued

บทเพลงจากโลกแสนเหงาของหญิงสาวผู้แปลกแยกในหนังของ Sofia Coppola

  • Writer: Montipa Virojpan

หลังจากที่ The Beguiled ภาพยนตร์พีเรียดแสนสวยงามของผู้กำกับหญิงลายเซ็นชัด Sofia Coppola ได้ออกฉายไปเมื่อปลายปีที่แล้ว หลายคนที่เพิ่งรู้จักกับเธอจากเรื่องนี้อาจเริ่มอยากหาหนังเก่า ๆ ของเธอมาดูเผื่อจะรู้จักเธอมากขึ้น และจะได้พบว่า โซเฟียคือหนึ่งในผู้กำกับที่ทำหนังถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของผู้หญิงได้เข้มข้นทั้งเนื้อหาและสัญญะ รวมถึงเธอเป็นคนฟังเพลงที่น่าสนใจที่สุดคนนึงเลย ก่อนที่ โซเฟีย คอปโปล่า จะก้าวเข้าสู่การเป็นผู้กำกับแบบทุกวันนี้ ก่อนหน้านี้เธอเป็นที่รู้จักในฐานะลูกสาวของผู้กำกับชื่อดัง Francis Ford Coppola เจ้าของผลงานอมตะเรื่อง The Godfather ทั้งสามภาค และตัวเธอเองก็ไปปรากฏตัวในหนังภาคสุดท้าย ซึ่งโดนประโคมจากสื่อต่าง ๆ นานา ว่าได้เล่นเพราะเส้นผู้กำกับบ้าง เล่นแข็งทื่อบ้าง ซึ่งภายหลังเธอก็ถอยห่างจากการเป็นนักแสดงที่เธอไม่เคยคิดอยากเป็นและหันสู่เส้นทางการเป็นผู้กำกับ Bed, Bath, and Beyond คือหนังสั้นเรื่องแรกของเธอที่เกิดขึ้นมาในปี 1996 โดยมีผู้กำกับร่วมอีกสองคน (ส่วนตากล้องในตอนนั้นก็คือ Spike Jonez ผู้กำกับดังผู้สร้างโลกของคนเหงาใน Her อดีตสามีของเธอ) น่าเสียดายที่เราหาหนังเรื่องนั้นดูไม่ได้ จนสองปีต่อมาเราก็ได้ทำความรู้จักกับเธอจริง ๆ ผ่านหนังสั้นอีกเรื่องที่ชื่อว่า Lick the Star – Heidi Cakes … Continued

‘Once’ Upon a Time นิยายรักในชีวิตจริงของ Glen Hansard กับ Markéta Irglová ที่สวยงามยิ่งกว่าในหนัง

  • Writer: Geeraphat Yodnil

คุณเชื่อเรื่องเทพนิยายรักในชีวิตจริงรึเปล่า ? ตอนเด็ก ๆ อาจจะใช่ แต่เมื่อโตขึ้นก็คงไม่อีกแล้ว หลายคนอาจจะตอบแบบนี้ แล้วถ้าเราบอกว่ามันมีอยู่จริงในหนังที่คนรักเพลงต่างเทใจให้อย่าง ‘Once’ ล่ะ ชายหนุ่มกับหญิงสาวที่เจอกันอย่างบังเอิญบนเส้นทางที่เสียงเพลงและตัวโน้ตตกหล่นอยู่ พวกเขาค่อย ๆ หยิบและประกอบมันไปด้วยกัน พร้อมกับความรู้สึกดีที่ทั้งสองฝ่ายแอบเก็บไปฟูมฟักอย่างเงียบ ๆ และในชีวิตจริง Glen Hansard กับ Markéta Irglová ต่างตกหลุมรักกันจากเรื่องราวตรงนั้น      A Guy & A Girl Story ถ้าสมมติว่าตรงนี้คือฉากเปิดของเรื่อง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในตอนสุดท้าย เราอยากให้พวกคุณได้รู้จักกับที่มา (ก่อนจะรู้ที่ไป) ของพวกเขาทั้งสองก่อนอะไรทั้งสิ้น มาร์เกตา อีโกลวา (Markéta Irglová) เกิดและเติบโตที่เมืองชื่ออ่านยากอย่าง Valasske Mezirici ในสาธารณรัฐเช็กเธอลืมตาดูโลกครั้งแรกวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 1988 ท่ามกลางอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อและแม่ที่ถึงแม้จะไม่ได้เล่นดนตรี แต่ก็เกี่ยวพันกับดนตรีอย่างอ้อม ๆ โดยการที่พวกเขาทั้งคู่มักจะเปิดบ้านเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยวที่ผ่านไปผ่านมาที่นี่ ซึ่งเหล่า backpacker หลาย ๆ คนที่เจอล้วนแต่เป็นนักดนตรีไม่ก็คนที่พอจะเล่นดนตรีเป็นอยู่บ้างเสมอ จุดเริ่มต้นที่ทำให้มาร์เกตาเริ่มเล่นเครื่องดนตรีที่ทุกคนจำเธอได้ … Continued

ทุกบทเพลงนี้มีเธออยู่ รวมซาวด์แทร็กที่เรารักจากหนังของ Wong Kar-Wai

  • Writer: Montipa Virojpan

อย่างที่เคยบอกไว้ใน Editor’s Talk ว่าตอนที่เรียนอยู่มหาลัยเป็นช่วงที่ดูหนังค่อนข้างเยอะ (กว่าทุกวันนี้) อันที่จริง นอกจากเหตุผลที่ชอบดูอยู่แล้วหรือเลือกวิชาโทฟิล์ม ก็จะมีเพื่อนคนนึงที่ชอบยัดเยียดหนังของผู้กำกับแปลก ๆ ผู้กำกับลายเซ็นจัด ผู้กำกับชั้นครู หรือ a-must-watch มาให้ดูอยู่เสมอ ๆ ซึ่งพอดูแล้วเราก็ชอบเกือบจะทุกเรื่อง และแน่นอนว่าหน่ึงในนั้นก็ต้องมีงานของ Wong Kar-Wai ผู้กำกับฮ่องกงผู้เข้าใจหัวอกของคนเหงาราวกับว่าเอาเรื่องของเราไปสร้างเป็นหนัง จนชื่อ ‘หว่อง’ ได้กลายเป็นไอคอนของความเปลี่ยวดาย และกลายเป็นศัพท์สแลงที่หมายความว่า ‘เหงา ๆ ซึม ๆ‘ แบบที่เห็นในชื่อเพจ ‘กระทำความหว่อง’ นั่นแหละ สำหรับคนที่ยังไม่เคยดูหนังหว่อง เราก็ขอเท้าความสั้น ๆ ว่าเขาเป็นผู้กำกับที่ชอบทำหนังเกี่ยวกับเรื่องความสัมพันธ์หรือรักที่ไม่สมหวังเสียเป็นส่วนใหญ่ มีทั้งแบบที่น่ารักชวนจิกหมอน แบบมึน ๆ ปนโรแมนติก ไปจนถึงประเภทที่ร้องไห้จนทิชชู่หมดกล่องแล้วน้ำตาก็ยังไม่หยุด แม้ว่าเขาจะใช้นักแสดงหน้าซ้ำ ๆ มาโลดแล่นในโลกเหงาของเขา แต่ทุกคนก็สามารถถ่ายทอดความเป็นตัวละครนั้น ๆ ได้เฉียบขาด รวมถึงสร้างปมในความสัมพันธ์ และแสดงออกมาได้อย่างสมจริงจนเราทึ่งอยู่บ่อย ๆ (หลิวเต๋อหัว, เลสลี่ จาง, เหลียงเฉาเหว่ย, จางม่านอวี้, หวังเฟย, ทาเคชิ คาเนชิโร่ ต่างก็แจ้งเกิดและฮอตมาก ๆ ในหนังของหว่อง) นอกเหนือไปจากเนื้อหาของหนัง … Continued

10 หนังดนตรีโคตรดี ดูกี่ทีก็โคตรเพลิน

  • Writer: Wathanyu Suriyawong

ด้วยวาระที่ธีม Fungjaizine ประจำเล่มนี้ คือเรื่องภาพยนตร์ ซีรีส์ ก็เลยอยากแนะนำหนังดนตรีดูง่ายดูได้ดูเพลินให้ทุกคน หลาย ๆ เรื่อง ทั้งยังให้ความรู้และแรงบันดาลใจ เอาเป็นว่า หากยังไม่ได้ดูเรื่องไหนในลิสต์นี้ ก็อยากให้ลอง แต่ถ้ามีเรื่องไหนที่อยากแนะนำก็คอมเมนต์บอกหนังแบ่งกันดูได้นะจ๊ะ BECK จริง ๆ เรื่องนี้มาจากการ์ตูนมังงะ ส่วนตัวหนังจะมีเนื้อหาที่กระชับกว่ามาก ๆ เลยล่ะ BECK คือวงอินดี้ 5 หนุ่มที่มีส่วนผสมจากความชื่นชอบของแต่ละคน เป็นร็อกที่มีส่วนผสมของการแร๊ป ให้ลองนึกถึงวง Rage Agaist the Machine หรือ Red Hot Chili Peppers เป็นฟีลอะไรประมาณนั้น ให้ความสำคัญกับเคมีที่เข้ากันมากกว่าฝีมือ เนื้อเรื่องเราจะเห็นเส้นทางชีวิตนักดนตรี เริ่มจากตั้งวง ผ่านร้อนหนาว จนมาถึงเวทีใหญ่ระดับเฟสติวัลใหญ่ สิ่งที่เจ๋งมาก ๆ ในหนังเรื่องนี้ก็คือตอนที่ โคยูกิพระเอกของเรื่องร้องเพลงไม้ตาย ในหนังจะไม่มีเสียงร้องของพระเอกเลย แต่จะใช้วิธีสื่อผ่านอาการของตัวละครอื่น ๆ ที่ได้ฟังเสียงนั้นอยู่ ปล่อยให้เราเปิดจินตนาการเอาเอง ว่าแล้วก็ดูเลยแล้วกัน Almost Famous ย้อนกลับไปยุค … Continued

Confest ใครจะไปคิดว่าจะได้ดู Youth Brush, แร็ปเอก และ The Photo Sticker Machine ในงานเดียวกัน

  • Story and photos by Montipa Virojpan

17 มีนาคม 2561 เมื่อวานเป็นอีกเสาร์ที่มีอีเวนต์ชนกันโครมคราม ซึ่งเรามันก็มีแค่ร่างเดียวเลยต้องเลือกเอาล่ะนะ งานที่เราจะพาไประเห็ดเตร็ดเตร่ในวันนี้ก็คือ Confest ที่จัดขึ้น ณ About Studio เลียบด่วนรามอินทรานั่นเองจ้า ความน่าสนใจของงานนี้คือเป็นการรวบรวมศิลปินหลากหลายแนวที่น่าติดตามตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ไปจนถึงวงที่ไม่น่าจะมาอยู่ในงานเดียวกันได้ ไว้ที่นี่หมดแล้ว มีการแบ่งเป็นสองเวทีคือ Hot Stage จะอยู่ตรงโซนกลางแจ้งด้านนอก และ Cool Stage ที่จะเป็นโกดังเล็ก ๆ บริเวณทางเข้างาน อ้อ จริง ๆ เขามีเวทีเปิดงานที่อยู่ตรง glass house ระหว่างทางเดินไปสองเวที ซึ่งนั่นก็จะเป็นพื้นที่สำหรับ Youth Brush ในเวลาบ่ายสามโมงตรง แต่ความเวรกรรมคือ นี่ตื่นมาก็ 4 โมงเย็นแล้ว (ปาร์ตี้วันศุกร์ที่ออฟฟิศหนักไปนิดนึง) กว่าจะได้สติ กว่าร่างจะพร้อม กว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ รวมเวลาเดินทาง ก็ไปถึงงานตอนห้าโมงครึ่งซะแล้ว ทำให้เราพลาดโชว์พี่ดุ่ย Plasui Plasui แล้วก็ได้ดู Plern Pan Perth ทันแค่เพลงสุดท้ายเท่านั้น เสียใจมากกกก แต่นับเป็นเพลงสุดท้ายที่ช่วยเราสร่างเมาได้ดีเหลือเกิน เพลงอิเล็กทรอนิกบีต มีความล่องลอยแอมเบียนต์ … Continued

ตู้ ดิเรก ‘สาวบางโพ’ มาร่วมแร็ปใน ‘ทนต์’ เพลงล่าสุดจาก The Charapaabs

ย้อนไปเมื่อกลางปี 2017 หลังจาก The Charapaabs ปล่อยเพลง สวัสดีวันจันทร์ ออกไป ทางวงก็เริ่มหาไอเดียสำหรับเพลงต่อไป ตอนนั้นลุงกิตมีไอเดียจากชีวิตจริง เป็นเรื่องของพ่อแม่เค้าที่มักบ่นเป็นประจำเวลาซื้ออาหารไปฝากว่า เคี้ยวยากบ้าง แข็งไปบ้าง กินไม่ได้บ้าง เป็นปัญหาเรื่องการกินอาหารของคนสูงวัยที่ฟันเริ่มไม่ดี ลุงกิตก็แต่งเป็นเดโม ชื่อว่า ทนต์ มา ทางวงได้ฟังก็สนใจ ก็นำมา arrange และพัฒนากันต่อ อย่างที่เคยเล่าไปบ้างตอนโปรโมทเพลงก่อน ๆ ว่าการหานักร้องสูงวัยเป็นโจทย์ที่ยาก เพราะไม่ชินกับเพลงร็อกสมัยใหม่ เราก็เคยแก้โจทย์โดยไม่ให้ร้อง เปลี่ยนเป็นพูดแทนในเพลงตรวจสุขภาพ ใช้คลิปเสียงคนแก่มา samp ในเพลง อัลไซเมอร์ หรือหานักร้องที่มีวิธีร้องในสไตล์เค้าอยู่แล้วแบบตอนเพลง เอลวิสยังอยู่ แต่เพลง ทนต์ ที่ลุงกิตแต่งมาดันมีท่อนแร็ป ซึ่งกับการหานักร้องคนแก่มาร้องเพลงแร็ปนั้นยิ่งหินขึ้นไปอีก ตอนจะอัดเพลงวงก็ต้องไปนั่งไล่ว่าในเมืองไทยมีคนแก่ที่น่าจะแร็ปได้ ร้องเพลงที่มีส่วนดนตรีเร็ว ๆ แบบนี้ได้มีใครบ้าง เราก็นึกไปหลายเบอร์มาก ทั้งเพลิน พรมแดน, เต่า เชิญยิ้ม ฯลฯ จนมาเจอคนที่คิดว่าใช่และลงตัวที่สุด ก็คือ พี่ตู้—ดิเรก อมาตยกุล ตำนานเพลงดิสโก้ ฟังก์ แร็ป ในอดีต … Continued

พาบินตามมาดู American Idiot The Musical ในฉบับออสเตรเลีย

  • Writer: Malaivee Swangpol
  • Photograph Credit: American Idiot AU

ก่อนอื่นขอเกริ่นก่อนเลยว่าเราเป็นติ่งวง Green Day ตั้งแต่ม.ต้น ติดตามงานของพวกเขามาตลอด ซึ่งตอนที่ละครเวทีเรื่อง American Idiot the Musical เริ่มแสดงที่สหรัฐอเมริกาประเทศบ้านเกิดของวง เราก็ได้แต่ฝันลม ๆ แล้ง ๆ ว่าซักวันจะมีโอกาสได้ดูสด ๆ จนละครเริ่มออกทัวร์ทั่วโลกในช่วงปี 2011 เป็นต้นมา เราก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปดู พอมาวันนี้ในปี 2018 พอน้องที่อยู่ที่เพิร์ธ ออสเตรเลีย บอกเราว่าจะมีละครเพลงเรื่องนี้ไปเล่น เราก็กดตั๋วแล้วก็เริ่มจัดการทริปแบบไม่ลังเล มาวันนี้เราได้ดูจริง ๆ แล้ว ขอมาเล่าความฟินในฐานะติ่งคนหนึ่งให้ฟังกันค่ะ โรงละครที่เราไปดูวันนี้ชื่อ Crown Theatre ตั้งอยู่ในอาณาจักรคาสิโนและโรงแรมในชื่อ Crown ซึ่งเมื่อเราเข้าไปที่หน้าโรงละครก็ซื้อ program book มาอย่างไม่ลังเล ข้างในเล่าที่มาที่ไปของละครในฉบับออสเตรเลีย เรื่องราวของวงกรีนเดย์ ประวัติของนักแสดงและนักดนตรี ซึ่งเรื่องที่น่าสนใจมาก ๆ คือ นักแสดงหลายคนก็เล่นวงร็อกในยามว่าง รวมถึงบางคนก็ออกอัลบั้มมาแล้ว พออ่านเรื่องนี้ยิ่งทำให้เรารู้สึกมั่นใจมากว่าฉบับออสเตรเลียจะไม่แพ้ต้นฉบับแน่นอน พอเราเข้าไปนั่งในหอแสดงก็ได้เห็นฉากซึ่งเป็นรูปแบบเดียวกับต้นฉบับ ตื่นเต้นแล้วจ้า อ้อ บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นแบบ sung-through คือใช้บทเพลงเป็นตัวดำเนินเรื่องทั้งหมด พูดแค่นิดเดียวเท่านั้น … Continued

6 วงอินดี้ที่คุณอาจไม่รู้ว่าได้ชื่อมาจากหนัง

  • Writer: Peerapong Kaewthae
  • Illustrator: Thanaporn Sookthavorn

Bands from Film ไม่น่าแปลกถ้าศิลปินหลายคนจะได้แรงบันดาลใจมาจากหนังซักเรื่อง มันเต็มไปด้วยจินตนาการอันโอชะที่นำมาดัดแปลงหรือต่อยอดอะไรใหม่ ๆ ให้กับดนตรีของตัวเองได้เสมอ บางวงก็ตั้งชื่อตามหนังไปเลยก็มี ไม่ว่าจะหนังเรื่องดังที่ทุกคนรู้จัก หรือหนังบางเรื่องที่เราอาจไม่รู้ว่าเคยมีอยู่บนโลกใบนี้ก็ได้ อย่างวง My Bloody Valentine ก็ได้ชื่อมาจากหนังสยองขวัญเกรด B หรือวง Mudhoney, Faster Pussycat และ Motorpsycho ก็น่าจะบอกได้เลยว่าพวกเขาน่าจะชอบหนังของผู้กำกับระดับตำนานอย่าง Russ Meyer มาก ๆ บางวงยังได้ชื่อมาจากตัวละครในหนังเช่นวง Veruca Salt คือชื่อของยัยเด็กผู้หญิงเอาแต่ใจในหนังเรื่อง Willie Wonka & the Chocolate Factory ซึ่งพบกับชะตากรรมที่ไม่สวยหรูนักก็น่าจะอธิบายตัวตนของวงได้อย่างดี หรือวง Save Ferris ที่พูดถึงวันป่วงของ ๆ Ferris Bueller ในหนังคอเมดี้สุดคลาสสิกอย่าง Ferris Bueller’s Day Off แถมมีวงที่ได้แรงบันดาลใจจากหนังสุดดังอย่าง James Bone ด้วยคือวง Pussy Galore ที่ตั้งชื่อตามสาวบอนด์ในภาค Goldfinger ถึงขนาดมีวงที่ใช้ชื่อภาคนี้เป็นชื่อวงอีกด้วยนะ นอกจากจะได้ฟังเพลงเจ๋ง ๆ แล้ว มันยังชักชวนให้เราไปตามหาหนังที่เป็นแรงบันดาลใจของพวกเขามาดูให้ได้ … Continued

รวมมิวสิกวิดิโอน่าดู ประจำเดือนมีนาคม 2561

  • Writer: Montipa Virojpan

อะตอม ชนกันต์ – Good Morning Teacher ถ้าใครติดตามเพลงของอะตอมมาโดยตลอดจะพบว่า เขามีมิวสิกวิดิโอของชายผู้ผิดหวังในความรักอยู่หลายตัวเหมือนกัน เส้นเรื่องแต่ละเพลงก็พีค ๆ ทั้งนั้น ซึ่งเพลงล่าสุดที่ปล่อยมานี้ก็เหมือนเป็นบทสรุปของทุกบทเพลงช้ำจากอัลบั้ม Cyanist ด้วยการนำตัวละครผู้ชายจากเพลง ทางของฝุ่น อ้าว และ อย่าบอก มาเล่าความรู้สึกภายในจิตใจของพวกเขากันต่อในเพลง Good Morning Teacher ที่อดีตคนรักของพวกเขาเหล่านี้ล้วนแต่เป็นครูดีที่สอนให้รู้ว่าความรักเจ็บปวดขนาดไหน ซึ่งเราก็ยกให้วิดิโอเพลงนี้เป็นงานที่มีวิชวลน่าสนใจมาก ๆ การใช้ภาพซ้อนเพื่อเล่นกับมุมกล้องในกระจกที่นอกจากได้มุมเท่ ๆ (ตอนอะตอมร้อง) แล้วยังช่วยสื่อความหมายที่อาศัยการตีความลงไปอีกขั้น (ตอนที่เจ้าสาวหันข้างสวย ๆ 45 องศา แต่พอสะท้อนกระจกแล้วเหมือนกำลังแสยะยิ้ม) ไลท์ติ้งตามสมัยนิยม แต่ก็มีการใช้รูปทรงและแสงเงาเข้ามาทำให้งานดูเท่ แปลกใหม่ แล้วก็ไม่ลืมที่จะหยิบเรื่องราวหรือกิมมิกที่เกิดขึ้นในวิดิโอตัวก่อน ๆ มาเล่าต่อในงานนี้ด้วย บุรินทร์ บุญวิสุทธิ์ – Spotlight ไม่ได้เห็นงานคอลลาจละเอียด ๆ เจ็บ ๆ แปลกตา แบบนี้มานานมากแล้วจริง ๆ ก็คุณบุรินทร์เขาจัดแจงเลือกศิลปินผู้ที่มาสร้างสรรค์งานสีจี๊ดองค์ประกอบจัดนี้ด้วยตัวเอง ซึ่งเขาคนนั้นคือ Frank Knitty ศิลปินชาวฮอลแลนด์ที่เคยทำ … Continued

From Actor to Musician เพราะความรู้สึกหลอกกันไม่ได้ นักแสดงเหล่านี้จึงขอเล่นเองทุกโน้ตเมื่อรับบทนักดนตรี

  • Writer: Chawanwit Imchai

เพราะความรู้สึกหลอกกันไม่ได้ นักแสดงเหล่านี้จึงขอเล่นเองทุกโน้ตเมื่อรับบทนักดนตรี ในการทำหนังที่มีซีนเล่นดนตรีก็มีวิธีการตัดต่อที่ทำให้นักแสดงดูเหมือนว่าเล่นเป็นจริง ๆ หนึ่งในนั้นคือการลำดับภาพโดยให้คนดูเห็นมือเล่นเครื่องดนตรีในบริเวณที่ผู้เชี่ยวชาญแนะนำ แล้วตัดกลับมารับอารมณ์จากสีหน้าของนักแสดง ซึ่งทำให้สมองของคนดูประกอบภาพต่าง ๆ เหล่านั้นขึ้นมาเป็นภาพใหญ่ภาพเดียว และเชื่อว่านักแสดงคนนั้นเล่นดนตรีได้ ซึ่งยืนยันด้วยเสียงเล่นเครื่องดนตรีจากนักดนตรีอาชีพที่ถูกนำมาวางแทนที่เสียงอัดจากโลเคชัน เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำเมื่อนักแสดงคนนั้นเล่นสด ๆ ตอนถ่ายไม่ได้ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่โลกของวงการภาพยนตร์นั้นเต็มไปด้วยคนที่หลงใหลในความสมบูรณ์แบบ นักแสดงสาย method acting ที่เชื่อว่าความรู้สึกในการเล่นดนตรีมันหลอกด้วยการตัดต่อไม่ได้ จึงปฏิเสธการใช้ตัวแสดงแทนด้วยการเสียสละทั้งเวลานอนและชีวิตส่วนตัวเพื่อฝึกเล่นเครื่องดนตรีตามบทที่รับมาให้ได้เป๊ะ ๆ ทุกตัวโน้ตแบบ 100% เพื่อให้อารมณ์ของบรรยากาศตรงนั้นส่งมาถึงผู้ชมเต็ม ๆ พวกเขาไม่ได้แสดงเป็นนักดนตรี แต่เป็นนักดนตรีในบทที่กำลังแสดงสดอยู่หน้ากล้อง Walk The Line (2005) กำกับโดย James Mangold หนังว่าด้วยชีวิตของ Jonny Cash ผู้เป็นตำนานนักดนตรีคันทรีของโลกนี้ รับบทโดย Joaquin Phoenix คนเหงาจากเรื่อง ‘Her’ และ June Carter ผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างทั้งบนและล่างเวที รับบทโดย Reese Whitherspoon ทั้งสองเล่นสด ๆ ทุกซีนตามที่ผู้กำกับฝันไว้ว่าจะไม่อัดเสียงทับทีหลัง ทั้งคู่หัดเล่นกีตาร์และออโต้ฮาร์ปจากศูนย์ และวาคินก็ได้รางวัลออสการ์สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมไปครอง Ray (2004) Jamie Fox รับบทเป็น Ray Charles อัจฉริยะเปียโนตาบอดที่ทำให้โลกรู้จักกับเพลง r&b … Continued

พูดคุยกับ RHYE เจ้าของเสียงร้องชวนฝัน กับโชว์เดี่ยวครั้งแรกในกรุงเทพ ฯ พฤษภาคมนี้

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Neil Krug, Universal Music

ใครที่พลาดโชว์ของเขาในงาน Wonderfruit เมื่อปี 2015 นี่เป็นโอกาสแก้ตัวสำหรับคุณแล้ว เพราะ RHYE จะมาปรากฏตัวบนเวทีในโชว์เดี่ยวครั้งแรกของเขาในกรุงเทพ ฯ ที่งาน Singha Light Live Series Vol 3.1 – RHYE แต่ก่อนที่เขาจะมาขับกล่อมเราด้วยเสียงนุ่ม ๆ ก็ขอเชิญมาอุ่นเครื่องในบทสัมภาษณ์ที่เขาต่อสายจากโตรอนโตมาหาเราเมื่อคืนนี้ อะไรทำให้คุณทิ้งช่วงการทำเพลงจากอัลบั้มแรกไปถึง 5 ปี หลังจากที่ทำอัลบั้มแรกเสร็จผมก็ทัวร์คอนเสิร์ตตลอดเลย แล้วผมก็ต้องหาวัตถุดิบในการทำเพลงอัลบั้มใหม่ มันก็เลยใช้เวลาประมาณนึงเลยครับ ทำไมตั้งชื่ออัลบั้มว่า Blood ผมว่าคำว่าเลือดมันเหมือนมีความหมายหลายอย่างนะ อย่างแรกคือมันเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงชีวิตของเรา เวลามีอารมณ์ความรู้สึกอะไรที่เข้มข้นมาก ๆ เราก็จะเห็นสีของเลือดตามผิวหนัง หรือมันโยงไปถึงเรื่องครอบครัว ความรัก ได้หมดเลยครับ ดูเป็นคนที่ชอบคำว่า ‘เลือด’ มากเหมือนกันนะ เพราะในชุดก่อนก็มีเพลงที่ชื่อ Shed Some Blood ชุดนี้ก็มี Blood Knows ไม่ได้ตั้งใจขนาดนั้นนะครับ เหมือนว่าเรื่องที่เขียนออกมามันเกี่ยวกับเรื่องเรื่องนึง แล้วการใช้คำว่าเลือดมาตั้งเป็นชื่อเพลงมันก็ดูเข้าท่าดี ประมาณนั้นมากกว่า อะไรคือสิ่งที่แตกต่างระหว่างงานทั้งสองชุด ชุดแรกจะมีกลองซะเยอะ และผมจะเป็นคนเล่นกลองเองในทุกเพลงที่มีกลอง แต่ตอนที่อัดอย่างใน Woman ก็โปรแกรมเอา ส่วนชุดที่สอง Blood … Continued

YERM วงดนตรีรุ่นใหม่ฝีมือไม่ธรรมดา กับซิงเกิ้ลล่าสุด ‘ที่ผ่านมา’

YERM – ที่ผ่านมา ขอมอบเพลงนี้แก่ใครสักคนที่ยังอยู่ในใจฉัน แม้วันนี้เขาไม่อยู่ อดีตไม่อาจหวนกลับ แม้ช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นดีเพียงใด อาจทำได้เพียงขอบคุณและก้าวต่อไป ถึงความรักครั้งเก่าที่เคยทำผิดพลาด แต่เมื่อนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาก็พบว่าเป็นช่วงเวลาดี ๆ ที่ทำให้รู้จักความรัก ที่ผ่านมา คือ บทเพลงสะท้อนมุมมองที่เข้าใจอดีตและพร้อมเดินหน้ากับปัจจุบัน ผ่านการเรียบเรียงเนื้อหาและดนตรีที่พาให้ผู้ฟังเคลิบเคลิ้มไปกับอารมณ์เพลงได้ละเมียดละไม เป็นซิงเกิลแรกที่ YERM วงดนตรีรุ่นใหม่ ฝีมือไม่ธรรมดา ร่วมงานกับ ‘สนามหลวงมิวสิก’ ในเครือ ‘จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่’ ก่อนหน้านี้ พวกเขาเป็นที่รู้จักจากบทเพลง คำลา, กลับดาว, การจากไปของราชสีห์ ที่ได้รับความนิยมในเว็บไซต์รายการวิทยุนอกกระแส เป็นที่จับตามองจากศิลปินรุ่นพี่ และมีการแสดงสดที่แฟน ๆ ติดตามเชียร์เป็นระยะ สมาชิก YERM เป็นเพื่อนสนิทร่วมคณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยศิลปากร  เริ่มต้นวงจากการเคาะห้องเพื่อน ๆ ปี 1 ในหอพัก เพื่อฟอร์มวงไปเล่นเทศกาลดนตรีในมหาวิทยาลัย จากนั้นก็ลุยตามเวทีต่างๆ จากการเล่นเพลงที่แต่ละคนชอบแบบไม่จำกัดแนว  เก็บเกี่ยวประสบการณ์จนชนะการประกวด SMA (Silpakorn Music Awards) และตัดสินใจทำเพลงของตนเอง ที่ได้รับการแชร์และชื่นชมตั้งแต่ขั้นเดโม่ ลองผิดลองถูก ต่อมาได้รับคำแนะนำจากศิลปินรุ่นพี่ ปรับปรุงคุณภาพเพลงและการแสดงสดจนเป็นอีกหนึ่งวงดนตรีที่มีแววก้าวไกลแบบ Yerm ที่ออกตัวว่าไม่ได้มีฝีมือมาก พวกเขากำหนดทิศทางเพลงโดยไม่ระบุว่าเป็นแนวไหน … Continued