ที่หม่านโจวหลี่ มีช้างตัวนึงที่นั่งอยู่เฉย ๆ ทั้งวัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะมันโดนของแหลม ๆ ทิ่มจากคนที่ฝึกเพื่อให้มันนั่ง หรือเพราะมันชอบนั่งนิ่ง ๆ แบบนั้นอยู่แล้ว นอกจากการเป็นภาพยนตร์ความยาว 4 ชั่วโมงที่ฉายยิงยาวไม่มีการพักครึ่ง หรือได้รับเลือกไปฉายครั้งแรกที่เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลินปี 2018 และได้รับรางวัล FIPRESCI หรือภาพยนตร์เรื่องแรกยอดเยี่ยมกลับมา ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าความตายของผู้กำกับ Hu Bo ถูกใช้เป็นหนึ่งในเครื่องมือการตลาดที่ทำให้ต้องไปดู An Elephant Sitting Still (大象席地而坐) ว่าจะเป็น ‘เมืองอนาคตหมด’ อย่างที่ชื่อภาษาไทยว่าไว้จริง ๆ หรือเปล่า เรื่องราวของคน 4 คนที่ชีวิตต้องมาเชื่อมโยงพัวพันกันอย่างช่วยไม่ได้ พวกเขาต้องตื่นลืมตาขึ้นมาในสังคมเส็งเคร็ง ประโยคแรกที่ผู้คนทักทายกันไม่ใช่ ‘สวัสดี’ แต่เป็นการสบถ ‘เฮงซวย’ ใส่กันในทุกเช้า ความเห็นแก่ตัวและการกล่าวโทษกันเป็นเรื่องปกติในเมืองสีเทา ๆ ที่เทคโนโลยีรุดหน้า แต่การเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันถูกกลืนหายไปในหมอกควันทุกที ๆ แม้แต่กับตัวเองพวกเขาก็มองว่าไร้ค่า ถ้าเลือกได้ก็อยากจะหายไปจากที่นี่ซะ 4 คนนี้มีสถานที่หนึ่งที่อยากจะไปเหมือน ๆ กันนั่นคือ ‘หม่านโจวหลี่’ เมืองทางตอนเหนือของจีนติดกับมองโกเลียและรัสเซีย เพราะได้ยินเรื่องราวน่าตลกขบขันเรื่องหนึ่ง พวกเขาอยากจะไปเห็น ‘ช้างนั่งนิ่ง ๆ’ กับตาโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันมีจริงไหม หรือถ้าไปเห็นแล้วจะได้อะไรขึ้นมา คิดแค่ว่าอย่างน้อยก็ดีกว่าอยู่ที่นี่ หรือการเห็นช้างนั่งนิ่ง ๆ อาจจะน่าหัวเราะเยาะกว่าชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้ แต่บางคนก็คิดว่าการไปที่ใหม่ก็ไม่ต่างอะไรกับการอยู่ที่เดิม … Continued