การจะเขียนเพลงดี ๆ ขึ้นมาซักเพลงนอกจากแรงบันดาลใจดี ๆ ซักเรื่อง บาดแผลสด ๆ ซักรอยและประสบการณ์ความบอบช้ำในชีวิตอันพรั่งพรูแล้ว เรายังต้องมีความคิดสร้างสรรค์ที่เปิดกว้าง หาความรู้หรือสิ่งดี ๆ มาใส่สมองตลอดเวลา เพื่อให้เราได้รังสรรค์ดนตรีที่ไม่มีใครเหมือนขึ้นมาบนโลก สร้างความเป็นไปได้ใหม่ ๆ ที่จะเกิดขึ้นในหูของคนฟัง แต่จะดีแค่ไหน ถ้าเราสามารถเสียบสายเคเบิ้ลตรงจากสมองสู่มิกเซอร์แล้วออกมาเป็นเสียงดนตรีอันน่าตกตะลึงได้ทันที ขอแนะนำให้รู้จัก Jason Snell หรือทุกคนรู้จักเขาในนาม Bombardier ด้วยความที่ชอบคลุกคลีอยู่กับการเขียนโค้ดมาตั้งแต่เด็กทำให้เขาเป็นนักทดลองที่ปราดเปรื่องกับความรักในเสียงดนตรีตั้งแต่วัยรุ่น เขาจึงเริ่มทดลองทำอาร์ตฟิล์มผ่านการแคะแกะเกาของที่มีอยู่เพื่อทดลองว่ามันจะมีเสียงยังไง อย่างการหยิบไวนิลมามิกซ์หรือเอากีตาร์มาจ่อกับแอมป์ให้เกิดฟีดแบ็กที่คาดเดาไม่ได้ จนหันไปสนใจมิวสิกลูปและสายเทคโน ยิ่งการทำงานในสายงานบันเทิงอย่างเข้มข้นทำให้เขาอยากลองสร้างอะไรใหม่ ๆ บ้าง จึงหยิบจับดนตรี industrial ที่ตัวเองหลงใหลมาพัฒนาต่อ จากการทดลองอันฟุ้งเฟ้อผ่าน drum & bass หรือ breakcore ผลลัพธ์ของมันคือที่คาดหัวซึ่งตรวจจับคลื่นสมองของเขา และส่งสัญญาณออกมาเป็นจังหวะดนตรีเท่ ๆ ผสมผสานกันออกมาเป็นดนตรี dark wave สุดหลอนน่าฟัง อธิบายหลักการทำมันแบบรวบรัดเลยคือ สมองของคนเราจะสร้างคลื่นสมองได้หลากหลายแบบตามอารมณ์ความรู้สึกของเรา เราตรวจจับมันออกมาได้เป็นคลื่นความถี่ของกราฟ ยิ่งเรามีความเครียดมากเท่าไหร่กราฟก็จะยิ่งเบียดตัวกันหนาแน่นและพุ่งขึ้นลงอย่างรุนแรง แต่ถ้าเราสงบหรือนอนหลับ กราฟก็จะเรียบนิ่งสงบ Jason เลยสร้างที่คาดหัว EEG … Continued