เช้าตรู่ของวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2518 กองกำลังพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา หรือที่รู้จักกันในนาม ‘เขมรแดง’ กรีฑาทัพเข้าสู่กรุงพนมเปญ ท่ามกลางความยินดีปรีดาของชาวพนมเปญที่ยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตนในอนาคต เพราะหลังจากนั้นเขมรแดงก็ได้สังหารประชาชนไปกว่า 3 ล้านคน ในระยะเวลาเพียง 4 ปี นับเป็นห้วงเวลาแห่งการสังหารหมู่ที่รุนแรงที่สุดในศตวรรษที่ 20 หลังจากเช้าวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2518 ทุกสิ่งทุกอย่างในประเทศกัมพูชาก็เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลจากการถูกเขมรแดงลบไปจากหน้าประวัติศาสตร์ รวมไปถึงวงการดนตรีร่วมสมัยของกัมพูชาที่ครั้งหนึ่งเคยโดดเด่นและน่าสนใจเป็นอันดับต้น ๆ ของภูมิภาค ———- หลังจากได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2496 เจ้านโรดม สีหนุ กษัตริย์กัมพูชา ทรงนำดนตรีมาเป็นเครื่องมือหนึ่งในการสร้างความเป็นปึกแผ่นให้กับประเทศเกิดใหม่นี้ด้วยการให้การอุปถัมภ์นักดนตรีประจำราชสำนักหลายคนให้สร้างผลงานสไตล์ใหม่ ๆ เช่น Sinn Sisamouth ซึ่งเริ่มต้นอาชีพนักดนตรีหลวงด้วยการเป็นนักร้องแนวบัลลาดในพระราชวัง ก่อนจะเป็นที่รู้จักในฉายา ‘ราชาร็อกแอนด์โรลแห่งกัมพูชา’ ในปลายยุค 1960s เจ้านโรดม สีหนุ นำเข้าดนตรีตะวันตกหลากหลายแนวสู่กัมพูชา ควบคู่กับการนำเข้ามาโดยชาวกัมพูชาที่ร่ำรวยซึ่งสำเร็จการศึกษาจากฝรั่งเศส ในยุคนั้นมีค่ายเพลงผุดขึ้นมากมายในกัมพูชา และมีไนต์คลับสำหรับการฟังดนตรี-เต้นรำอยู่ทั่วไปในกรุงพนมเปญ ปัจจัยอีกประการที่เป็นตัวขับเคลื่อนวงการดนตรีร่วมสมัยของกัมพูชาในขณะนั้นคือการเกิดขึ้นของค่ายทหารอเมริกันในเวียดนามที่มีสถานีวิทยุตั้งอยู่ด้วย สถานีวิทยุเหล่านี้ทำให้นักดนตรีชาวกัมพูชาได้รู้จักกับ Jimi Hendrix, The Doors, … Continued