เวลาเราพูดถึงศิลปินระดับตำนานซักคน เรามักพูดถึงความสามารถอันล้นเหลือหรือผลงานอมตะตลอดกาล เทิดทูนความเก่งกาจที่น่าจดจำของเขา ตัดพ้อถึงวันนี้ที่ไม่มีทางได้สัมผัสอัจฉริยภาพแบบนั้นอีกแล้วชั่วชีวิตนี้ เป็นเรื่องธรรมดาที่โลกมักจดจำแต่คนที่เป็นอันดับหนึ่งเท่านั้น จะมีซักกี่คนที่ลองตั้งคำถามว่า ‘แล้วคนที่ห่วยที่สุดล่ะ?’ เรากำลังพูดถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่เป็นตำนานแห่งวงการดนตรีร้อยปีที่แล้ว ว่าเป็นนักร้องที่ห่วยที่สุดในโลก ชื่อของเธอก็คือ Florence Foster Jenkins ในศตวรรษที่ 20 นอกจากเธอจะเป็นเศรษฐีนีผู้ใจบุญและเป็นคนดังในแวดวงสังคมชั้นสูงแล้ว เธอยังบอกใครต่อใครว่าเธอคือนักร้องโซปราโนตัวแม่ โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองร้องเพลงได้เลวร้ายเหมือนไจแอนท์แค่ไหน แต่ความรักในเสียงดนตรีของเธอนั้นออกมาจากก้นบึ้งหัวใจ จนความพยายามที่จะทำในสิ่งที่เธอรัก สร้างความประทับใจให้ใครหลายคน ด้วยการปิดคาร์เนกี้ฮอลล์ (ฮอลเดียวกับที่มีคนบอกว่าต้องซ้อม ซ้อม ซ้อม แล้วก็ซ้อมนั่นแหละ) เพื่อเปิดโชว์การกุศลที่กวาดรายได้ไปหลายล้านจนถูกบันทึกในประวัติศาสตร์แห่งเสียงดนตรี เพราะเธอไม่เคยสนใจเสียงหัวเราะเยาะมากมายตามรายทางที่เดินผ่านมา เพื่อรออาบเสียงปรบมืออันท่วมท้นในท้ายที่สุด ทุกคนอาจจะเห็นตรงกันว่าเธอคือนักร้องที่ห่วยที่สุดในโลก มันเลยน่าทึ่งที่เธอไม่เคยรู้ตัวเลยตลอดชีวิต ภาพของการเป็นนักร้องเสียงไพเราะถูกดำรงไว้ด้วยการสนับสนุนจากสามีที่รักเธอหมดหัวใจอย่าง St. Clair Bayfield ที่ทำให้เธอรักในสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ และเชื่ออยู่เสมอว่าเธอกำลังสร้างความสุขให้กับผู้ชมทุกคนที่ได้ยิน แน่นอน เรื่องราวชีวิตของเธอถูกนำไปสร้างเป็นละครบรอดเวย์ที่กวาดรางวัลไปมากมายหลายเวที แถมยังกลายเป็นหนังสืออีกหลายเล่มและถูกแปลอีกหลายภาษา Darryl W Bullock คือหนึ่งในนักเขียนที่บันทึกอัตชีวประวัติของเธอ ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะพูดว่าเธอคือนักร้องยอดแย่คนโปรดของเขา เธอคือตัวอย่างที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าจะเห็นได้ตามรายการทีวีเรียลลิตี้โชว์ในยุคนี้ “หลายคนมาดูโชว์ก็เพื่อหัวเราะเยาะเธอ สุดท้ายพวกเขาก็ต้องแพ้ใจให้กับเสน่ห์และความสนุกที่เธอได้รับจากการทำสิ่งที่เธอรัก Florence รักเสียงดนตรีมากและอยากให้ทุกคนรักมันเหมือนเธอ เธอเป็นคนที่จริงใจมาก ๆ ค่อนไปทางโลกสวย เธอไม่เคยพูดถึงใครในทางที่ไม่ดีเลย” Bullock … Continued