‘RAIN HAS COME, MY FRIENDS’ สำเนียงความเศร้าในแบบ BEAM WONG
- Writer: Peerapong Kaewthae
- Photographer: BEAM WONG
BEAM WONG กลายเป็นวงดนตรีอีกหนึ่งวงที่เราก็จับตามองตลอดในฐานะวง experimental ที่ค่อนข้างเป็นมิตรกับหู มันคือโปรเจกต์เดี่ยวของ เม้ง—ธีรภาส ว่องไพศาลกิจ กับการทดลองเสียงต่าง ๆ ในจักรวาลด้วยเครื่องดนตรีอันหลากหลาย ล่าสุดเขาก็ผนึกกำลังกับเพื่อน ๆ คอเดียวกันเป็นศิลปินนาม BEAM WONG and FRIENDS ออก EP แรกในชื่อ RAIN HAS COME, MY FRIENDS ที่เป็นการบอกใบ้กลาย ๆ ว่าความเศร้าจะไล่ตามเราทันซักวันหนึ่ง กับสี่แทร็คที่น่าสนใจมาก ลองไปฟังกันดู Caffeine เสียงกีตาร์ที่แหบพร่าเสียดแทงเราเป็นจังหวะ ก่อนกลองจะเข้ามาเติมให้ดนตรีแน่นขึ้น กลายเป็นดนตรีโพสต์ร็อกมัน ๆ ช่วงท้ายเพลงก็ใส่ลูกเล่นลวดลายแพรวพรายลงไปด้วยซาวด์ลูปเด้ง ๆ Postmodern Loneliness แค่ชื่อเพลงก็กินขาดแล้ว ยิ่งมีกลิ่นอายของความเป็นชูเกซเจืออยู่คือถูกต้องมาก อินโทรด้วยกีตาร์เหงา ๆ กับคำร้องชวนวุ่นวายใจ สับกลองเบา ๆ ล้อไปกับดนตรี ก่อนกระชากเข้าท่อนโซโล่หนัก ๆ ฮุกหลังก็เติมกีตาร์โดดเด้งก่อนจะเฟดออกไป Blue Light Baby บทสนทนาของชายหญิงสองคนเป็นภาษาจีนช่างงดงามท่ามกลางซาวด์อันหว้าเหว่ ประหนึ่งทั้งคู่จะได้อยู่ด้วยกันเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากกันไปภายใต้ไฟสีฟ้าตอนเที่ยงคืน เสียงคีย์บอร์ดช่วยสร้างบรรยากาศของการจากลาครั้งนี้ให้ลืมไม่ลง มีซาวด์สังเคราะห์เข้ามาเติมเต็ม … Continued