ความรู้สึกร่วมอันท่วมท้นจากพลังของ ‘เสียง’ ในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของปี ‘Roma’
- Writer: Montipa Virojpan
ก่อนที่ภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของ Alfonso Cuaron จะทำให้เขาได้รับรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยม และรางวัลภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยมจาก Golden Globe Awards 2019 คนที่ได้ชม Roma เมื่อปีที่แล้วต่างยกให้เป็นหนังในดวงใจโดยพร้อมเพรียงเพราะเนื้อเรื่องสุดประทับใจ หญิงสาวคนหนึ่งที่ทำงานในครอบครัวร่ำรวยในย่านโรม่า เม็กซิโกซิตี้ ในปี 1970 ณ ตอนนั้นเธอต้องพบความเปลี่ยนแปลงมากมายทั้งร่างกาย จิตใจ ความสัมพันธ์ของคนรอบข้าง แม้แต่บ้านเมืองที่เธออาศัยอยู่ก็กำลังพบกับการเปลี่ยนผ่าน แต่นอกเหนือไปจากวิธีการถ่ายทอดความทรงจำในวัยเด็กของกัวรองได้งดงามผ่านความแช่มช้าของจังหวะในการดำเนินเรื่อง การวางเฟรมภาพที่ชวนตะลึงงัน และการแสดงที่เป็นธรรมชาติของนักแสดงสมัครเล่นแต่ทำให้ผู้ชมเกิดอารมณ์ร่วมได้ องค์ประกอบที่สำคัญมากที่ทำให้หนังขึ้นหิ้งภาพยนตร์ที่ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีที่สุดเรื่องนึงนั่นคือ ‘เสียง’ “อัลฟอนโซถือว่าหนังเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของเขา บางเสียงมีความเฉพาะตัวสำหรับเขา ดังนั้นเราต้องหาวิธีทำให้เสียงนั้นออกมาถูกต้องที่สุด ราวกับว่าคุณอยู่ ณ ตรงนั้นร่วมกับเขาในตอนนั้น” Craig Heninghan co-rerecording mixer ของหนังเรื่องนี้ เล่าถึงคอนเซ็ปต์การทำงานของกัวรองที่เชื่อว่าเสียงเป็นส่วนสำคัญในการเล่าเรื่อง ที่เราพูดถึง ‘เสียง’ ในเรื่องนี้ไม่ใช่ score ที่เป็นเพลงช่วยสร้างอารมณ์ในหนัง แต่คือการใช้เสียงธรรมชาติรอบ ๆ setting มาช่วยพาเราย้อนกลับไปสัมผัสบรรยากาศของเม็กซิโกในยุค 70s ที่อาจจะไม่ได้ยินหรือ ‘รู้สึก‘ อีกแล้วในปัจจุบัน ทั้งเสียงขบวนพาเหรด เสียงพ่อค้าเร่ขายของ เสียงเพลงป๊อปของยุคนั้นที่เล่นมาจากวิทยุ รวมไปถึงการบอกเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันของตัวละครในเรื่อง เสียงสุนัขเห่าตอนที่มีรถมาจอดหน้าบ้านพร้อมกับบีบแตรเสียงดัง … Continued