คุยกับ SINGHANART เจ้าของเพลง ผมเป็นเอดส์ ที่เล่าปัญหาสังคมผ่านดนตรีอย่างมีอารมณ์ขัน

  • Writer: Peerapong Kaewthae
  • Photographer: Chavit Mayot

เมื่อไม่นานมานี้ผมได้อ่านบทความเกี่ยวกับเพลงเพื่อชีวิตที่ตายไปหมดแล้วเหลือแต่เพลงลูกทุ่ง ได้แต่ทบทวนว่ามันคือความจริงรึเปล่า หรือเพลงเพื่อชีวิตก็กำลังปรับตัวอยู่ในสังคมปัจจุบันจนเราไม่คุ้นชินกับมัน แต่พอผมได้ลองฟังเพลง ผมเป็นเอดส์ ของ SINGHANART  ก็ตื่นเต้นกับการวิพากษ์ระบบสาธารณสุขและพูดถึงชนกลุ่มน้อย ผมรีบไล่ฟังเพลงอื่น ๆ ของเขาต่อทันที สิ่งแรกที่ผมสัมผัสได้คือทำไมเจ้าของเพลงมันรวยอารมณ์ขันจังเลยวะ แต่ก็ยังแฝงไปด้วยข้อคิดและคติเตือนใจมากมาย ถึงนึกได้ว่านี่คือรสชาติของเพลงเพื่อชีวิตที่ผมไม่ได้ฟังมานานแล้วนี่นา ผมไม่รอช้าที่จะติดต่อขอพูดคุยกับ ป๋าอ้น คนไส้แห้ง เจ้าของเพลงทะเล้น ๆ กับเส้นทางดนตรีที่ล้มลุกคลุกคลานมา ความฝันและความจริงที่ไม่ค่อยลงรอยกัน และปัญหาสังคมที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง ทำไมถึงอยากเป็นนักดนตรี พื้นเพพี่ก็เป็นคนต่างจังหวัดนะจ๊ะ เข้ามาอยู่ในกรุงเทพ ฯ ได้ 30 ปีแล้วล่ะ ชอบฟังเพลงที่ผู้ใหญ่เขาฟังกัน ก็มีความรู้สึกว่าเพลงมันเพราะเนอะ เวลาไปหาเพื่อนหรือรุ่นพี่ตั้งวงกินเหล้าเราก็ไปร้องเพลงกับเขาด้วย จุดเริ่มต้นมันก็มาจากตรงนี้แหละ เราเริ่มหัดเล่นกีตาร์จริงจังเพราะวงคาราบาว ในยุคพี่ไอดอลก็คือคาราบาว แต่ก่อนหน้านั้นก็ฟังเพลงของ สายัณห์ สัญญา, ยอดรัก สลักใจ, ไวพจน์ เพชรสุพรรณ เพลงลูกทุ่งก็ฟังหมด แต่ว่าคาราบาวทำให้เราอยากเล่นดนตรี อยากแต่งเพลง เพลงทั้งหมดพี่จะเป็นคนแต่งเนื้อกับทำนอง แล้วได้ นิก นิติมุขยวงศา กับ พีท Pancake มาช่วยอัดมาสเตอร์ด้วย เคยปล่อยเพลงที่ไหนมาก่อนรึเปล่า ใน YouTube … Continued