เห็ดหวน กลับมาแล้วหลังจากห่างหายไปหลายเดือน หนนี้เราจะไปพบกับศิลปินอีกคนผู้เป็นสัญลักษณ์แห่งยุคอัลเทอร์เนทิฟในบ้านเราอย่าง อรอรีย์ ที่หลบไปทำอัลบั้มเต็มชุดที่สามโดยใช้เวลานานกว่า 10 ปี ตอนนี้เธอพร้อมแล้วที่จะมาพูดคุยกับเรา เรียกน้ำย่อยก่อนไปฟังงานใหม่ล่าสุดอัดแน่น 9 เพลงให้หายคิดถึง หายไปไหนมา ตอนที่หายไปจากอัลบั้มสองคืออยากพัก คิดกับตัวเองว่าไม่อยากทำเพลงแล้ว เพราะว่าไม่ชอบวงการ ซึ่งไม่เกี่ยวกับดนตรีเลย เราชอบทำงานเพลง ตอนเราทำเพลงไม่ได้คิดไปถึงอะไรพวกนี้ พอไม่เคยทำงานวงการดนตรีมาก่อนก็ไม่รู้ว่าต้องเจออะไรบ้าง แต่พอทุกอย่างที่มันเป็นธุรกิจเราต้องเจอคนเยอะแยะไปหมด ไม่ชอบดีลกับคนที่พูดไม่รู้เรื่อง เราอาจจะมีความเป็นศิลปินมากกว่าเป็นนักธุรกิจ เชื่อว่าไม่ใช่พี่คนเดียวที่เป็นแบบนี้ ศิลปินส่วนใหญ่ก็เจอ ไม่ว่าจะเป็นฝั่งดนตรีหรือนักแสดง อันนี้เหมือนอยากให้เราไปออกสื่อมากจนเกินไป เราคิดว่ามันไม่ใช่ตัวเรา เราไม่ทำ คือพี่เป็นคนที่อยากทำงานเพลงจริง ๆ ถ้าเราไม่อยากคุยเราก็ไม่คุย ไม่อยากยิ้มก็ไม่ยิ้ม ทำแบบนั้นมันเหมือนเป็นคนตามใจตัวเอง ฟังดูแล้วไม่ดีเลย แต่มันไม่ได้เห็นแก่ตัว คือเรารู้จักตัวเองดีพอที่อะไรบางอย่างเราไม่สามารถจะทำได้ ก็จะเริ่มมีคนพูดว่าเรา แต่ไม่ได้ว่าตรง ๆ เราว่ามันไม่ใช่ ก็เลยเบื่อไง พี่ก็ไม่อยากฝืนตัวเอง ซึ่งพอตัดสินใจแล้วเราก็เลิกทำทุกอย่างที่เกี่ยวกับเพลง คือก็ยังฟังเพลงวิทยุ แต่ไม่ถึงกับขวนขวายหาฟังหรือไปคอนเสิร์ต ขายอุปกรณ์ทั้งหมดทุกอย่างที่มีอยู่ เหลือกีตาร์อะคูสติกที่เป็นตัวแรกที่ซื้อมานานแล้วไว้ตัวเดียว เพราะอยากรู้ว่าดนตรีมันใช่เราหรือเปล่า ก็ต้องทดลองกับตัวเอง เพื่อน ๆ ก็น่ารัก เป็นห่วง ชอบมาบอกว่ามีงานนั้นงานนี้ ไปทำไหม พี่ก็ปฏิเสธหมดเลยเพราะยังไม่อยากทำ แล้วตอนปี 1997 มันเป็นช่วงฟองสบู่แตก ก็เอฟเฟกต์ทุกคน เอฟเฟกต์ค่ายเราด้วย งานชุดที่สองเราออกประมาณปลายปี 1998 พอไปเทียบยอดขายกับอัลบั้มแรกมันก็ไม่ค่อยดีเพราะคนเริ่มไม่ซื้อแล้ว เริ่มมีพวก MP3 ด้วย เราเซ็นสัญญาไว้แค่สองอัลบั้ม ก็คิดว่าโอเค พัก จบ ไปเดินทาง ทุกคนจะมีช่วงที่หาคำตอบว่าเกิดมาทำไมอะไรแบบนั้น พี่เองก็คิดว่าหรือว่าตัวเองจะไม่เหมาะกับการเป็นนักดนตรี พอกลับมาก็เลยลองทำกิจการสารคดีทีวีของครอบครัวดูว่าชีวิตเราจะมีความสุขกว่าหรือเปล่า เพราะก่อนหน้านี้ครอบครัวก็ดีกับเรามาก ตอนเรียนจบกลับมาใหม่ ๆ เขาก็อนุญาตให้ไปทำงานในสิ่งที่เรารัก ไม่ได้กดดันเราว่าจะต้องกลับมาทำธุรกิจทันที พอตอนนี้เลยลองมาทำงานออฟฟิศ เข้างาน 8 โมงเช้า เลิก 6 โมง เพื่อดูว่าเราจะเหมาะกับมันมากกว่าเล่นดนตรีไหม เพราะช่วงนึง เราคิดว่าชีวิตเรามันไม่ปกติถ้าเทียบกับคนทั่วไป เรานอนตอนกลางวัน ทำงานตอนกลางคืน ตอนนั้น Bakery อยู่สยาม กว่าจะอัดร้องเสร็จคือตีห้าขับรถกลับมาสวนทางคนอื่นเขาไปทำงานกัน พี่เลยคิดว่าอะไรหลาย ๆ ที่ไม่ปกตินี้มันดึงความไม่ปกติเข้ามาในชีวิตเราหรือเปล่า พอประมาณสิ้นปี 2005 Pru ทำอัลบั้มที่สอง Zero และชวนให้มาร้องเพลง โปรด ด้วยกัน ตอนแรกจะปฏิเสธเพราะก็ปฏิเสธมาหลายคนแล้ว แต่สุกี้ (กมล สุโกศล แคลปป์ ผู้บริหารค่าย Bakery) บอกว่าเอาเพลงไปฟังก่อน แล้วถ้าไม่ชอบค่อยว่ากัน พอฟังตอนนั้นยังมีแต่ทำนองก็คิดว่าเพลงโอเค แล้วสุกี้บอกว่าพี่บอย โกสิยพงษ์จะแต่งเนื้อให้ ทุกคนรู้ว่าแกเป็นคนที่เขียนเพลงได้เก่งมาก แกจะดูคนแล้วเขียนเนื้อเพลงให้เหมาะกับเขา พอเราเห็นเนื้อเพลง โปรด แล้วเรารู้สึกว่าเขียนดี แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจตกลงในทันที จนพี่น้อยฝากการ์ดมาให้พี่ เขาเขียนมาประมาณมัดมือชกว่า ‘ถ้าอรไม่ร้องก็จะไม่มีเพลงนี้ เพราะเราคิดให้คนร้องคืออรคนเดียว’ แล้วงี้เราจะปฏิเสธยังไง (หัวเราะ) เราก็ ร้องก็ได้ แต่ร้องอย่างเดียว ไม่เล่นคอนเสิร์ต ไม่เล่นมิวสิกวิดิโอนะ เขาก็โอเค แต่ตอนหลังเขาก็ผิดสัญญา เอาเราไปเล่นคอนเสิร์ตกับเขาในงานอัลบั้ม Zero และตอนนั้นก็เป็นจุดที่ยังไม่ได้คิดว่าจะกลับมา คิดว่าแค่ทำให้เพื่อนเพราะเพื่อนก็ทำอะไรให้เรา ดีกับเรา เราก็อยากทำดีตอบแทนเขา แต่งานนั้นแหละทำให้เราได้มาเจอรุ่นน้องวง Flure คือเท็ดดี้ กับวิ เขาเป็นศิลปิน Bakery เหมือนกันแต่เป็นช่วงรอยต่อ คือเราออกไปแล้ว พวกเขาเพิ่งมา เลยไม่เคยเจอกัน แต่รู้จักวงนี้เพราะสุกี้โปรดิวซ์งานให้แล้วเอาให้เราฟังก็รู้สึกว่าวงนี้ดี พอได้รู้จักกันก็ติดต่อกันมาเรื่อย ๆ จนปี 2006 ตอนนั้นมีงาน Fat Festival Flure ก็ไปเล่น แล้วเขาให้วงเลือกว่าจะ featuring กับใคร วงก็เลือกเรา เราก็โอเคเดี๋ยวไปร้องด้วย เพราะก็เริ่มกลับมามีความรู้สึกดี ๆ กับการทำเพลง เราก็เริ่มแต่งเพลงอัดเก็บไว้ แล้วก็คิดว่าจะแต่งเพลงใหม่เพื่อขึ้นงานนี้เลยดีกว่า กลายมาเป็นเพลง มีเธอ แต่ตอนนั้นเรายังไม่มีสมาชิกวง ก็เป็น Flure เล่น แล้วมีจุ Abuse the Youth มาตีกลองแทนเอิร์ธที่ตอนนั้นไปเรียนที่ออสเตรเลีย เราก็ไม่ได้เสพดนตรีมาประมาณ 7 ปีเราก็สนุก ทุกคนก็สนุก เท็ดดี้เลยชวนเราฟอร์มวง ทำอัลบั้ม ก็มี จุ กับวาล ที่เป็นเพื่อนเท็ดดี้สมัยไฮสคูลมาเล่นเบส จากตรงนั้นก็เป็นจุดที่เริ่มจะทำอัลบั้มใหม่ ประมาณปี 2007 ก็กระหน่ำแต่งมา 30 กว่าเพลง ก็แฮปปี้ แล้วเริ่มซ้อมกัน แล้วเวลาทำเพลงเราจะไม่เอาเงินที่ทำงานกับครอบครัวมายุ่งเลย ซึ่งมันก็ทำได้ ตอนนี้พี่ไม่มีค่าย ก็เอาเงินทั้งหมดที่ได้มาจากเพลงชุดก่อนลงกับทำเพลงชุดใหม่ ก่อนหน้านี้ไปอยู่ค่าย Bakery ได้ยังไง ตอนนั้นพี่เพิ่งเรียนจบกลับมาจากอังกฤษ ประมาณปลายปี 1994 เรามีเดโม่ คือชอบดนตรีตั้งแต่สิบขวบ แล้วพอ 14-15 ก็เริ่มเขียนเพลงมาเรื่อย ๆ แล้วอัดเป็นเทปคาสเซ็ต … Continued