แม้ว่าจะเป็นการถ่ายทอดชุดคำที่มีใจความเดียวกันหรือทำให้เกิดปฏิกิริยากับผู้รับสารได้คล้ายคลึงกัน แต่ด้วยองค์ประกอบตามธรรมชาติรวมถึงรูปแบบที่เลือกนำเสนอจึงทำให้ ‘บทเพลง’ ถูกแยกออกจาก ‘กวี’ แต่แปลกไหมที่บางครั้งเรารู้สึกว่าเพลงเพลงนึงให้ความรู้สึกได้เหมือนบทกวี หรือบทกวีนี้ก็มีความไพเราะไม่ต่างไปจากเพลง ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่พบได้บ่อยนักกับโลกฉาบฉวยและว่องไวเช่นทุกวันนี้ แต่ทันทีที่เราได้ฟังเพลงล่าสุดของ เดือน จงมั่นคง ศิลปิน นักเขียน และนักดนตรีที่มีผลงานออกมามากมายตั้งแต่หนังสือรวมบทกวี ภาพถ่าย วงดนตรีที่ชื่อ Sasi จนล่าสุดเธอก็กลับมาจับโปรเจกต์เพลงโฟล์กอะคูสติกที่เธอทำมาโดยตลอดอีกครั้งโดยใช้ชื่อจริงของเธอเอง และเรารู้สึกว่า เพลงเพลงนี้ของเธองดงามและรู้สึกได้ไม่ต่างจากบทกวี ความรู้สึกหลังจากที่ฟังเพลงนี้จบไปในรอบแรกเราคงมองว่า นี่ คงเป็นแค่เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ประเดี๋ยวประด๋าวที่มีผลกับอุณหภูมิร่างกายและจังหวะการเต้นของหัวใจ เมื่อทุกอย่างได้ผ่านพ้นไปก็เกิดการตระหนักรู้ในที่สุดว่ามันก็เป็นเพียงวัฏฏะหนึ่งที่เกิดขึ้นและจบลง แต่พอได้ซึมซับกับเพลงนี้ไปอีกซักสองสามรอบก็จะพบว่า นี่ คือการเข้าใจความเป็นธรรมดาของชีวิตที่ไม่มีอะไรอยู่กับเราได้ถาวร แม้แต่ความสุขของเราเอง จนบางทีเราก็เกิดความสงสัยอีกครั้งว่าเมื่อทุกสิ่งไม่จีรัง แล้วมันมีอะไรที่เป็นจริงบ้าง เพราะการที่มันได้เกิดขึ้นและผ่านพ้นไปแล้วแบบไม่มีหลักฐานรูปธรรมหลงเหลืออยู่ก็เหมือนว่าสิ่งเหล่านั้นไม่เคยมีอยู่มาก่อน ตรงนี้อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เพลงนี้ถูกเรียกในชื่อภาษาอังกฤษว่า Surreal ที่อะไรก็ดูเหนือจริงราวกับเป็นแค่ฝัน แต่ก็แปลกนะที่บ่อยครั้งความฝันเหล่านั้นดันเหมือนจริงเสียเหลือเกิน สิ่งที่โดดเด่นของเพลง นี่ น่าจะเป็นการขึ้นต้นเกือบทุกวรรคเป็นคำเดียวกันหมดคือคำว่า ‘นี่’ แต่ไม่ได้บอกในทีแรกว่า ‘นี่’ ในที่นี้คืออะไร ซึ่งเป็นวิธีอธิบายความหมายของคำว่า ‘นี่’ ได้อย่างเป็นธรรมชาติที่สุด เพราะคำว่า ‘นี่’ หรือ ‘this’ มันไม่ได้เป็นการระบุสิ่งเจาะจง แต่เป็นการบอกตำแหน่ง บอกสถานะของสิ่งที่อยู่ตรงหน้าหรือกำลังเกิดขึ้นแบบคร่าว ๆ เท่ากับว่ามันคือความคลุมเครือในตัวเองอยู่แล้ว ลองนึกถึงเวลาคนพูดว่า ‘นี่’ ขึ้นมาลอย ๆ ถ้าไม่ได้มองเห็นด้วยตาของตัวเองหรืออยู่ในสถานการณ์นั้นเราก็จะต้องถามว่า ‘นี่’ ที่พูดถึงอยู่คืออะไร แต่พอฟังไปเรื่อย ๆ … Continued