แปลกใหม่กับ Long Khan Music Fest เทศกาลดนตรีลงขัน
- Writer: Punchpool
- Photographer: Punchpool
15 มกราคม 2560
อีกหนึ่งคอนเสิร์ตที่มีไอเดียแปลกใหม่ เทศกาลดนตรีลงขัน กับ concept ที่ว่า ‘เทศกาลงานดนตรีที่เข้าฟรี แต่ถ้ารู้สึกดีต้องหย่อนตังค์’ หือออออ แค่ได้ยินชื่อก็อยากเห็นบรรยากาศในงานแล้วว่าจะเป็นยังไง
งานนี้มีศิลปินมากมายถึง 10 วง แต่ละวงจะมีกล่องให้คนดูหย่อนตังค์เพื่อสนับสนุนศิลปิน จากความคิดที่ว่ากว่าศิลปินจะแต่งเพลงได้นี่ก็มีความยากลำบากพอตัวใช่เล่นเลย แล้วยังมีบูธของทางลงขันเองที่ขายกระเป๋าผ้า และมีผ้าเช็ดหน้าสำหรับคนที่อยากแตกแบงค์ใหญ่เพียง 500 คนแรกเท่านั้น ไอเราก็รีบสอยมาครอบครอง แล้วยังมีบูธจำหน่าย CD กับ vinyl จากร้านน้องท่าพระจันทร์ให้คนช่วยสนับสนุนศิลปินอีกทาง มีบูธนักวาดภาพที่มีให้เลือกหลากหลายแนวตามใจชอบ เมื่อวาดเสร็จก็ลงขันให้ศิลปินกันได้เลย ถือเป็นกิมมิกทำให้งานคึกครื้นเพิ่มขึ้นไปอีก
แล้วถ้าหิวภายในงานมีบูธขายอาหาร เครื่องดื่ม ไม่ว่าจะ น้ำแดงมะนาวโซดา ใครอยากกินแอลกอฮอล์ก็มีเบียร์ อาหารคาวก็มีหมี่เย็น ร้านฮอทด็อกที่ใช้ชื่อเกร๋ ๆ ว่า ‘ฮอทดกลงแดง’ และ foodtruck ต่าง ๆ มารองรับกระเพาะไปเลย
เปิดงานกันที่วง 90’s Mellow ซึ่งมาไม่ทันเพราะทำเท่เดินเข้ามาจาก BTS เอกมัย ไอเราก็คิดว่าใกล้ที่ไหนได้ต้องเดินเหนื่อยใช้ได้ จนมาถึงงานเวลาประมาณ 4โมง แม้ว่าอากาศจะร้อนหน้าเมือกแต่ก็เริ่มมีคนมากันบ้างแล้ว และหน้าเวทีก็ไม่ได้โล่งซะทีเดียว วง Alyn เล่นไปสักพักแล้ว ได้ยินว่าทรงผมของนักร้องได้แรงบันดาลใจจาก Matthew Healy นักร้องวง The 1975 หง่อววววว เมื่อวง Alyn ได้จบลง พิธีกรที่เพิ่งมีโชว์ ’30 ปีชีวิตห่วยสัส Stand Up Comedy’ อย่าง กตัญญู สว่างศรี หรือ A-KANYU ได้มาพูดคุยกับวงอย่างเป็นกันเอง หลังจากนั้นก็เป็นวง LAIKA ซึ่งเป็นเพลงฟุ้ง ๆ ลอย อัลเทอร์เนทีฟร็อก ถูกใจคนที่ชอบฟังเพลงแนวนี้มาก ๆ เมื่อเล่นจบลง พิธีกรก็ถามถึงที่มาที่ไปของชื่อวงที่ไม่ใช่ยี่ห้อกล้องไลก้า (Leica) อย่างที่คิด จริง ๆ แล้วมาจากชื่อหมาข้างถนนที่ถูกจับส่งไปอวกาศแทนมนุษย์ครั้งแรก แต่ไปไม่ถึงดันตายซะก่อน ฮือ เศร้า
ต่อไปก็ถึงคิว Kingkong and the Chum เพลงสบาย ๆ ฟังแล้วน่าจะเข้ากับหน้าหนาว ถ้าอากาศเย็น ๆ จิบเบียร์นี่ใช่เลย ผู้ชมเริ่มทยอยมาเพิ่มทำให้หน้าเวทีถูกจับจองกันมากขึ้น
ต่อมาเป็นวง The Lowdowns ที่สาว ๆ ต่างรอคอย เพราะ Michael Selby นักร้องนำและมือคีย์บอร์ดไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่ความสามารถก็ล้นเหลือเชียว พวกเขาทำให้คนในงานโยกไปตามเพลง และบรรยากาศก็สนุกมากขึ้นไปอีก
วง De Flamingo ได้ขึ้นมาเล่นต่อ บิลด์ให้คนในงานสนุกขึ้น เริ่มด้วยเพลง ยัง ถัดมาเป็นเพลง บุษบา ที่คัฟเวอร์วงรุ่นพี่โมเดิร์นด็อก แล้วเล่นต่ออีก 2-3 เพลง ก่อนจะปิดท้ายด้วยเพลงฮิตอย่างเพลง รั้น ที่สร้างความฮือฮาให้กับคนในงาน
ผู้ชมได้เสพเพลงต่อเนื่องไปกับวง Plot ที่เล่นเพลง ไม่สนิทอย่าเล่น, ให้แม่และคุณ , ไม่มีอะไรใหม่หรอก ทุกอย่างแม่งก็เก่าหมด ที่ประกอบหนังอินดี้ Marry is Happy, Marry is Happy ผู้ชมได้โยกย้ายไปตามจังหวะของเพลง ทั้งยังอินกับเนื้อหา และจังหวะมัน ๆ เมื่อ Plot จบลง วงที่หลาย ๆ คนรู้จักกันดีอย่าง Ten to Twelven ก็ขึ้นเล่นพี่มอร์นักร้องนำได้เปิดโชว์ด้วยการกระโดดขึ้นบนเวที เรียกเสียงกรี๊ดจากสาว ๆ ได้ดีทีเดียว มีทั้งเพลงสนุกสลับกับเพลงเศร้า ทั้ง ภาวนา ที่คุ้นหูกันดี สำหรับคนเฮิร์ทนี่มันโดนจริง ๆ ต่อด้วยเพลง ไม่มีที่มา ให้เจ็บเข้าไปอีก ก่อนจะจบลงด้วยเพลง โลกยังไม่แตก ที่ให้กำลังใจหลาย ๆ คนว่าอย่าเศร้านักเลย บิลด์ด้วยเพลงเศร้า ๆ แล้วมาปลอบใจกันด้วยนะคะแหม
ถัดมาเป็นวงแร็ปอย่าง 23 Street ที่แร็ปได้โคตรมัน เนื้อหาเสียดสีสังคมแต่มันก็จริงอย่างที่เขาว่านั่นแหละ แม้ว่าการร้อง f*ck กันเต็ม ๆ ในงานจะดูดิบ แต่มันก็เพิ่มความสนุกยิ่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะคนก็เริ่มเต้นกันแล้ว อาจจะเพราะเมาเลยไม่เหนียมอายอีกต่อไป และต่อกันที่วงสุดท้ายอย่าง Poomjit ที่เป็นวงปิด
แม้จะห่างหายไปสักพัก แต่พี่ ๆ เขาก็กลับมา แถมความมันยังเหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นเพลง ด้วยความเคารพ, Home Floor, พร , และ ชั่งหัวมัน เล่น ๆ ไปสักพักพี่พุฒิก็ขอพักสักแปป บอกว่าเหนื่อย แก่แล้ว ฮ่า ๆ
ในระหว่างที่เล่น พี่พุฒิก็ขอให้พิธีกรช่วยเดินถือกล่องลงขันรอบงานเพื่อให้ทั่วถึง และให้คนในงานลุกขึ้นเต้นไปพร้อมกัน ก่อนจะปิดงานด้วยเพลงที่แต่งให้ กิ๊กกี๊ มือเพอร์คัสชั่นคนสวยหัวฟูที่เป็นแม่งาน ถือว่าสนุกและครบเซต เล่นดีกันทุกวง ศิลปินวาดภาพก็จัดเต็ม สำหรับผู้ชมบางคนตั้งใจมาดูวงที่ตัวเองชอบ แต่พอได้ดูวงดี ๆ ที่เพิ่งรู้จักก็ได้หย่อนตังค์เพราะอยากสนับสนุนศิลปินที่ได้ทำเพลงดี ๆ ออกมาให้ฟังกัน ส่วนตัวเราแทบจะยกกระเป๋าตังค์ให้กับทุกวงเลยละค่า เงินหมดไม่รู้ตัว
