เปิดวาร์ปสู่หาดชะอำ โยกไปพร้อมเพลงเร็กเก้ สกา ในงาน Sunset Beach 2017
- Story and photos by Montipa Virojpan
1 เมษายน 2560
งานนี้ค่อนข้างฉุกละหุกเหมือนกัน เรื่องของเรื่องคืออยู่ดี ๆ ทางบ้านบอกว่า ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ นี้จะมาเที่ยวทะเลกันนะ เราก็ อะ ๆ ให้เวลากับที่บ้านบ้าง ก็เลยขับรถพากันมาถึงชะอำ ทีนี้ตอนที่ลงรูปถ่ายตามปกติ เพื่อนคนนึงมาคอมเมนต์ในรูป ถามว่า ‘มึงไปคอนเสิร์ตพรุ่งนี้หรอ กูก็ไป’ เราก็นั่งนึงนานว่างานอะไรหว่า มานึกขึ้นได้ เชี่ยยยยยย มันมีงาน Sunset Beach เทศกาลเร็กเก้สกาที่เราเล็งไว้พักใหญ่แล้วเพราะไลน์อัพโหดมาก ๆ ถ้าได้ไปดูคงฟิน แต่ก่อนหน้านี้คิดว่าจะไม่ได้มาเพราะคงไม่มีเวลามาต่างจังหวัดช่วงนี้เลยตัดใจไป แต่พอตอนนี้ตัวก็จับพลัดจับผลูมาอยู่ชะอำแล้ว จะจับพลัดจับผลูไปคอนเสิร์ตอีกจะเป็นไรไป แต่จะให้แอบขับรถแม่ไปที่งานคนเดียวก็กะไรอยู่ ก็เลยมีเวลาให้นั่งคิด (หาทางหนีทีไล่) ว่าจะไปหรือไม่ไปดีเป็นเวลาหนึ่งคืนเต็ม
วันรุ่งขึ้น ระหว่างที่กำลังแช่น้ำในสระอย่างสบายใจ เสียงเบสอึกทึกดังมาจากฝั่งข้าง ๆ ของโรงแรม …ท่วงทำนองอันคุ้นเคยลอยละล่องมากระทบหูถึงขนาดนี้แล้วยังจะไม่ไปอีกหรอ เราเลยตัดสินใจพุ่งไปที่ชายหาดเพื่อหาลู่ทางในการไปถึงที่งาน แล้วก็พบว่า มันเป็นหาดเดียวกันกับที่พักดิฉันเลยค่ะคุณผู้อ่านนนน ขนาดเดิน ๆ อยู่เสียงเพลงเร็กเก้ยังดังมาถึงนี่ แค่ยืนฟังตรงนี้ก็ได้ยินแล้ว แต่ไม่ได้อะ เพราะความที่เห็นเวทีอยู่ไกลลิบ ๆ แค่นั้น เราก็ต้องไปให้เห็นบรรยากาศของงานให้ได้สิวะ
อิฉันหกระเหินเดินสลับวิ่งฝ่าคลื่นน้ำมา ใช้เวลาประมาณสิบนาทีก็พาตัวเองมาถึงหน้าหาดของร้านปลาทูได้สำเร็จแล้วค่ะ ทีนี้ก็เหลือแค่ไปจับจองบัตร จากนั้นเราก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของงานอย่างเต็มตัว
ตอนนั้นเราไปถึงประมาณเกือบ ๆ หกโมง พระอาทิตย์กำลังคล้องลงทะเลเลย วงที่กำลังเล่นอยู่คือ Samainainiyom วงเร็กเก้ป๊อปเสียงร้องละมุน ๆ มาพร้อมเพลงนุ่ม ๆ ให้โยกย้ายกันได้อย่างอบอุ่นหัวใจ เพลงที่เราได้ฟังตอนนั้นคือ OKไหม แล้วก็เป็นเพลง ยังคงรัก ที่ได้แร็พเปอร์ฝีมือฉกาจอย่าง B-King มาช่วยแร็พด้วย ฟีลดีมาก ๆ ก่อนจะเป็นเพลงที่แต่งให้งานนี้โดยเฉพาะอย่าง Sunset Beach (So Fine) งานตอนนี้บรรยากาศดีมาก ๆ แม้คนจะแทบล้นหาด หลาย ๆ คนเต้นอยู่กับเพื่อนฝูงดูครึกครื้นทีเดียว
จากนั้นก็เป็นวง Walrus ถ้าจำไม่ผิด เราเคยได้ฟังพวกเขาเล่นเพลงแนว funk มาก่อน เลยงงเบา ๆ ที่มาเล่นงานเร็กเก้สกากับเขาด้วย แต่ก็ไม่น่าแปลกอะไรเพราะพอมีเครื่อง brass (เครื่องเป่าทองเหลือง) ก็น่าจะเบลนด์สไตล์เพลงของตัวเองให้เป็นดนตรีแนว ๆ นี้ได้ ซึ่งเพลงที่เขาหยิบมาเล่นก็เป็นคัฟเวอร์ก็น่าจะเป็นเพลงสกาที่หลายคนคงรู้จักกันดี ที่มีท่อนร้องว่า ‘อีโยโหว่’ แต่เราจำชื่อไม่ได้ ท่ด ๆ แล้วอีกเพลงก็เป็นเพลงคลาสสิกร็อกสักเพลงที่จำชื่อไม่ได้เช่นกัน แต่นำมา re-arrange ใหม่เป็นเร็กเก้ ก่อนที่พวกเขาจะบอกกับคนดูว่า ‘เพลงต่อไปนี้ไม่ใช่เร็กเก้ แต่ถ้ามีจิตวิญญาณเสรีทางการฟังก็น่าจะเปิดรับเพลงสไตล์ของพวกเราได้’ แล้วก็เป็นเพลงฟังก์ที่พวกเขาเล่นกันตามปกติ แต่ที่พิเศษคือมี b-boy ขึ้นมาเต้นและ B-King ก็ขึ้นมาแจมด้วยอีกครั้ง ตอนนี้เรานึกถึงซีรีส์เรื่อง The Get Down เลย เท่มาก ๆ
งานนี้เขามีไลน์อัพศิลปินที่น่าสนใจมาก เพราะเราคงไม่มีโอกาสได้ดูวงเร็กเก้สกาทั้งหน้าใหม่และมือฉมังพร้อมกันเยอะ ๆ แบบนี้ได้ที่ไหน ทั้ง Skalaxy, Miraculus, The Super Glasses Ska Ensemble, Mocca Garden, น้าจ็อบ บรรจบ, T-Bone, Srirajah Rockers feat. เล็ก วงพราว แต่ละช่ือนี่ทำตาลุกวาว แต่เราไม่สามารถอยู่ได้จนจบงานจริง ๆ เพราะที่บ้านเรารออยู่ และทางเดินกลับไปยังหาดของโรงแรมเราค่อนข้างอันตราย (ตามหลักวิทยาศาตร์แล้ว พอตกกลางคืนน้ำจะขึ้น ถ้าเดินเป๋ ๆ ไม่ดูตาม้าตาเรืออาจโดนคลื่นซัดลงทะเลได้) รู้งี้ดื้อเอารถไปก็ดี ฮือ
ที่ระเบียงริมหาดของร้านอาหารในที่พัก เราออกมาฟังเพลงเร็กเก้ที่ได้ยินอยู่ไกล ๆ ต่อเพราะรู้สึกว่าบรรยากาศที่ได้รับเมื่อครู่ยังไม่เพียงพอ เราได้ยินแซมพ์ของธีมซองการ์ตูน Pink Panther กำลังบรรเลงอยู่ ตอนนั้นก็เป็นช่วงโชว์ของศรีราชาร็อคเกอร์พอดี แล้วพวกเขาก็เล่นเพลง Destroy Babylon เชื่อว่าทุกคนเมาได้ที่แล้ว พี่วินเองก็แผดเสียงกราดเกรี้ยวพาทุกคนย่องไปในท่วงทำนองสีชา เมื่อจบ พี่เล็ก สุรชัยก็ขึ้นมาแจมในเพลง วันไร้สมอง ในฉบับเร็กเก้… คือเป็นอะไรที่ไม่คุ้นเลยแม้แต่น้อย แต่พอได้ฟังก็ขนลุกมาก ๆ ใครจะไปคิดว่าจะได้ยินเพลงนี้ในเวอร์ชันนี้ นึกภาพตามคนที่ยังอยู่งานคงกำลังมีความสุข ยิ้มกันถ้วนหน้าแน่ ๆ แล้วต่อกันที่เพลง Hi-speed Love ที่เอาท่อน หรือว่าเธอนั้นรังเกียจฉันในเพลง ธุลีดินมา mash up ก่อนจะเป็นเพลง พันลำพัง เพลงสุดเพราะจากอัลบั้ม Organix ได้ฟังแบบฟิน ๆ จากที่ไกล ๆ กันไป
พอจบโชว์นี้ไป ก็เป็นวง Miraculous ที่เอาดนตรีเร็กเก้ สกา ไปผสม EDM กับ autotune หนัก ๆ บอกตามตรงว่าไม่ชิน (อาจจะเข้าไม่ถึงด้วยมั้ง) คือดนตรีมันสามารถผสมผสานแนวได้หมดแหละ อิเล็กทรอนิกที่ดีเองก็มีหลายแนว แต่เราอาจจะไม่เก็ตสไตล์ของการเอาอิเล็กทรอนิกมายัด ๆ ให้ดูมัน ๆ เพียงอย่างเดียวแบบนี้มั้ง แต่หลังจากนี้เราก็ไม่ได้ดูโชว์ต่อแล้วเพราะทางบ้านก็เรียกไปทำกิจกรรมของครอบครัวกันต่อ แต่มารู้ทีหลังว่า Joox มีถ่ายทอดสดงานนี้ด้วย ใครพลาดบรรยากาศริมทะเลก็ยังดูโชว์สด ๆ จากทางบ้านได้
สรุปงานเท่าที่เราได้ดู ถือว่าเป็นเทศกาลดนตรีที่ไม่ได้ขนาดใหญ่มาก ชอบที่จัดที่ชายหาดของร้านอาหารริมทะเลก็มีความชิวอยู่ประมาณนึง ผู้ร่วมงานมีความอินกับดนตรีที่พวกเขาชื่นชอบ พร้อมที่จะร้องและเต้นไปอย่างไม่เคอะเขิน แถมยังพร้อมใจกันแต่งตัวด้วยผ้ามัดย้อมหรือสีราสตาฟารีตามธีม รอบ ๆ งานมีร้านอาหาร เครื่องดื่มให้เลือกชิมกัน แล้วยังมีเสื้อผ้า และเครื่องประดับจำหน่ายด้วยเผื่อใครกลัวว่าแต่งตัวไม่เข้าพวกก็ซื้อเปลี่ยนกันได้เลย นอกจากนี้ยังมีโซนจัดแสดงงานศิลปะ (มีรูปปั้นน้าบ็อบผูกคอด้วยผ้าสามสี อย่างมา) งานแสดงรถคลาสสิก และโชว์ว่าวอยู่ด้านหลังของงานด้วย ถือว่าใครที่กำลังมองหางานที่อัดแน่นไปด้วยดนตรีและบรรยากาศวัฒนธรรมราสตาฟารีแล้วได้มางานนี้ไม่มีผิดหวังแน่นอน
