รวมมิวสิกวิดิโอน่าดู ประจำเดือนกุมภาพันธ์ 2560
- Writer: Montipa Virojpan
The Charapaabs – อัลไซเมอร์ (Alzheimer’s)
เอาจริงว่าสำหรับเพลงนี้แค่ฟังอย่างเดียวก็ซึมแล้ว แต่เดอะชราภาพไม่หยุดความสร้างสรรค์ไว้แค่นี้ ปล่อย mv ตัวที่สามออกมาเรียกน้ำตาเราอีกระลอก กับการแทนสัญญะด้วยปลาทอง สัตว์ที่เชื่อกันว่ามีความจำสั้นที่สุดชนิดนึงมาแทนผู้ป่วยอัลไซเมอร์ โดยฉายภาพฟุตเทจของสิ่งต่าง ๆ ทั้งสถานที่ สิ่งของ ที่บางครั้งก็เล่าเรื่องตามเพลง บางครั้งก็ตัดภาพสิ่งรอบตัวและธรรมชาติเข้ามาใส่แบบ random ไว้เบื้องหลัง ซึ่งเจ้าปลาทองก็พยายามที่จะว่ายไปหาภาพเหล่านั้นทั้งที่ตัวมันว่ายวนอยู่ได้แต่ในตู้ปลา เป็นความรู้สึกที่อึดอัด สับสน เกิดเป็นมวลความเศร้าจุกอยู่ที่คอ
Scrubb – ทุกวัน (If)
เป็นงานที่ดูแล้วอมยิ้ม โดยเฉพาะตอนต้นกับมุขโดนกับดักหนีบแล้วจะเป็นแผลที่นิ้วกลางกับนาง เหมือนโดนบังคับให้ทำมือเลิฟ ๆ งี้ คิดว่าเรื่องราวมันประมาณว่า ความสัมพันธ์มันเป็นเรื่องที่ต้องมีการกระทบกระทั่งกันบ้างแหละ แต่ผู้ชายในเรื่องนี้เป็นฟีลยอม ๆ ที่ไม่ว่าผู้หญิงทำอะไรกับตัวเอง ต้องเจ็บตัวแค่ไหน ก็ยอมหมด ขนาดพี่เมื่อย พี่บอล มาเสริมทัพก็ทำอะไรไม่ได้ คนมันรักนี่หว่า ได้อยู่ด้วยกันทุกวันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ แต่ตอนจบผู้หญิงก็นิ้วเหวอะเหมือนกันนะจ๊ะ เพราะนี่เป็นการเล่าเรื่องจากมุมมองเดียว ถ้านำเสนอผ่านอีกฝั่งก็น่าจะคล้ายกัน แค่เป็นผู้ชายโดนกระทำจะดูคิ้วท์แบบหนัง My Sassy Girl ถ้าเป็นอีกแบบจะกลายเป็นทำไมผู้หญิง ไรงี้
Two Pills After Meal – หายใจ (Drown) feat. เบิร์ด Desktop Error
ยอมใจคนหาโลเคชันและเทคนิกการตัดต่อถ่ายทำต่าง ๆ ที่ทำให้เรารู้สึกว่า เอ้อ mv เพลงไทยมันเขยิบมาอีกขั้นนึงแล้วว่ะ ตั้งใจให้ดูกันแบบ cinematic กันไปเลย landscape อะไรนี่มาเต็ม ด้วยการเล่าเรื่องกับโลกแบบ dystopia ที่แร้นแค้นแต่สองนักเดินทางคนนี้ก็ยังมีความหวังที่จะสร้างอะไรขึ้นมาจากสิ่งที่ไม่หลงเหลืออยู่ อย่างการเพาะต้นอ่อนของต้นไม้ในขวดโหลก็เหมือนเป็นภารกิจที่ยิ่งใหญ่เพราะต้องเอาชนะสิ่งที่เกือบจะเป็นไปไม่ได้ของพวกเขา คือฟังเพลงมาตั้งแต่ต้น เพิ่งมาเก็ตเมสเสจในตอนหลังเลยรู้ว่าเขาได้โยงเข้ากับเรื่องความรักที่ไม่มีอยู่เหมือนเดิมแล้ว ต้องบอกจริง ๆ ว่างานภาพขโมยซีนเพราะเราตั้งใจดูจริง ๆ ทำให้เพลงที่ดีมาก ๆ อยู่แล้วกลายเป็น score ประกอบไปเลย ยิ่งไลน์กีตาร์โหยหวนขึ้นมาเมื่อไหร่ กรีดแทงมาก แบบ จะขาดอากาศหายใจอยู่แล้ว เป็นงานที่ควรชมและฟังเป็นอย่างยิ่ง
Hope the Flowers – Wake Up (ตื่น)
ซิงเกิ้ลแรกจากอัลบั้มที่สองของ Hope the Flowers วงโพสต์ร็อกที่ปล่อยผลงานออกมาอย่างต่อเนื่อง และมิวสิกวิดิโอตัวนี้ก็เลือกที่จะทำเป็นขาวดำให้บรรยากาศหม่นตามทำนองของเพลง เนื้อหาไม่ได้เล่าตรงไปตรงมา แต่น่าจะประมาณว่า นี่อาจจะเป็นผู้หญิงในจินตนาการ หรือคนรักเก่าที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว ไม่ว่าจะทำอะไร หรือ เห็นสิ่งของที่เขาเคยใช้ ก็จะนึกถึงท่วงท่า สัมผัส อะไรต่าง ๆ ที่ทำร่วมกันอยู่เสมอ แต่ดู ๆ ไปทำไมถึงนึกถึงเรื่อง Your Name ก็ไม่รู้ ทั้งเส้นด้ายที่ผูกโยง การตัดสลับเป็นซีนชาย-หญิงที่น่าจะเล่าผ่านในรูปมโนสำนึกอะไรยังงั้น
OverMe – หายกัน
โอ้โห ดูไปเจ็บไปแทนจริง ๆ อึดอัดมากกกก นักแสดงเล่นเก่งแบบสิบเต็มสิบ คือชอบการตีความเพลงที่เอามาใช้จริงแบบถึงเนื้อถึงตัว ประมาณว่าถ้าต้องทนอยู่กับความสัมพันธ์ที่วันนึงมันเริ่มไม่ใช่ แต่ยังรู้สึกเสียดายเวลาหรือสิ่งที่ทำร่วมกันมา แต่พอถึงคราวที่จะต้องตัดกันจริง ๆ การถอนตัวออกจากความผูกพันนี้มันก็เป็นอะไรที่เจ็บปวด และเมื่อทำได้มันจะยังทิ้งร่องรอยความเจ็บไว้อย่างแน่นอน แต่ก็ยังดีกว่าต้องฝืนทรมานกันต่อไป
Two Million Thanks – Me You
แรงบันดาลใจจากคลิปตบกันของนักเรียนมัธยม ถ่ายในฟอร์แมตคล้ายการถือสมาร์ทโฟนแนวตั้งในช่วงแรก ก่อนจะเฉลยเรื่องราวว่า นี่คือแมตช์ตบจริงจังชิงแชมป์ประเทศไทยของนักเรียนจากสถาบันต่าง ๆ แล้วหนึ่งในกองเชียร์ก็เกิดปิ๊งสาวนักสู้ แม้จะบู๊กันแค่ไหนแต่ความน่ารักของพวกเธอมันช่างน่าหลงใหล ถึงขั้นจินตนาการว่าถ้าโดนตบเองยังฟินดอกกุหลาบฟุ้งระเบิดระเบ้อเลย (ฟีลใส ๆ ของเพลงกับภาพที่ปรับโทนให้ฟุ้งพาสเทลมันทำให้ความเดือดของเนื้อหาจากภาพซอฟต์ลงไปด้วย) นี่ล่ะมั้งที่เป็นเหตุผลว่าทำไมคลิปตบกันถึงมีคนดูมากมายขนาดนี้
Ziriphon Fireking (สิริพรไฟกิ่ง) – 201.1 km
นี่คือตัวอย่างที่ดีของมิวสิกวิดิโอสำหรับเพลงไม่มีเนื้อ เพราะเป็นการถ่ายทอดอารมณ์ที่ทำให้เราเห็นเสียงเป็นภาพได้ชัดเจน… ใครคิดวะะะะะะ กราบความปราดเปรื่องที่กล้าเล่นแบบนี้ เราชื่นชนในความกวนของคุณจริง ๆ อย่างท่อนที่กลองตีลงจังหวะ ตึก โต๊ะ ตึก ก็ให้ถือรูป ตึก โต๊ะ ตึก ตัดตามจังหวะนั้นจริง ๆ หรือการลีดกีตาร์ ก็ให้เอาเตารีดมารีด (lead) จริง ๆ จนแบนเลยมั้ยคุณ ท่อนคีย์บอร์ดเด่น ๆ ก็เอาคีย์บอร์ดคอมมาให้กดเงี้ย สับคอร์ดก็สับลงเขียงกันจัง ๆ คลั่งมาก วิชวลก็เผ็ซ ปั่น ตามภาพจริง ๆ ตาลาย โอ๊ย ยอมแล้วววว
