Mattnimare สุดเจ๋ง คว้า 2 รางวัลในงานสีสันอะวอร์ดส์ ครั้งที่ 28

Published

  • Writer: Natcha Ampanchai

งานประกาศรางวัลแห่งวงการดนตรีประจำปีของ สีสัน อะวอร์ด ได้กลับมาอีกครั้ง โดยครั้งนี้นับเป็นครั้งที่ 28 ประจำปี 2559 Mattnimare เข้าชิง 4 รางวัลด้วยกัน คือ ศิลปินกลุ่มยอดเยี่ยม, อัลบั้มยอดเยี่ยม จากอัลบั้ม The Regime, ศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม และเพลงในการบันทึกเสียงยอดเยี่ยมจากเพลง รอยต่อ นอกจากนั้นพวกเขายังได้โชว์เพลง รอยต่อ ในงานนี้อีกด้วย สร้างความตื่นตาให้เหล่าคนวงการดนตรีได้เป็นอย่างดี งานนี้ Mattnimare สามารถคว้าไปทั้งหมด 2 รางวัล คือ รางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม และ รางวัลเพลงในการบันทึกเสียงยอดเยี่ยมจากเพลง รอยต่อ ไปครอง ถือว่าเป็นอีกหนึ่งศิลปินร็อกที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสามารถที่น่าจับตามองในวงการดนตรีอีกหนึ่งวงเลยทีเดียว เตรียมพบกับซิงเกิลใหม่ของพวกเขาที่จะทำให้ทุกคนต้องตื่นเต้นไปตาม ๆ กันได้ในเดือนพฤษภาคมนี้

เมื่อภาพวาด และดนตรี กลายเป็นเครื่องมือเล่าเรื่องชั้นดีของ ทรงศีล ทิวสมบุญ

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Chavit Mayot

บุคคลที่เรากำลังจะพูดคุยด้วยในบทความนี้อาจไม่เป็นที่รู้จักมากเท่าใดนักในซีนดนตรี แต่ถ้าใครเป็นแฟนนิยายภาพฝีมือชาวไทยอยู่แล้ว คงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่คุ้นชื่อของเขาผู้นี้ อัพ—ทรงศีล ทิวสมบุญ เจ้าของผลงาน ‘ถั่วงอกและหัวไฟ’ รวมถึงงาน graphic novels อีกมากมายที่ถูกนำเสนอสู่สายตาผู้อ่านมากว่าสิบปี และเมื่องานสัปดาห์หนังสือครั้งที่ผ่านมา เขาส่งหนังสือเล่มล่าสุด อาจจะเรียกว่าเป็นชีวประวัติภาคต่อของ Bobby Swingers คาแรกเตอร์ที่สร้างชื่อให้เขาก็เป็นได้ (เอ๊ะ หรือมันจะไม่เกี่ยวกันเลยนะ) แต่พิเศษกว่านั้นคือในหนังสือเขาได้ฝากผลงานเพลงที่ลงมือสร้างสรรค์เองทุกขั้นตอนมาให้เราได้ลองฟังกันด้วย ถ้าใครได้ฟังงานเพลงก่อนหน้านี้ของเขามาบ้างก็จะพบว่าเขาเป็นอีกศิลปินที่ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ ตอนนี้เรามารู้จักกับเขาให้มากขึ้นกันเลยดีกว่า Bobby Swingers คือใคร จริง ๆ มันคือคาแรกเตอร์หนึ่งในหนังสือของเรา ตอนเขียนถึงเขาในเล่มแรกเราทำออกมาเป็น mocumentary โดยบอกไปว่านี่เป็นประวัติวงดนตรีวงหนึ่งที่เราเอามาวาดเป็นนิยายภาพ เล่าเรื่องเขาตั้งแต่ชีวิตตอนเรียนมหาลัย แล้วยังตั้งข้อสงสัยว่าเขาเป็นนักฆ่าด้วยหรือเปล่า ให้มีฉากที่แฟนของเขาเสียชีวิต แล้วเขาก็ไปข้องเกี่ยวกับศาสตร์มืด ซึ่งเรื่องทั้งหมดเราเขียนออกมาเหมือนเราทำสารคดีจริง ๆ อย่างการเขียนสับขาหลอกว่า ‘เราก็ไม่อยากเขียนแบบนี้นะ แต่เราจะเล่าให้ตรงกับความจริงมากที่สุด’ หลายคนก็เลยเข้าใจว่าคนนี้มีจริง ๆ ซึ่งเราก็ชอบที่เขาจะเข้าใจกันแบบนั้น พอเราเขียนหนังสือเกี่ยวกับนักดนตรีในนั้นก็เลยแถมซีดีด้วย ซึ่งมันน่าจะทำให้คนอ่านจะอินมากขึ้นไปอีกถ้าได้ฟังเพลง ซึ่งเราก็ทำเองอีกนั่นแหละ สังเกตว่าวงดนตรีนอกหลาย ๆ วงก็มักจะมี myth ทำนองนี้ คิดว่าการที่มีเรื่องราวหรือตำนานวงดนตรีมันเป็นเรื่องจริงหรือเป็นเรื่องการตลาดที่เขาแต่งขึ้น มันก็แล้วแต่นะ แต่อย่างการเล่นดนตรีของเรามันมีขึ้นและลงจนเราไม่คิดถึงเรื่องการตลาดอะไรแล้ว ที่ทำตอนนี้เพราะเราทำได้และอยากทำ … Continued

รวมมิวสิกวิดิโอน่าดู ประจำเดือนเมษายน 2560

Published

  • Writer: Montipa Virojpan

เป้ อารักษ์ แอนด์ เดอะปิศาจแบนด์ – รอ (wait) เมื่ออัลบั้มล่าสุด Wood and Steel ของ เป้ อารักษ์ แอนด์ เดอะปิศาจแบนด์ ได้ส่งเพลง รอ ออกมาให้เราได้ดูภาพประกอบเพลงกันเป็นครั้งแรกเมื่อไม่กี่วันก่อน ในงานนี้เราจะได้พบกับเซอร์ไพรส์หลาย ๆ ระลอก ซึ่งเป็น plot twist ที่ตบหน้าเราแรงเหมือนกัน แน่นอนว่าเราไม่สามารถเปิดเผยส่วนสำคัญในวิดิโอได้ แต่ที่แน่ ๆ คือมีน้าค่อม ชวนชื่น ดาราตลกค้างฟ้ามารับบทดราม่าในเพลงนี้ อยากรู้เป็นไงต้องไปค้นพบเรื่องราวเอาเอง My Life as Ali Thomas – KISS วงนี้เขาก็ไม่น้อยหน้า ควักไม้เด็ดมาใช้โดยดึงตัวเอานักแสดงฮอลลิวู้ดในตำนาน (อันนี้พูดจริง เขาเคยเล่นหนังฟอร์มใหญ่มาก่อน) อย่าง Michael Selby นักร้องนำและมือคีย์บอร์ดสุดฮอตจากวงฟังก์ The Lowdowns มาเป็นพระเอก mv ซึ่งความพิเศษนอกจากความหล่อของพระเอกแล้ว เรื่องราวในนี้น่าจะมีความเชื่อมโยงกับสาวกวางน้อยที่วิ่งหลงอยู่ในป่านาม Cordelia … Continued

Record Store Day วันที่คนรักแผ่นเสียงตั้งตารอให้วนกลับมาทุกปี

Published

  • Writer: Montipa Virojpan

บางคนอาจจะเคยได้ยิน Record Store Day มาบ้าง แต่อาจไม่รู้มาก่อนว่าวันนี้เขาทำอะไรกัน Fungjaizine จะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับวันพิเศษของคนรักแผ่นเสียงให้มากขึ้นในย่อหน้าต่อไปนี้ Record Store Day แปลตรง ๆ ก็คือวันร้านขายแผ่นเพลงนั่นแหละ โดยไอเดียการจัดงานนี้เริ่มมีขึ้นตั้งแต่ปี 2007 เพื่อให้บรรดาร้านขายแผ่นเพลงอิสระและลูกจ้างจากกว่า 1400 ร้านทั่วสหรัฐอเมริกา และอีกหลายพันแห่งทั่วโลก ได้ร่วมเฉลิมฉลองการมีอยู่ซึ่งวัฒนธรรมอันทรงคุณค่าของพวกเขาไว้ โดยงานครั้งแรกสุดเกิดขึ้นในวันที่ 19 เมษายน 2008 และในปีนี้ก็นับเป็นปีที่ 10 แล้วที่บรรดาผู้ประกอบกิจการร้านขายแผ่นจัดกิจกรรมนี้ขึ้น ซึ่งในหลาย ๆ รัฐในสหรัฐก็ถือเอาวันนี้เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์กันเลยทีเดียว ส่วนในปีนี้ พวกเขาก็ได้จัดให้วันเสาร์ที่ 22 เมษายน เป็น Record Store Day ในปี 2017 นั่นเอง ความพิเศษของ Record Store Day คือ ร้านรวงต่าง ๆ จะมีการจำหน่ายซีดีและแผ่นเสียงเวอร์ชันพิเศษ รวมทั้งเกมชิงรางวัลที่บรรดาศิลปินหรือค่ายเพลงผลิตแผ่นขึ้นมาเพื่อการเฉลิมฉลองงานนี้โดยเฉพาะ ซึ่งนักเล่นแผ่นเสียงหลายคนจะตั้งตารอให้เว็บไซต์ประกาศรายชื่อแผ่น special edition อย่างเป็นทางการในทุก … Continued

เจ้าดอกไม้ตอนนี้เธอไปอยู่ไหน ? ต้องถาม The TOYS เจ้าของซิงเกิล หน้าหนาวที่แล้ว

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai
  • Photographer: Chavit Mayot

‘เด็กสมัยนี้โตไวเนอะ’ คือประโยคเปิดของเพลงหน้าหนาวที่แล้ว ของศิลปินหนุ่มหนึ่งเดียวนามว่า The TOYS ที่ทำผลงานด้วยตัวเองทุกขั้นตอน ตั้งแต่เนื้อเพลง เรียบเรียง และทำดนตรีในสไตล์ soul r&b แม้ว่าเมื่อฟังในครั้งแรกอาจจะรู้สึกว่าเพลงยังไม่เข้าที่เข้าทาง แต่ไป ๆ มา ๆ เราก็ฮัมเพลงนี้และร้องตามได้ในการฟังอีกไม่กี่ครั้งถัดมา ซึ่งด้วยยอดวิว 25 ล้านครั้งบน YouTube ของเพลงหน้าหนาวที่แล้ว พวกเราก็เห็นว่า The TOYS น่าจะไปได้สวยในเส้นทางนี้ และไม่นานเกินรอก็มีข่าวว่าเขาได้เซ็นสัญญากับค่าย What The Duck เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงสมควรแก่เวลาที่เราจะไปพูดคุยทำความรู้จักกับศิลปินหนุ่มผู้นี้ว่าเขาเป็นเด็กที่ไหนโตมาอย่างไร แนะนำตัวหน่อย สวัสดีครับ ผมชื่อ ทอย—ธันวา บุญสูงเนิน จริง ๆ แล้วผมเป็นศิลปินที่ไม่ได้เริ่มต้นมาจากการร้องเพลง ผมเล่นกีตาร์มาก่อน เคยเป็นแชมป์รายการ Overdrive Guitar Contest ครั้งที่ 9 แล้วพอวันหนึ่งผมมีโอกาสได้เรียบเรียงและโปรดิวซ์เพลงให้กับ Room39, เบียร์ The Voice, นิว – จิ๋ว … Continued

Playlist ของ เบนจมิน วาร์นี

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Chavit Mayot

Benjamin’s Playlist Childish Gambino – Redbone ชอบ Childish Gambino อยู่แล้ว แต่ผมเพิ่งได้ฟังเพลงนี้ Redbone ผมไม่ได้ฟังเนื้อหา ก็คิดว่าน่าจะชอบที่เมโลดี้ มันจะมีความเนี้ยบคูลในนั้นอยู่แล้ว มีความมินิมอลแบบไม่ต้องพูดเสียงดังมากก็ได้ Tame Impala – Mind Mischief ผมเป็นลูกครึ่งอังกฤษ แล้วพอ mv มันมีบรรยากาศความเป็นอังกฤษเราก็ชอบ ความที่เป็นเกาะหนาว ๆ ฝนตกตลอด โทนของสีมันจะซีด ๆ บ้านเมืองทรงอังกฤษกำแพงมันจะเป็นอิฐ ๆ รถเก่า ๆ มันจะรู้ได้เลยว่าถ่ายที่นั่นโดยไม่ต้องบอก แล้วชอบการที่เขาผสมผสานอนิเมชันเข้าไปเพื่อสื่อความหมายของ mv ให้สมบูรณ์ขึ้น ตอนแรกที่ดูก็งง ๆ ว่ามีคุณครูกับเด็กแล้วเกิดอะไรขึ้นวะ ทำไมอยู่ดี ๆ ไปอยู่ในรถ แล้วก็มันจะมีความลอยอยู่ ซึ่งเจ๋งดี เพราะเราสามารถดูมันใน state อื่น ๆ แล้วเข้าใจมันมากกว่าตอนมีสติ เช่นการดูดกัญชา Radiohead – 15 … Continued

Behind the Zine : ล้วงลึกเบื้องหลัง Fungjaizine เล่มเมษาน่าอยู่(บ้าน)

Published

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Chavit Mayot
  • Art Director: Benyatip Sittivej

หลายคนคงเคยสงสัยว่ากองบรรณาธิการ Fungjaizine เขามีวิธีการวางแผนการทำงานยังไงกันบ้าง พอดี Canon เขาก็ออกพรินเตอร์ตัวใหม่น่าใช้มาก พ่วงมาด้วยกิจกรรม The Memory Catcher by Selphy CP1200 เราเลยอยากร่วมสนุกกับเขา โดยเอาบันทึกความทรงจำช่วงที่วางแผนงานกันสนุก ๆ มาเล่าแบบละเอียดยิบ ไขข้อข้องใจกันแบบไม่มีกั๊กไปเลย หลังจากการปิดเล่ม Fungjaizine เดือนที่ผ่านมาลุล่วงไปได้อย่างสวยงาม กองบรรณาธิการของเราจะมีเวลาได้หายใจหายคอกันอีกประมาณสองสามวัน ก่อนที่จะต้องกลับมานั่งคิดกันหัวแตกว่าเล่มต่อไปจะนำเสนอเรื่องราวของใครหรืออะไรดี ตามปกติแล้วนิตยสารทั่วไปมักจะคิดคอนเซปต์ให้สอดคล้องกับช่วงเทศกาลหรือเหตุการณ์สำคัญในเดือนที่เล่มต่อไปกำลังจะออก (เช่น ออกเดือนมกราก็จะทำเรื่องปีใหม่) Fungjaizine ก็ไม่ได้ต่างกันเท่าใดนัก เพียงแต่การคิดธีมเล่มของเราค่อนข้างเอาแต่ใจ และสนุกกับการสวนกระแสเป็นนิจ เช่น อาจจะอิงมาจากตัวศิลปินที่เราเลือกเป็นหลัก แล้วคิดต่อว่าคนที่เราเลือกมาเหมาะจะตีความเป็นธีมอะไรดี (เล่มรัสมี เราเลือกให้เป็นเล่มที่มีความ femininity จากเนื้อหาในเพลงของพี่แป้ง บวกกับความเป็นท้องถิ่นอีสานโดยใช้ผ้ากับดอกไม้ช่วยสื่อความ) หรืออาจจะมีสิ่งที่เรานึกถึงในเดือนนั้น ๆ เป็นหลักแล้วค่อยจับศิลปินมาผนวกให้เข้ากับธีม (อย่างเดือนธันวาคมก็จะมีวันพ่อ คริสต์มาส ใช่ไหม แต่เราขี้ต้านไง นึกถึงวันรัฐธรรมนูญ เอาพี่ป๊อก พี่ตุล มาขึ้นปก พูดเรื่องเสรีภาพทางดนตรีซะเลย) หรือบางทีก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันสักนิด แค่อยากทำแค่นั้นเอ๊ง (อยู่ดี ๆ ก็นึกถึงคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ที่เมื่อก่อนมักจะมีศิลปินจบการศึกษาจากคณะนี้เต็มไปหมด … Continued

เล็ก Greasy Cafe ชวนคนไทยออกมาทำอะไรอย่างมุ่งมั่นและตั้งใจผ่านซิงเกิ้ลพิเศษ 9

Published

  • Writer: Malin Jairakthongtheaw
  • Photographer: Chavit Mayot

หลังจากห่างหายจากการออกอัลบั้มนานถึง 4 ปี ตั้งแต่ สิ่งเหล่านี้ (2008), ทิศทาง (2009) และ The Journey Without Maps (2012) และซิงเกิ้ลพิเศษในโปรเจกต์ Unique Journey อย่างเพลง เสมอ  ในปี 2013 เราก็ตั้งตาคอยให้เขาคลอดผลงานชุดใหม่ออกมาในเร็ววัน สำหรับ เล็ก—อภิชัย ตระกูลเผด็จไกร หรือ เล็ก Greasy Cafe พี่ใหญ่แห่งค่าย Smallroom และในที่สุดเขาก็ได้ปล่อยเพลง 9 (ก้าว) ออกมาให้เราได้ชิมลางก่อนเปิดตัวอัลบั้มใหม่กลางปีนี้ เพลง 9 (ก้าว) เป็นโปรเจกต์พิเศษของแสงโสมภายใต้คอนเซ็ปต์ ‘คนไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก’ ที่พูดถึงตั้งใจและความกล้าที่จะออกมาทำอะไรบางอย่าง หากเป้าหมายอยู่บนยอดพีระมิด เราจะกล้าปีนขึ้นไปหรือเปล่า โดยเนื้อหาของเพลงจะสื่อสารออกมาในรูปแบบของการให้กำลังใจในแง่ของการเข้าใจชีวิต ‘ พอได้ฟังคอนเซปต์เราก็ค่อนข้างสนใจ แต่มันยากอยู่เหมือนกันเพราะปกติเราไม่ค่อยได้เขียนมุมแบบนี้เท่าไหร่ เลยรู้สึกว่าครั้งนี้เป็นงานที่ท้าทายมาก และต้องแก้ไขเนื้อนานมากเป็นสิบ ๆ รอบ คือมันได้เนื้อมาประมาณหนึ่งแล้วแหละ แต่พอไม่เป็นไปตามที่เราอยากได้เลยต้องแก้ใหม่ ตอนนั้นรุ่นน้องคนหนึ่งพูดขึ้นมาประมาณว่าประเด็นของเราคือการที่ยังไม่เริ่มก็กลัวแล้วหรือเปล่า เหมือนยังไม่ได้ออกจากบ้านเลยแต่กลับกลัวนอกบ้านไปก่อนแล้ว ซึ่งเราคิดว่ามันน่าจะมีคนแบบนั้นอยู่เยอะเหมือนกัน เลยเลือกขยี้ในเรื่องนี้ จริง ๆ ทั้งหมดทั้งมวลของเพลงนี้มันหมายถึงตัวเราเองด้วยนะ เพราะตอนเขียนเพลงนี้เรามีรู้สึกว่ามันยากเกินไป … Continued

จ่าหน้า Song 002 : ขอเวลา (กลับบ้าน) นอก

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai

กดที่รูปเพื่อฟังเพลง ถ้าเรายังคิดถึงกัน (Meeting point) – Blue Shade ถึง : คนไกลบ้าน เด็กไทยแทบทุกคนเมื่อได้เล่นน้ำในวันสงกรานต์แล้วหนึ่งครั้ง ก็ย่อมเฝ้าคอยให้วันสงกรานต์วนกลับมาโดยเร็ว จนวันเวลาผ่านไปถึงช่วงที่ชีวิตมีรายละเอียด มีเรื่องราวที่ซับซ้อน มีภาระหน้าที่และความรับผิดชอบ อย่าว่าแต่เล่นน้ำวันสงกรานต์เลย แค่วันเกิดของตัวเองบางปีก็เผลอลืมไปเสียสนิท เมื่อผมไม่ได้เฝ้ารอคอยวันหยุดที่มีงานรื่นเริงเหมือนตอนเด็ก ๆ อีกต่อไป สงกรานต์ก็กลายเป็นแค่วันว่าง ๆ อีกห้าวันที่ไม่ค่อยเหมาะกับการออกไปทำกิจกรรมใด ๆ ข้างนอก จะไปไหนได้ แค่ก้าวเท้าออกนอกบ้านก็ยากแล้วที่ตัวจะไม่เปียก ถ้าไม่เปียกน้ำ ก็เปียกเหงื่อ จะไปเที่ยวต่างจังหวัดก็คงไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่เมื่อผู้คนกว่าค่อนประเทศต่างกำลังเดินทางจากที่หนึ่งกลับสู่บ้านเกิดโดยพร้อมเพรียงกัน เบียดเสียด หนาแน่น อึดอัด เป็นสามคำที่ทำให้ฤดูร้อนกลายเป็นหายนะทางอารมณ์ แต่ถึงกระนั้นแล้วแทบทุกคนที่จากบ้านมาไกลเพื่อมาเรียน ทำงานหรือไขว่คว้าความฝันต่างก็ยอมที่จะเผชิญกับมันด้วยความหวัง ความคิดถึง ความโหยหา ขอเพียงให้ได้กลับไปใช้เวลาเพียงไม่กี่วันที่บ้านซึ่งจากมาไกล วันสงกรานต์ของพวกเขาน่าจะมีความหมายต่างออกไปและมากกว่าผมหลายเท่านัก วันเวลาผ่านไปปฏิทินนับวันเปลี่ยนผัน แต่ในใจฉันบอกช้าเกินไป หลับฝันยังละเมอถึงวันได้เจอ สำหรับคนกรุงเทพ ฯ โดยกำเนิดอย่างผมที่ใช้ชีวิต เรียน และทำงานอยู่ที่นี่มาโดยตลอดย่อมไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่เฝ้ารอวันที่จะได้กลับบ้าน—ใช่ มันคงเหมือนคุณดูหนังรักพล็อตเดิม ๆ ที่คาดเดาตอนจบได้—เราทุกคนต่างรู้ว่าพวกเขารู้สึกคิดถึง คิดถึงบ้าน คิดถึงคนที่รัก คิดถึงข้าวจากหม้อข้าวใบเดิมและกับข้าวฝีมือแม่ คิดถึงเพื่อนสมัยมัธยม … Continued

Degaruda and Friends งานคืนถิ่นของวงดิบสายเดือด

Published

  • Story and photos by: Montipa Virojpan and Widthawat Intrasungkha

8 เมษายน 2560 นานแล้วเหมือนกันที่เราไม่ได้แวะเวียนมาที่ร้านเบอเกอร์เล็ก ๆ ย่านพระราม 9 อย่าง Fatty’s Bar ที่นอกจากจะมีชิลลีด็อกกับฮาลาปินโญ่ป๊อปเปอร์สสุดอร่อยแล้ว ก็มักจะมีวงดนตรีเล็ก ๆ น่าสนใจแวะเวียนมาเล่นให้ได้ลองดูลองฟังกันอยู่บ่อย ๆ อย่างงาน Degaruda & Friends เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาก็เป็นอีกงานที่ดุเดือดทีเดียว เพราะมีวงดนตรีที่เคลื่อนไหวอยู่ในกระแสเพลงอินดี้อันเชี่ยวกรากอย่างเงียบเชียบ แต่มีผลงานที่น่าสนใจไม่แพ้วงที่ติดท็อปไฟฟ์ของชาร์ตดังทั้งหลายแหล่ ทั้ง Strange Brew, Abstraction XL, Hariguem Zaboy และ Degaruda เราไปถึงงานก่อนงานเริ่มได้พักนึง ก็ได้ทีสั่งเบอเกอร์และเบียร์มากินพอเป็นพิธี ระหว่างนั้น Strange Brew ก็กำลังซาวด์เช็กอยู่พลาง ๆ ก่อนจะเล่นเพลงแรกโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง ดนตรีไซคีเดลิกร็อก ซาวด์วินเทจ บางเพลงก็เป็นสโตนเนอร์ร็อกเดือดดาล หรือนำร็อกแอนด์โรลมาผสมความเมาย้วยยืดยาด บางเพลงก็มีลูกเล่นที่นึกจะเล่นเร็วก็เร็วแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง หรือจะกลับไปช้าก็ไม่มีบอกกล่าวกันก่อน จะเรียกว่าเป็นวงที่เรียบเรียงเพลงได้ยียวนและมีเซอร์ไพรส์ตลอด แต่เพราะเหตุนี้เองเลยทำให้โชว์ของพวกเขามีความสนุกอยู่มาก และน้อยวงนักที่จะทำดนตรียุคเก่าได้ถึงแบบนี้ เนื้อเพลงที่เขียนลงไปก็มีความเก่าและเพราะอยู่ในคำ เพลงที่หยิบมาเล่นที่เราเคยฟังและพอจะจำได้ก็มี นวลนางบางแสน แสงดาว และ แพลงก์ตอนบลูม พวกเขาบอกว่าเร็ว ๆ … Continued

สิ้นสุด 14 ปีที่รอคอย Coldplay : A Head Full of Dreams Tour Live in Bangkok

Published

  • Story and photos by: Montipa Virojpan

7 เมษายน 2560 เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาคงเป็นอีกวันที่หลายคนรอคอย บางคนรอมา 14 ปีหลังจากคอนเสิร์ตในไทยครั้งแรกของพวกเขา แต่บางคนต้องรอมาทั้งชีวิต (เพราะเกิดไม่ทัน) เราอาจจะเรียกตัวเองว่าเป็นบุคคลกลุ่มหลังก็ได้มั้ง เพราะได้ฟังเพลง Yellow โดยบังเอิญตอนม.ต้นแล้วชอบมาก ก็น่าแปลกอยู่เหมือนกันเพราะช่วงนั้นไม่ได้ฟังเพลงทางนี้เลย จนมาทันฟังจริง ๆ ก็ช่วงอัลบั้ม Viva la Vida or Death and All His Friends ไปแล้ว แต่พอรู้ว่า Coldplay จะมาไทย ก็ตัดสินใจที่จะไปอย่างไม่ลังเล ก่อนที่จะนำเข้าสู่ช่วงรีวิว ต้องขอออกตัวก่อนว่า เราไม่ใช่แฟนเพลงของ Coldplay ร้องได้ไม่กี่เพลง ส่วนใหญ่ก็เป็นอัลบั้มเก่า ๆ ด้วย แต่เหตุผลที่รู้สึกว่าต้องไปเพราะมีความเชื่อว่า นี่เป็นหนึ่งในวงที่ควรดูก่อนตาย (ตอนนี้ยังตายไม่ได้ ยังเหลืออีกหลายวง) มีผลงานออกมาอย่างยาวนานสม่ำเสมอ และเป็นที่กล่าวขวัญทั้งในเพลงและ performance เชื่อว่าคนฟังเพลงหรือนักดนตรีหลาย ๆ คนก็มีจุดเริ่มต้นที่วงนี้ กับอีกเหตุผลนึงคือเราได้ยินอยู่บ่อย ๆ ว่า A Head Full … Continued

ฉันไม่ชอบดูคอนเสิร์ต : 9 เหตุผลที่คนรักดนตรีเลือกจะฟังเพลงอยู่ที่บ้าน

Published

  • Writer: Montipa Virojpan

เดือนมีนาคมที่ผ่านมา เหล่านักชมคอนเสิร์ตหลายคนต่างประสบปัญหาชักหน้าไม่ถึงหลัง จากการที่บรรดาศิลปินต่างประเทศพากันตบเท้ามาจัดคอนเสิร์ตในบ้านเราแทบจะทุกวีค ซึ่งแน่นอนว่าในช่วงโปรโมตงานจะมีเสียงตอบรับ(กรีดร้อง)ที่ดีมว้ากกก จนโปรโมเตอร์ต่างใจชื้นว่าบัตรต้อง sold out แน่ ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ เมื่อถึงเวลาเช็กจำนวนคนที่กดซื้อบัตรยอดกลับไม่กระเตื้องสักนิด นอกจากหลาย ๆ สำนักจะตั้งข้อสังเกตถึงการที่บัตรขายไม่ออกนี้อาจจะเกิดขึ้นจาก กลุ่มเป้าหมายของคนที่เสพวงดนตรีเหล่านี้เป็นคนเดียวกันบ้าง หรือเป็นสายรอของฟรีไม่ยอมควักเงินใช้จ่ายให้กับดนตรีบ้าง หรือถ้าเป็นงานเฟสติวัลก็จะเจอปัญหา รู้จักวงเดียว ไม่ไปดีกว่าไม่คุ้มค่าบัตรบ้าง ตัวอย่างย้อนไปไม่ใกล้ไม่ไกล สักห้าปีที่แล้วมักจะมีคนบ่นว่าวงนี้โฉบมาแถวบ้านเราแท้ ๆ ไม่เห็นมีใครชวนมาเล่นเลย ซึ่งกรณีนี้มีปัจจัยที่อธิบายได้ สมัยก่อนที่ศิลปินวัดค่าความนิยมในต่างประเทศได้จากยอดขายเทปซีดีเพื่อประกอบการตัดสินใจในการมาโชว์ในประเทศนั้น ๆ แต่อย่างที่รู้กัน ยุคเปลี่ยนผ่านจากอนาล็อกมาเป็นดิจิทัลก็เกิดการแพร่ไฟล์ mp3 ทำให้คนบริโภคเพลงแบบ physical กันน้อยลง จากเดิมการที่คนฟังเพลงทางเลือกก็ยังเป็นวัฒนธรรมกลุ่มย่อยเพราะคนจะหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตก็ยากอยู่แล้ว หรือหาเพลงต่างประเทศฟังก็ต้องไป Tower Records หรือป้าโดเรมีเท่านั้น เลยยิ่งทำให้ศิลปินไม่เสี่ยงจะมาบ้านเราเท่าไหร่ แต่พอสมัยนี้เด็กรุ่นใหม่ ๆ เริ่มฟังเพลงที่หลากหลายมากขึ้น ศิลปินเริ่มปรับตัวกับวัฒนธรรมการฟังเพลงที่เปลี่ยนผันตามเทคโนยีทั่วโลกได้แล้ว สำหรับในไทยอันนี้ก็ต้องขอบคุณโปรโมเตอร์เจ้าแรก ๆ ที่พยายาม approach ไปยัง booking agency อยู่บ่อยครั้งจนศิลปินเกิดความไว้วางใจที่จะให้ออกาไนเซอร์นั้นนี้นำเข้าโชว์ของตัวเองมากขึ้นด้วย ต่อมาจึงเริ่มมีคนกล้าเป็นโปรโมเตอร์กันมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ๆ … Continued

เมื่อหมอดูลองฟังเพลงของ Solitude is Bliss, Gym and Swim, Safeplanet และ Srirajah Rockers

Published

  • Writer: Malin Jairakthongtheaw
  • Photographer: Chavit Mayot

จะเป็นอย่างไรเมื่อฟังใจจับคนหลายอาชีพ หลากพื้นเพ มาฟังเพลงที่พวกเขาไม่คุ้นเคยและถามความเห็นกันแบบตรงไปตรงมา มาร่วมทำลายกำแพงดนตรีนอกกระแสไปพร้อม ๆ กัน คราวนี้เราขอลงพื้นที่ไปพูดคุยกับนักพยากรณ์จากย่านดังต่าง ๆ พร้อมให้พวกเขาลองฟังเพลงของศิลปินที่จะมาเล่นในงาน ‘SangSom presents ฟังใจฟังจันทร์’ ที่กำลังจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้   อาจารย์ปู่มานิย์ อายุ 68 ปี อาชีพ หมอดูโหราศาสตร์ แนวเพลง/ศิลปินที่ชอบ ผมมันคนเก่าคนแก่ ชอบฟังลูกทุ่งเก่า ๆ ชรินทร์ นันทนาคร, สุเทพ วงศ์กำแหง ,ไวพจน์, ทูล ทองใจ, เพลิน พรหมแดน หรือพวกสุนทราภรณ์ก็ชอบ ฟังคนเดียวในห้อง บางทีก็หลับเพลินไปเลย เพลงร็อก ๆ ก็ชอบ เพราะฟังเพลงช้าไปนาน ๆ จะรู้สึกครึ้มและง่วงนอน ตอนฟังบนรถยิ่งหลับเลย แต่ถ้าเพลงร็อกมันหลับไม่ลง ใจมันจะคะนองขึ้น ดูหนุ่ม ดูไม่แก่ เพลงที่ฟัง Don’t Expect Me – Solitude is Bliss ความรู้สึกตอนฟังเพลงนี้ … Continued

Paper Planes ลู่ลมไปในอากาศ กับแนวดนตรีร็อกผสมผสาน

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai
  • Photographer: Chavit Mayot

Sweet Mullet, Retrospect, Senorita, Saturday Seiko, The Richman Toy และ แหลม 25 Hours คือศิลปินที่แจ้งเกิดจาก Showroom Project 1 และ 2 ของ Genie Records แต่ก็ได้เว้นว่างไปเกือบ 12 ปี จนเมื่อต้นปีที่แล้วก็เพิ่งประกาศเปิดตัว Showroom Project 3 พร้อมกับทยอยเปิดตัวศิลปินและซิงเกิลในโปรเจคครั้งนี้ได้แก่ Goodbye – Rubikk, ง่าย ๆ เลย – My Own Summer, ด้วยดี – The Black Nails, หากค่ำคืน – The Dai Dai และล่าสุดกับ Paper Planes วงร็อกอัลเทอร์เนทีฟที่มีกลิ่นอายแบบ Post … Continued

กอล์ฟ Superbaker

Published

  • Writer: Teeraphat Janejai
  • Photographer: Chavit Mayot

ไม่ท้อเลย ถึงท้อก็แค่แปปเดียว เพราะบ้านเราก็ไม่ได้มีฐานะที่ดี เราจึงไม่มีเวลาที่จะมาเวิ่นเว้ออะไร ปกติแล้วในคอลัมน์เห็ดนอกใจจะว่าด้วยเรื่องราวนอกเวลาทำการของศิลปินนักดนตรี ซึ่งที่ผ่านมาก็มีเรื่องราวล้านแปดที่คุณผู้อ่าน (รวมทั้งพวกเราด้วย) ไม่เคยรู้มาก่อนว่านอกจากการเล่นดนตรีแล้วพวกเขาประกอบอาชีพอื่น ๆ หรือมีงานอดิเรกอะไรกันบ้าง แต่ฉบับนี้เรียกได้ว่าไปไม่ไกลจากเรื่องดนตรีสักเท่าไหร่ เพราะนอกจากกีตาร์และไมโครโฟนที่เขาใช้บนเวทีในฐานะฟรอนต์แมนของวงป๊อปอบอุ่นละมุนจากเตาอย่าง Superbaker และวงร็อกเดือดนาม Starfish แล้ว ปากกาก็เป็นอีกสิ่งที่เขาเลือกจับอย่างบรรจงและจรดลงบนกระดาษเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวมาตั้งแต่วัยประถม จนกลายเป็นเพลงฮิตติดปากอย่าง บ้านของหัวใจ เขิน และ ความรัก และยังมีเพลงที่แต่งให้ศิลปินคนอื่น ๆ อีกมากมาย มากไปกว่านั้น ปัจจุบันเขาผันตัวมาเป็นอาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชาการแต่งเพลงอีกด้วย เขาคือ กอล์ฟ— ประภพ ชมถาวร กว่าจะมาเป็นนักแต่งเพลง และกว่าจะได้เพลง easy pop ที่อบอวลไปด้วยความรัก เรารู้ว่ามันไม่ easy นักหรอก เพราะมันคงต้องใช้พลังอันร้อนแรงเพื่อจะทำให้เนื้อเพลงนั้นแข็งแรง ในขณะที่ต้องควบคุมความร้อนให้อยู่ในระดับอบอุ่นใจที่ใครได้ฟังก็ต้องอมยิ้ม และเขาก็เป็นนักแต่งเพลงอีกคนหนึ่งที่ทำได้เช่นนั้น จุดเริ่มต้นของการแต่งเพลง เริ่มเขียนเพลงมาตั้งแต่สมัยประถมแล้ว ช่วงนั้นเราสนใจและเริ่มเขียนคำต่าง ๆ ก็ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร แต่เราจะแต่งกลอนเก่ง เราทำได้เร็ว และก็เป็นที่พึ่งของเพื่อน ๆ และตอนป.2 เราดูรายการสัมภาษณ์พี่แอม เสาวลักษณ์ เกี่ยวกับการเป็นนักแต่งเพลง ทำให้เราสนใจ เพราะไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีงานแบบนี้ด้วย หลังจากนั้นก็เริ่มเขียนเล่น ๆ … Continued